به گزارش پایگاه عدالت خواهان" به نقل از طوبی گلستان؛ خداوند متعال در آیه ولایت می فرماید:(انماولیکم الله ورسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة وهم راکعون)(تنها ولی وصاحب اختیار شما خدا،پیامبر او وکسانی هستند که ایمان آورده اند.همان کسانی که نماز رابرپا می دارند ودرحال رکوع زکات می دهند.)
شبهه ای که برخی دراین قسمت وارد می کننداین است که امام علی (ع)در نماز به خدا توجه داشت یا به سائل؟
امیر مومنان علی(ع)کسی بود که درحال نمازتمام توجه اوبه خدای سبحان بود وهیچ توجهی به غیر آن نداشته است تاآنجا که دربرخی از روایات آمده است دریکی ازجنگ هاتیری به پای آن حضرت فرو رفت می خواستند آن تیر را بیرون بکشند کسی گفت صبر کنید تا آن بزرگواربه نمازبایستد آن گاه تیررا از پایش بیرون آورید زیرا او درحال نماز درد را احساس نمی کند.
باتوجه به این روایت چگونه آن حضرت صدای آن مستمند راشنید وبه او توجه کرد؟چگونه به اوتوجه کرد که نزدیک بیا وبعددستش را دراز کرد تاانگشتررا ازانگشت اوخارج کند؟
همه این کار هامشغول شدن به امور دنیا است وشایسته نیست انسان درهنگام رازونیازباخدا به اموراین دنیا توجه کند.این اشکال اشکالی عرفانی است،زیراوقتی امیرمومنان علی(ع)باخدای خود صحبت می کند وبایکدیگر نجوا می نمایند اوغرق درتوجه به خدا ومشغول خواندن نمازاست درچنین شرایطی چگونه آن حضرت به این دنیا توجه می کند؟این شبهه را از چند جهت می توان پاسخ داد:
1-خداوندمتعال این واقعه راازمناقب امیرمومنان علی(ع) دانسته وآن حضرت را درقرآن مدح کرده است-پیامبراکرم(ص)نیزخاتم بخشی امیرمومنان علی (ع)درحال رکوع راازفضایل او برشمرده است.
مومنان ومسلمانان اززمان نزول این آیه تا به امروزآن راازفضیلت ها وویژگی های منحصربه فرد آن امام همام دانسته اند-بدیهی است اگراین کار امام کوچک ترین اشکالی داشت هیچ گاه این عمل ازمناقب وفضایل امیرمومنان علی (ع)به شمار نمی آمد.
۲-دوم این که امیرمومنان علی(ع)درنماز به امور دنیوی توجه نکرده بلکه تمام توجه اوبه خدا و انجام وظایف بندگی بوده است درواقع صدقه دادن به فقیرعبادتی درضمن عبادت دیگربوده وکاری است که خداوند آن را دوست دارد.
والسلام علی عبادالله الصالحین.
یادداشت: محمد حسن رضائیان
انتهای پیام/
