- قال الامام الرّضا (علیه السلام): «من طلب الرئاسة لنفسه هلك، فان‌ّ الرئاسة لا تصلح الاّ لاهلها»
حضرت امام رضا (علیه السلام) مي‌فرمايند: كسي كه براي خود رياست را بخواهد هلاك خواهد شد، چرا كه رياست جز براي اهلش صحيح نيست
بحارالانوار: جلد 2، صفحه 308، حديث 64.
2- امام حسین (علیه السلام): هيچ امري را نپذير مگر آنكه خودت را شايسته ي آن بداني.
اعيان الشيعه، ج 1،ص 621
3- عن على بن الحسين (علیه السلام) انه قال : اياك ان تتراس فيضعك الله و اياك ان تستاكل فيزيدك الله فقرا و اعلم انك ان تكن ذنبا فى الخير خير لك من ان تكون راسا فى الشر.
امام سجاد (علیه السلام) فرمود: بر حذر باش از اينكه طلب رياست و مهترى كنى كه خداوند فقر و نادارى ات را افزون مى كند و بدان كه اگر در كار خير دنباله رو باشى براى تو بهتر است از اينكه در كار شر سر (و پيشرو) باشى .
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
4- قال ابوعبدالله (علیه السلام): ملعون من تراس ملعون من هم بها ملعون من حدث نفسه بها.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: كسى كه (بدون داشتن صلاحيت ) مهتر و رئيس گردد ملعون است و كسى كه براى رياست همت گمارد و تلاش كند ملعون است و كسى كه با خود درباره رئيس شدن سخن گويد ملعون است
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
5- عن ابى الحسن (علیه السلام) انه ذكر رجلا فقال : انه يحب الرئاسه فقال : ما ذئبان ضاريان فى غنم قد تفرق رعاوها باضر فى دين المسلم من الرئاسه .
از امام رضا (علیه السلام) روايت است كه ايشان نام شخصى را برد و فرمود: او رياست را دوست دارد. سپس فرمود: دو گرگ وحشى در گله گوسفندى كه چوپانهايش از آن جدا شده اند پر ضررتر نيستند از رياست در دين مسلمان .
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
6- عن ابى عبدالله (علیه السلام) قال : من طلب الرئاسه هلك .
امام صادق (علیه السلام) فرمود: كسى كه طالب رياست باشد هلاك مى شود .
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
7- عن عبدالله بن مسكان قال : سمعت ابا عبدالله (علیه السلام) يقول : اياكم و هولاء الروساء الذين يتراسون فو الله ما خفقت النعال خلف الرجل الا هلك و اهلك .
عبدالله بن مسكان گويد: از امام صادق (علیه السلام) شنيدم كه مى فرمود: از اين رؤساء كه به رياست رسيده اند بر حذر باشيد، سوگند به خدا كه كفشها پشت سر كسى به صدا در نيامد جز اينكه آن شخص هلاك گشت و ديگران را نيز به هلاكت افكند. (کنایه از صدای پای کسانی است که به دنبال رؤساء راه می افتند)
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
8- قال الامام الصادق (علیه السلام): اِياکُم وَ هؤُلاءِ الرُّؤَساءِ الَّذينَ يتَرئَّسونَ فَوَ اللهِ ما خَفَقَتِ النِّعالُ خَلفَ رَجُلٍ اِلاّ هَلَکَ وَ اَهلَکَ.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: از رئيس هايي که دوست دارند رياست کنند، پرهيز کنيد. سوگند به خدا، هر مردي کفش ها پشت سر او به صدا در آيند هم خودش هلاک شود و هم آنان که به دنبال او راه مي روند (و او را به رياست قبول دارند)
بحار الأنوار، ج 73، ص 150
9- عن محمد بن مسلم قال : سمعت ابا عبدالله (علیه السلام) يقول : اترى لا اعرف خياركم من شراركم بلى و الله ان شراركم من احب ان يوطا عقبه انه لابد من كذاب او عاجز الراى .
محمد بن مسلم گويد: از امام صادق (علیه السلام) شنيدم كه مى فرمود: آيا مى پندارى كه نيكان شما را از بدانتان باز نمى شناسم ؟ آرى سوگند به خدا بدترين شما كسى است كه دوست دارد كه در پشت سرش گام بردارند (پشت سرش راه بيفتند). چنين كسى به ناچار يا دروغگو است و يا انديشه اش ناتوان است
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
10- قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله): اَوَّلُ ما عُصِي بِهِ الله تَبارَکَ وَ تَعالي سِتُّ خِصالٍ: حُبُّ الدُّنيا وَ حُبُّ الرّياسَة وَ حُبُّ الطَّعامِ وَ حُبُّ النِّساءِ وَ حُبُّ النُّومِ وَ حُبُّ الرّاحَة.
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود: نخستين چيزهایی که موجب نافرمانی پروردگار گرديد، شش خصلت بود: دنيا طلبي، رياست طلبي، شکم پرستي، شهوت پرستي، علاقه به خواب و راحت طلبي.
بحار الأنوار، ج 73، ص 153
11- رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله) : إن شئتم أنبأتكم عن الإمارة و ما هي، أوّلها ملامة و ثانيها ندامة و ثالثها عذاب يوم القيامة.
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) :اگر بخواهيد ، شما را از رياست خبر مىدهم كه چيست، اولين آن ملامت و دومين آن ندامت و سومين آن عذاب روز قيامت.
نهج الفصاحة ، ص: 265
*********
امام خمینی (ره) :
- علايق را بايد كم بكنيم؛ علاقهها بايد كم بشود، طبيعتاً ما از اينجا مىرويم؛ ]و[ على اىّ حال چه علاقه قلبى به چيزى داشته باشيم يا نداشته باشيم، فرقى به حال ]ما[ نمىكند. شما فرض كنيد كه علاقه داشته باشيد به اين كتابتان يا نداشته باشيد، كتاب مال شماست؛ از آن هم استفاده مىكنيد. علاقه داشته باشيد به اين خانه يا نداشته باشيد، اين خانه مال شماست، استفاده هم مىكنيد. علاقه را كم كنيد، علاقه را تا مىتوانيد از بين ببريد. آنكه انسان را گرفتار مىكند، اين علاقهاى است كه انسان دارد، آن هم از حبّ نفس است، مبدأ همان حبّ نفس است. حبّ دنيا، حبّ نفس، حبّ رياست، يك دردى است كه انسان را به هلاكت مىرساند.
- حبّ مسند، حبّ مسجد، همه اينها دنياست، علايق دنياست؛ حجابهايى است كه »بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ«. دائم ننشينيم و بگوييم آنهايى كه داراى كذا و كذا هستند چنين و چنانند. ببينيد خودتان در آن حدى كه هستيد چطوريد؛ علاقه شما به آن چيزى كه داريد چقدر قوّت دارد، و روى اين علاقه هست شما به او ايراد مىگيريد.
تفسير سوره حمد
گاهى وقتها خود انسان هم در اشتباه است لكن بايد فكر كند حالا اين كارى كه من دارم مىكنم و اين قدر خوشحالم براى اينكه براى خدا اين كار را كردم، اگر يك كسى بهتر از من اين كار را انجام بدهد، حاضرم كه اين را به او بدهم و خوشحالتر هم بشوم براى اينكه، او بهتر براى خدا كار مىكند يا نه. اگر اينجا آدم فهميد كه نه، اين طور نيست، حاضر نيست اين كار را، بداند اين خدايى نبوده- صرف خدايى- اخلاص نبوده در آن. آنى كه براى ما فايده دارد اخلاص است كه براى خدا هم كار بكنيم، خدا هم احتياجى به هيچ چيز ندارد، احتياجى به اخلاص ما هم ندارد. خدا مىخواهد كه، ميل دارد، يعنى ميل به آن معنايى كه ديگران دارند نه، انبيا را فرستاده كه تربيت كنند، مردم را نجات بدهند. نجات مردم هم به اين است كه دنبال انبيا باشند و انگيزههايشان هم انگيزه انبيا باشد؛ نمىتوانيم به آن قدر، به هر اندازهاى كه مىتوانيم. البته ما نمىتوانيم كه انگيزهاى كه حضرت امير دارد ما داشته باشيم، اين معلوم است كه ما نمىتوانيم. اما مىتوانيم كه يك انگيزههايى داشته باشيم كه مشابه او باشد، برويم طرفِ آن طرف.
صحيفه امام، ج19، ص: 448
