به گزارش پایگاه عدالت خواهان" تهدید نظامی از سوی آمریکایی‌ها از اول انقلاب تاکنون ادامه داشته است، اما این تهدیدهای توخالی هیچ‌گاه به واقعیت نپوسته است. در برخورد رؤسای جمهور با این تهدیدها نکات جالبی وجود دارد.
یکی از این نکات را، مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۹ و در دیدار با کارگزاران نظام بیان می‌کنند. ایشان می‌فرمایند:
بنده به شما عرض میکنم و بیشتر از همه کس من میدانم؛ در دوره‌ی به نظرم ریاست جمهوری کلینتون بود که تهدید نظامی به‌قدری شدید بود که رئیس جمهور محترم آن روز به من غالباً این را میگفت که مثلاً بیائیم فکری بکنیم، کاری بکنیم؛ حیف است که بیایند حمله کنند، کارهائی را که انجام دادیم، ساخت و سازهائی را که انجام دادیم، بزنند از بین ببرند؛ یعنی احتمال حمله کم نبود؛ تهدید میکردند و میگفتند. در همین دوره‌ی ریاست جمهوری قبل از دوره‌ی نهم، تهدیدهای نظامی گاهی به‌قدری شدید میشد و تکرار میشد از طرف دشمن که حسابی دست‌اندرکاران داخلی را دچار رعب میکرد.
جلساتی وجود داشت که حالا فراوان خاطراتی از آن وقت ما داریم؛ من از آن وقت یادداشتهائی دارم. تهدید نظامی همیشه بود؛ اینجور نبود که وجود نداشته باشد.
[۱]۱- http://farsi.khamenei.ir/memory-content?id=۲۱۷۰۹
یکی از این نکات را، مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۹ و در دیدار با کارگزاران نظام بیان می‌کنند. ایشان می‌فرمایند:
بنده به شما عرض میکنم و بیشتر از همه کس من میدانم؛ در دوره‌ی به نظرم ریاست جمهوری کلینتون بود که تهدید نظامی به‌قدری شدید بود که رئیس جمهور محترم آن روز به من غالباً این را میگفت که مثلاً بیائیم فکری بکنیم، کاری بکنیم؛ حیف است که بیایند حمله کنند، کارهائی را که انجام دادیم، ساخت و سازهائی را که انجام دادیم، بزنند از بین ببرند؛ یعنی احتمال حمله کم نبود؛ تهدید میکردند و میگفتند. در همین دوره‌ی ریاست جمهوری قبل از دوره‌ی نهم، تهدیدهای نظامی گاهی به‌قدری شدید میشد و تکرار میشد از طرف دشمن که حسابی دست‌اندرکاران داخلی را دچار رعب میکرد.
جلساتی وجود داشت که حالا فراوان خاطراتی از آن وقت ما داریم؛ من از آن وقت یادداشتهائی دارم. تهدید نظامی همیشه بود؛ اینجور نبود که وجود نداشته باشد.
[۱]۱- http://farsi.khamenei.ir/memory-content?id=۲۱۷۰۹
(2) (مشرق)
عجبا
آيا بايد از رئيس جمهور آمريكا نترسيم؟ هميشه با كشورهاي بزرگ بحث و جدل داشته باشيم و هميشه به آنها فحش و ناسزا بگوييم؟
در جنگ بدر، بعد از پیروزی لشگر اسلام بر سپاه کفر که به فرماندهی ابوجهل، و «عتبه» پدر هند جگر خوار، و برادرش «شیبه» و پسرش «ولید» دایی «معاویة بن ابی سفیان» و «امیة بن خلف» بود، بعضی از مسلمین به مشرکانی که در این جنگ کشته شده بودند، دشنام می دادند.
پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم وقتی شنید، مانع از این کار شد، ایشان را نهی کرد و فرمود: «به این جماعت دشنام ندهید، زیرا نه تنها دشنام دادن شما به ایشان ضرر و زیانی نمی رساند بلکه در عوض باعث رنجش و ناراحتی بازماندگان ایشان خواهد شد.» اگر مسلمان هستيم خودتان قضاوت فرماييد. آيا ما واقعاً مسلمان هستيم؟!