فارس نوشت :همزمان با برگزاری دیدار والیبال بین تیم‌های ملی ایران و برزیل در ابتدای هفته جاری، تعداد انگشت شماری از زنان مقابل در استادیوم آزادی تجمع کردند.
این تجمع چند نفری در حالی انجام شد که سایت فدراسیون والیبال چند روز قبل با انتشار اطلاعیه‌ای «ممنوع» بودن ورود بانوان به ورزشگاه را اعلام کرده بود.
خبرگزاری ایسنا با انتشار مطلبی در خصوص این اتفاق از قول تجمع‌کنندگان نوشت: ما برای پیگیری حق خودمان در اینجا تجمع کرده‌ایم و می‌خواهیم خواسته‌هایمان را به مسئولان تصمیم گیرنده در این امر ابلاغ کنیم چرا که آن‌ها(مسئولان) گویی اعلام کرده‌اند که خانم‌ها تمایلی برای حضور در ورزشگاه ندارند و ما با این تجمع می‌خواهیم به آن‌ها بگوییم که زنانی هستند که تمایل دارند در ورزشگاه برای تماشای مسابقه حضور پیدا کنند.
گذشته از این که آیا باید با حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی موافقت شود یا خیر که البته تصمیم گیری در این خصوص بر عهده مسئولان و سیاست‌گذاران کشور است و در این مقال نمی‌گنجد، نکته تامل برانگیز این است که چگونه تنها چند ساعت پس از این تجمع، تصاویر آن سر از سایت‌ها و رسانه‌های ضدانقلاب در آورد؟
تصویر سایت بی‌بی‌سی از این تجمع
* گردانندگان تجمع چه کسانی بودند
شاید جالب باشد که بدانید لیدرهای اصلی این تجمع چند نفره از فعالان سیاسی و علاقه‌مندان به این حوزه هستند! چه آنکه؛ هویت اصلی این افراد ماهیت اهدافشان را بیش از پیش نمایان می‌کند.
* ژیلا بنی‌یعقوب از فعالان فتنه 88 است که خرداد 89 در جریان اغتشاشات پس از انتخابات به یک سال حبس و 30 سال محرومیت از شغل روزنامه نگاری محکوم شد. وی پس از گذراندن دوران محکومیتش از زندان آزاد شد.
* مریم قربانی‌فر (میرا) یکی از اعضای جبهه منحله مشارکت است که پس از فتنه سال 88 به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تبانی علیه نظام جمهوری اسلامی محکوم شد. وی نیز با پشت سر گذاشتن دوران محکومیتش آزاد شد.
* عاطفه نبوی از فعالان فتنه 1388 است که در سال 88 با یک تیم 7 نفره دیگر در تهران دستگیر شدند و پس از چندی به اتهام «اخلال در نظم عمومی» و «تبانی و اجتماع به قصد برهم زدن امنیت کشور» محاکمه شد.
* سولماز ایگدر در سال 1387 به دلیل اقدام علیه امنیت ملی به شش ماه حبس محکوم شد.
وی در یادداشتی که در اختیار رسانه‌های ضدانقلاب قرار گرفت در مورد تجمع نوشت: امروز ما هم زن بودیم و هم ایرانی و این برای جلوگیری از ورودمان به ورزشگاه کافی بود. حتی اگر فدراسیون والیبال به دلیل ممانعت از ورود زنان زیر فشار از دست دادن میزبانی یا حتی حذف تیم ملی باشد. امروز هم سهم زنان از تیم ملی، درهای بسته بود و «زن» بودن.
* صبا شعر دوست، یکی از حامیان جریان اغتشاش طلب فتنه و همسر میلاد فدایی است که در سال 88 به دلیل همکاری با جریان‌های فمنیستی موسوم به جنبش زنان، ایجاد اختلاف میان اقوام ایرانی، سیاه نمایی، یاس آفرینی، القای بی‌اعتمادی، حمایت از بازداشتی‌های جریان فتنه و همکاری با رسانه‌های خارجی ضدانقلاب چون BBC و رادیو زمانه دستگیر شده بود.
شعر دوست خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا بود که به دلیل تحرکاتش علیه کشور، از ورود وی به مجلس ممانعت به عمل آمد.
شیوا نظر آهاری هم یکی از تجمع کنندگان مقابل ورزشگاه آزادی بود که چندسال تحت عنوان فعال حوزه حقوق بشر و کودکان کار فعالیت می‌کرد، در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 طی دو مرحله 24 خرداد و 29 آذر 88 بازداشت شد.
نظرآهاری به اتهام محاربه و تبلیغ علیه نظام و تجمع غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت ملی محکوم شده بود و پس از چندی با قرار وثیقه آزاد شد.
گفتنی است این تجمع کنندگان مدتی پیش در جشن پیروزی تیم ملی فوتبال ایران و راه‌یابی این تیم به جام جهانی نیز مقابل در ورزشگاه آزادی تجمع کرده بودند.
گفتنی است پس از این جنجال برخی از بازیکنان تیم ملی والیبال ایتالیا که قرار است آخر هفته در تهران به مصاف ایران بروند در اظهارنظری سیاسی از این عده از بانوان خواستند که مقابل این شرایط مقاومت کنند.
