از استعفای هاشمی تا قهر مرعشی" این لیبرال‌ها چپاولگرچه تأثیری در تشدید اختلافات کارگزارانی‌ها دارند؟ /چپاول و غارتگران بیت المال کلیدار امروز کارگزاران سازندگی و اصلاح طلبان+جزئیات

 

 

 

غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، حزبی که زمانی حیاط خلوت هواداران هاشمی رفسنجانی محسوب می شد اخیراً حمایتش از نامزدی لاریجانی برای ریاست مجلس را اعلام کرده و در توجیه این موضوع گفته است: آقای عارف نمی‌تواند همه آنچه اصلاح‌طلبان دوآتشه فکر می‌کنند را محقق کند.علی لاریجانی نباید به این چپاولگران کوچگترین اجازه ایی دهد تا خودشان را به او نزدیک کنند

به گزارش پایگاه عدالت خواهان" در عین حال ظاهراً بیشتر اعضای کارگزاران چنانکه پیش از این گفته اند به رای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات گردن می گذارند و از ریاست عارف حمایت می کنند.

حمایت یک حزب از یک نامزد در مقابل حمایت دبیرکلش از نامزد دیگر به این معنا است که اختلافاتی بنیادین در درون آن حزب بر سر مسائل سیاسی کشور وجود دارد اما در مورد حزب کارگزاران چنین اختلافاتی حداقل پس از ریاست کرباسچی به چشم نمی خورد. در آخرین مورد این اختلاف ها محمد هاشمی برادر اکبر هاشمی رفسنجانی در اعتراض به عضویت محمد قوچانی در شورای مرکزی از عضویت در حزب استعفا داد. این استعفا نخستین نشانه های تغییر را در حزبی که از بدو تاسیس هم اصلاح طلبان و هم اصولگرایان به دیده سوءظن در آن نگریسته اند نشان داده است.

حسین مرعشی سخنگوی کارگزاران زمانی گفته بود که اگر به حزب بازگردد کرباسچی را برکنار می کند اخباری مبنی بر کناره گیری محمد عطریانفر هم منتشر شده بود اما کارگزاران هیچگاه در نهایت دچار افتراق نشد. حالا ریاست لاریجانی بر مجلس دهم ازمون جدید اعضای کارگزاران است.

عفت مرعشی همسر هاشمی رفسنجانی گفته است که از ریاست عارف حمایت می کند. کارگزاران سازندگی وانمود می کنند که در رقابت میان لاریجانی و عارف به رای شورای هماهنگی گردن می گذارند در عین حال اطرافیان عارف برخی از اعضای حزب کارگزاران از جمله اسحاق جهانگیری را متهم کرده اند که در این رقابت جانب لاریجانی را گرفته اند. اطرافیان هاشمی به نعل و به میخ میزنند اما از سوی دیگر این نگاه حاصل نزدیک به 4 دهه سیاست ورزی های شخص هاشمی رفسنجانی است.

سیاستمداری که تلاش می کند روابط نزدیک خود را با همه جناح ها حفظ کند. در بازی قدرت این کار معنای دیگری دارد. خصوصیتی که اصولگرایان را از هاشمی دلسرد کرد حالا به مرور اصلاح طلبان را نیز متوجه خوی کاسب کارانه کارگزارانی ها می کند. آنها متعهندند که از عارف حمایت کنند اما نیم نگاهی هم به سوی پیروز میدان دارند.

 

******

چکیده افشاگری درباره رانتخواری و پرونده فساد کرباسچی :

ماجرای کارخانه ای که به همسر کرباسچی رسید چیست ؟

از سال ۷۹ تا ۸۳، ۲۸۰ واحد تولیدی گرفتار بحران مالی شده اند. این اتفاق به دلیل واگذاری ۲۵۰ واحد تولیدی بدون درنظر گرفتن صلاحیت های لازم و تنها با سیاسی کاری مسئولان در دوره های سازندگی و اصلاحات به جمعی از مدیران آن دوره ها بوده است،در صورتی که این واگذاری ها می‌بایست با تعیین شرایط خاص واگذاری ها مطابق اصل ۴۴ قانون اساسی صورت می‌گرفت.

یکی از مهمترین این واگذاری ها به واگذاری کارخانه “رشت الکتریک” به همسر کرباسچی شهردار اسبق تهران مربوط است.

این کارخانه که تولید کننده کلید و پریز برق بوده و ۴ کارخانه در رشت، شهرک صنعتی، جاده سنگر و کنف باف داشته است، پس از واگذاری به بخش خصوصی در سال ۸۲، تعطیل شده است.

کارخانه الکتریک ایران در رشت متعلق به سازمان بازنشستگیکشوری بود که توسط سازمان صنایع ملی ایران به وکالت از آن سازمان در ۷ مهر ماه ۱۳۸۲ به ۴ خانم به نام‌های «ج» فرزند غلامحسین، «ع» فرزند غلامعلی، «ش» فرزند هادی و «ص» فرزند مهدی که (همسران خانه دار سران و اعضای ارشد حزب کارگزاران سازندگی و از وابستگان مسئولان دولتی در دولتهای گذشته بودند) به مبلغ ۱۸٫۶ میلیارد ریال با اقساط ۵ ساله و با احتساب سود آن ۲۱ میلیارد و ۵۰۱ میلیون و ۶۰۰ هزار ریال فروخته شد.

کارخانه رشت الکتریک با ۵۴۰ کارگر یکی از بزرگترین تولیدکنندگان کلید و پریز برق در کشور بود که در راستای اصل ۴۴ به بخش خصوصی و به ۴ نفر از همسران اعضای ارشد حزب کارگزاران و مسئولان دولت های قبل که البته هیچ سررشته ای در بخش صنعت نداشتند، واگذار شد.

دولتمردان اصلاحات؛کارخانه را به معادل ۱۸٫۶ میلیارد ریال با اقساط ۵ ساله به صاحبان جدید فروختند تا گامی باشد درجهت کاهش تصدیگری دولت در اقتصاد،اما همین واگذاری جز تعطیلی این کارخانه حاصلی نداشت که همسر کرباسچی با تعطیل کردن این کارخانه،باعث بیکاری ۵۴۰ کارگر این کارخانه شد

کرباسچی که صاحب یکی از بزرگ ترین پرونده های فساد اقتصادی ایران است این روزها اسمش نقل مجالس شده است، مجالسی که برای انتخابات پیش رو اصلاح طلبان برنامه ریزی می کنند.

غلامحسین کرباسچی که این روزها فعالیت های زیادی برای انتخابات انجام می دهد تا قبل از انتخابات بارها از واژه اصلاح طلبی استفاده کرده و خود را در برنامه ریزی های اصلاح طلبان دخیل می دانست اما با نزدیک شدن به انتخابات فعالیت ‌های آنها نشان داد که کارگزاران سازندگی که چندان علاقه‌ ای به بازیگر بودن در انتخابات مجلس ندارند و به دنبال کارگردانی این صحنه سیاسی هستند تا آنجا که خبرها از بسته شدن لیست نهایی اصلاح طلبان به دست کرباسچی حکایت دارد.

در حالی که اصلاح طلبان و تریبون های زنجیره ای آن ها در دو سال گذشته به صورت روزانه بحث مفاسد اقتصادی را علم  و فریاد مبارزه با مفاسد اقتصادی سر می دهند حالا لیست انتخاباتی آنها برای مجلس دهم در دست بنیانگذار فساد اقتصادی در کشور قرار گرفته است.

 

کرباسچی متهم اصلی یکی از بزرگ ترین پرونده های اقتصادی ایران است

شاید کمتر کسی وجود داشته باشد که با چنین پیشینه اقتصادی به فعالیت سیاسی خود ادامه دهد و اظهارات ساختار شکنانه داشته باشد، حضوری که احتمالا از اعتماد به نفس بالای کرباسچی حکایت دارد.

سوالی که اینجا باید مورد تامل قرار گیرد این است که چرا رسانه های اصلاح طلب تاکنون به پرونده فساد اقتصادی شهردار سابق تهران نپرداخته اند؟

آیا اگر شخص دیگری از یک حزب دیگر چنین تخلفاتی را مرتکب می شد! رسانه های اصلاحات به وی اجازه اظهار نظر در حوزه سیاست می دادند؟

غلامحسین کرباسچی در سال 1377 محاکمه شد و در حکم اولیه به 5 سال حبس قطعی، 60 ضربه شلاق تعلیقی، یک‌صد میلیون تومان جزای نقدی، استرداد وجه نقد به مبلغ 17 میلیارد و 600 میلیون ریال و 20 سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شد.

در قرائت گردش کار پرونده که توسط منشی دادگاه قرائت شد، غلامحسین کرباسچی شهردار معلق تهران متهم به مشارکت در اختلاس 14 میلیارد 530 میلیون شد. همچنین شهرداری تهران در قالب کمیسیون‌های واهی با اخذ مبالغ هنگفت مجوز صادر می‌کرده و این اقدام معضلات زیادی را در ابعاد شهری و ابعادی که در آینده ظهور بیشتری پیدا خواهد کرد، ایجاد کرده است. در نهایت در حکم قطعی دادگاه کرباسچی به دو سال حبس، 10 سال انفصال از خدمات دولتی و یک میلیارد و 600 میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.

در همان زمان، روزنامه‌های دوم خردادی به حمایت تام از کرباسچی پرداختند و با فرافکنی و هیاهوی رسانه‌ای، او را «شهردار فداکار، دلسوز و توانای تهران، دارای کارنامه‌ای درخشان و افتخارآمیز، چهره‌ای ملی و باشخصیت، نماد سازندگی و ...» خواندند، درصورتی‌که فساد وی به همگان ثابت‌شده بود.

جالب انجا بود که کرباسچی در حالی درگیر پرونده اقتصادی بود که از سوی رسانه همشهری که وابسته به وی بود از مدیر خود دفاع کرده و از وی به عنوان مدیر لایق نام می برد.

هاشمی رفسنجانی در دفاع از کرباسچی می‌گوید: «این‌قدر بحث از اختلاس و دزدی نکنید و روحیه مردم را خراب نکنید. وقتی‌که ما یک سدی را می‌سازیم و مثلاً ده میلیارد خرج می‌کنیم، ممکن است از قبل آن، پانصد میلیون هم اختلاس شود، اما این سد برای کشور می‌ماند و هیچ‌کس نمی‌تواند از این سد اختلاس یا دزدی کند.»

یا جلایی پور در حمایت از کرباسچی و توجیه رشوه گرفتن وی می‌نویسد: «طبق ادعای دادگاه با وساطت کرباسچی مبلغ 260 میلیون تومان توسط برج‌سازان، در برابر امتیازاتی که برج‌سازان از شهردار گرفته‌اند، به ستاد انتخاباتی آقای خاتمی کمک مالی شده است. در واکنش به این اتهام به صراحت می‌توان گفت که این کمک مالی رشوه نبوده، بلکه هزینه‌ای برای بهبود توسعه‌نیافتگی سیاسی کشور بوده است.»

آیت‌الله یزدی، رئیس وقت قوه قضائیه، در این خصوص می‌نویسد: « فقط همین یک پرونده بود که بیش از همه بر دوش قوه قضائیه فشار آوردند و از همه ابزارها برای منحرف کردن دستگاه قضا کشور گفتند و نوشتند و عمل کردند و افکار عمومی را درگیر نمودند.»(ناگفته‌هایی از پرونده غلامحسین کرباسچی / ص۱۰)

 

ساخت مجسمه هاشمی رفسنجانی در دوران کرباسچی

با بررسی تاریخ و انچه که رسانه های کشور مدعی ان هستند، کرباسچی را می توان از نزدیک ترین یاران هاشمی رفسنجانی دانست.

کرباسچی از اولین و نزدیک ترین نیروها به هاشمی رفسنجانی است که در سال ۷۴ با عنوان کارگزاران سازندگی فعالیت سیاسی خود را به صورت جدی تر ادامه داند.

کرباسچی در سال ۷۴ که شهرداری تهران را بر عهده داشت، اقدام به ساخت مجسمه ای از حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی کرد. این مجسمه امروز در موزه هاشمی رفسنجانی در رفسنجان نگهداری می شود.

دیدگاه کرباسچی در خصوص مدیریت بر کشور

زمانیکه کرباسچی در دهه ۷۰ شهردار تهران بود می‌گفت باید تهران از نظر مدرن بودن تبدیل به شهری بشود که هر کس زیر ۵۰۰ هزارتومان درآمد دارد تهران را ترک کند چون نمی‌تواند هزینه‌های چنین شهری را پرداخت کند. این نوع تفکر ناشی از یک عقل ابزاری است که فقط دغدغه فنی دارد و مسایل فرافنی و فراتکنیکی مثل دغدغه عدالت در آن راهی ندارد. سخن کرباسچی از آن جهت اهمیت دارد که وی یکی از نزدیکان آقای هاشمی است که در حزب کارگزارن نقش اصلی در اجرای منویات آقای هاشمی داشت.

 

دروغ گو خواندن ملت توسط کرباسچی

غلامحسین کرباسجی خرداد ۹۳ در نشستی که با عنوان “حماسه‌های ملی خرداد” که در گرگان برگزار شد،  به ثبت نام مرحله دوم یارانه ها در کشور اشاره کرد و بیان داشت: با توجه به اینکه ما دارای یک کشور اسلامی هستیم و باید راستگویی را در جامعه رواج دهیم اما متاسفانه جامعه را به سمتی پیش برده‌اند که مردم به خاطر مسائل اقتصادی دروغ بزرگ را به دولت می‌گویند.

وی اضافه کرد: در این ثبت‌نام اعلام شده بود که ۶۰ درصد مردم ایران بی‌خانه هستند و آیا این واقعا واقعیت دارد و این به‌عنوان یک دروغ ملی محسوب می‌شود چرا که ما در حال حاضر ۲۱ میلیون خانوار در کشور داریم که این کشور نیز دارای ۲۰ میلیون واحد مسکونی نیز است.

اکنون کرباسچی با آن پرونده قطور فساد اقتصادی وکارنامه سیاه، پا به میدان گذاشته تا پدر خوانده جریان اصلاح طلب شود و اعضای لیست این جبهه را تعیین و تایید کند.

 باید دید چه چیز موجب شده تا اصلاح طلبان دست به دامن یک مفسد اقتصادی شده و وی را همه کاره خود قرار دهند؟ ورود افرادی که مشکلات اقتصادی فراوان در پرونده خود داشتند به عنوان مهره تایید کننده لیست کاندیدای مردم چه دلیلی دارد؟

--------------------------------------