به گزارش عدالت خواهان گلستان "در این مجال می خواهیم با تعدادی از چهره های ماندگار شهر گرگان اشنا شویم .
* سید رضا سیدین – پدر ورزش گرگان
سید رضا سیدین در سال 1298 در محله میخچه گران به دنیا آمد. پدرش سید اسماعیل، کاسب عمده بازار قیصریه گرگان در نزدیکی محله میرکریم و مادرش بی بی هاجر قاسمی فرزند یکی از تجار تیمچه بازار بود.
سید رضا 8 ماهه بود که پدرش به رحمت خدا رفت.
او در سن 10 سالگی به مدرسه رفت و تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ایرانشهر واقع در سبزه میدان ( خیابان پنجم آذر) سپری کرد. سیدین در رشته دوومیدانی و انواع پرش، ورزشکاری شاخص و قهرمان بود و به همین دلیل از تیمسار صفاری، رئیس وقت املاک گرگان، گلدان نقره ای جایزه گرفت.
در سال 1320 مسوولین گرگان تشخیص دادند که سیدین در رشته تربیت بدنی و برای معلمی ورزش، استعداد و آمادگی دارد. از همین رو، وی به دانش سرای تربیت بدنی تهران اعزام شد و در سال 1322 با دریافت ابلاغ رسمی" معلم ورزش" از آقای صدری، رئیس تربیت بدنی ایران، به گرگان بازگشت.
وی پس از ورود به گرگان و اشتغال به شغل معلمی، به اقدامات پایه ای و اساسی برای توسعه ورزش گرگان دست زد.
از جمله اقدامات، افتتاح نخستین باشگاه ورزشی مدرن گرگان در محله شیر کش در سال 1322 و افتتاح اولین زمین بسکتبال گرگان به رغم مخالفت ها بود.
سیدین در سال 1330 هم زمان با معلمی، رئیس تربیت بدنی گرگان شد . از جمله اقدامات وی در این مسئولیت، باز پس گیری زمین استادیوم ورزشی گرگان از املاک و متصرفین و همچنین توسعه و محصور نمودن آن بود.
وی علاوه بر این زمین ورزشی، آموزش و پرورش واقع در سبزه میدان آن زمان و سالن تختی را از متصرفین و متجاوزین گرفت و به آموزش و پرورش بازگرداند که در پی آن، دبیرستان های واثقی و سالن ورزشی تختی در آن ساخته شد.
سیدین در سال 1337 نخستین استخر شنای گرگان را با هزینه شخصی خود تاسیس کرد.
وی برای نخستین بار تیم های ورزشی را در گرگان پایه گذای کرد و به پرورش ورزشکاران و قهرمانان نمونه و ارزشمندی همچون رمضان احمدی، زینتی، نصرت رضایانی، خد و امامقلی حبیبی اهتمام .ورزید.
همسر سیدین، بانو صدیقه قاسمی نقش به سزایی در اقدامات و موفقیت های پدر ورزش گرگان داشته و ثمره ازدواج آن ها 6 فرزند است.
سیدین در سال 1357 پس از 36 سال خدمت صادقانه از خدمات دولتی بازنشسته شد، اما همچنان با موسسات خصوصی ورزشی رابطه دارد و جامعه ورزشی گرگان از تجارب ارزنده وی بهره می برند.
سید رضا 8 ماهه بود که پدرش به رحمت خدا رفت.
او در سن 10 سالگی به مدرسه رفت و تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ایرانشهر واقع در سبزه میدان ( خیابان پنجم آذر) سپری کرد. سیدین در رشته دوومیدانی و انواع پرش، ورزشکاری شاخص و قهرمان بود و به همین دلیل از تیمسار صفاری، رئیس وقت املاک گرگان، گلدان نقره ای جایزه گرفت.
در سال 1320 مسوولین گرگان تشخیص دادند که سیدین در رشته تربیت بدنی و برای معلمی ورزش، استعداد و آمادگی دارد. از همین رو، وی به دانش سرای تربیت بدنی تهران اعزام شد و در سال 1322 با دریافت ابلاغ رسمی" معلم ورزش" از آقای صدری، رئیس تربیت بدنی ایران، به گرگان بازگشت.
وی پس از ورود به گرگان و اشتغال به شغل معلمی، به اقدامات پایه ای و اساسی برای توسعه ورزش گرگان دست زد.
از جمله اقدامات، افتتاح نخستین باشگاه ورزشی مدرن گرگان در محله شیر کش در سال 1322 و افتتاح اولین زمین بسکتبال گرگان به رغم مخالفت ها بود.
سیدین در سال 1330 هم زمان با معلمی، رئیس تربیت بدنی گرگان شد . از جمله اقدامات وی در این مسئولیت، باز پس گیری زمین استادیوم ورزشی گرگان از املاک و متصرفین و همچنین توسعه و محصور نمودن آن بود.
وی علاوه بر این زمین ورزشی، آموزش و پرورش واقع در سبزه میدان آن زمان و سالن تختی را از متصرفین و متجاوزین گرفت و به آموزش و پرورش بازگرداند که در پی آن، دبیرستان های واثقی و سالن ورزشی تختی در آن ساخته شد.
سیدین در سال 1337 نخستین استخر شنای گرگان را با هزینه شخصی خود تاسیس کرد.
وی برای نخستین بار تیم های ورزشی را در گرگان پایه گذای کرد و به پرورش ورزشکاران و قهرمانان نمونه و ارزشمندی همچون رمضان احمدی، زینتی، نصرت رضایانی، خد و امامقلی حبیبی اهتمام .ورزید.
همسر سیدین، بانو صدیقه قاسمی نقش به سزایی در اقدامات و موفقیت های پدر ورزش گرگان داشته و ثمره ازدواج آن ها 6 فرزند است.
سیدین در سال 1357 پس از 36 سال خدمت صادقانه از خدمات دولتی بازنشسته شد، اما همچنان با موسسات خصوصی ورزشی رابطه دارد و جامعه ورزشی گرگان از تجارب ارزنده وی بهره می برند.
حاج محمد صادق روشنی - جانباز سال های دفاع مقدس
حاج محمد صادق روشنی متولد سال 1340 در روستای یساقی شهرستان کردکوی است. وی پس از اخذ دیپلم از دبیرستان بازرگانی گرگان، در سال 1359 به دفاع از تمامیت ارضی و آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران پرداخت.
وی در نخستین گام، به استان مرزی سیستان و بلوچستان اعزام شد و پس از حمله متجاوزانه عراق علیه ایران به جبهه رفت.
روشنی در چندین عملیات ، جانانه جنگید و سرانجام در عملیات بزرگ و غرور آفرین خیبر در هفتمین روز آبان ماه سال 62 بر اثر بمباران شیمیایی در جزیره مجنون، به افتخار جانبازی نایل شد.
وی در سه مرحله برای درمان به کشورهای سوئیس و آلمان اعزام گردید و بارها در بیمارستان های مختلف تهران بستری شد و روزهای سختی را گزراند.
روشنی به رغم مجروحیت و رنج های فراوان ناشی از آسیب های بمباران شیمیایی، به ادامه تحصیل پرداخت و هم اکنون در رشته کارشناسی ادبیات مشغول به تحصیل است.
محمد صادق روشنی برادر شهید و دارای 3 فرزند دانشجو در رشته های ریاضی، پرستاری و حقوق است و همسر او نیز خواهر شهید دوران دفاع مقدس می باشد.
وی در نخستین گام، به استان مرزی سیستان و بلوچستان اعزام شد و پس از حمله متجاوزانه عراق علیه ایران به جبهه رفت.
روشنی در چندین عملیات ، جانانه جنگید و سرانجام در عملیات بزرگ و غرور آفرین خیبر در هفتمین روز آبان ماه سال 62 بر اثر بمباران شیمیایی در جزیره مجنون، به افتخار جانبازی نایل شد.
وی در سه مرحله برای درمان به کشورهای سوئیس و آلمان اعزام گردید و بارها در بیمارستان های مختلف تهران بستری شد و روزهای سختی را گزراند.
روشنی به رغم مجروحیت و رنج های فراوان ناشی از آسیب های بمباران شیمیایی، به ادامه تحصیل پرداخت و هم اکنون در رشته کارشناسی ادبیات مشغول به تحصیل است.
محمد صادق روشنی برادر شهید و دارای 3 فرزند دانشجو در رشته های ریاضی، پرستاری و حقوق است و همسر او نیز خواهر شهید دوران دفاع مقدس می باشد.
دکتر عبدالقیوم ابراهیمی – بنیانگذار دانشگاه آزاد اسلامی گرگان
دکتر عبدالقیوم ابراهیمی در 19 بهمن 1311 در شهر گرگان متولد شد. او دوره ابتدایی را در دبستان عنصری و دوره 5 ساله دیپلم علمی و ششم طبیعی خود را در دبیرستان ایرانشهر گذراند.
وی لیسانس و فوق لیسانس خود را در رشته زراعت و اصلاح نباتات از دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اخذ نمود
ابراهیمی پس از فارغ التحصیلی در دانشگاه تبریز بی درنگ از دانشگاه پاریس پذیرش گرفت. وی با تحصیل در رشته گیاه شناسی و بیماری گیاهی، موفق به اخذ گواهینامه از انستیتوی آگرنومیک پاریس و دکترا از دانشگاه پاریس در سال 1342 شد و هم زمان تحقیقات گسترده ای بر روی بیماری ها ی گندم در ایران انجام داد.
ابراهیمی پس از مراجعت به ایران، نزدیک به یک سال به علت وضع بد اقتصادی در شرکت سهامی دانه های روغنی بهشهر در تهران به عنوان کارشناس آفات و بیماری های پنبه مشغول به کار شد و پس از آن در سال 43 – 1342 به عنوان دانشیار دانشگاه کشاورزی دانشگاه اهواز مشغول کار بود.
ابراهیمی در سال 1968 میلادی برای گذراندن فرصت مطالعاتی عازم امریکا شد که در این مسافرت، ضمن برخورداری از بورس دولتی ایران، بورس تحصیلی امریکا و بورس چهار هفته ای National Science Fondation (بنیاد علمی بین اللملی امریکا را نیز دریافت کرد.
دکتر ابراهیمی در دانشگاه ایالتی امریکا در ایالت آیوا ( IWOA) در شهر ایمز (AMES) مقاله بیماری نارون را با همکاری استادش چاپ کرد.
او همچنین دوره پیشرفته بیماری های گیاهی را در دانشگاه گذراند و مدرک فوق دکترای Ostdoctoral را اخذ نمود.
ابراهیمی طی سال های 76- 1975 و 86 – 1985 میلادی به مدت یکسال برای فرصت مطالعاتی به دانسگاه های ویسکانسین در شهر مدیسن (Madison) دانشگاه ایلی نویز (Illinois) در شهر ماباین رفت و تحقیقاتی بر روی مقاومت تعداد دیگری از سبزیجات مهم و مقاومت نارون ها انجام داد.
دکتر ابراهیمی در مراجعت از امریکا، بذر نارون چینی، مقاوم به مرگ نارون های مجتمع (اوجاو ملج) را به ایران آورد و پس از تگثیر، در بسیاری از نقاط ایران گسترش داد.
این درخت علاوه بر این که به مرگ نارون مقاوم است، سایه بسیار خوبی مثل بید مجنون دارد و در تمام نقاط ایران غیر از شهرهای سواحل خلیج فارس قابل رویش است.
ابراهیمی در سال 1367 شمسی دانشگاه آزاد اسلامی گرگان را بنیانگذاری کرد و طی سال ها ی تصدی ریاست اش، دانشگاهی آبرومند با مساحتی بالغ بر 20 هکتار ساخت که دانشجویان بسیاری در آن تحصیل می کنند و کارشناسان متعددی از آن فرغ التحصیل شده اند.
وی لیسانس و فوق لیسانس خود را در رشته زراعت و اصلاح نباتات از دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اخذ نمود
ابراهیمی پس از فارغ التحصیلی در دانشگاه تبریز بی درنگ از دانشگاه پاریس پذیرش گرفت. وی با تحصیل در رشته گیاه شناسی و بیماری گیاهی، موفق به اخذ گواهینامه از انستیتوی آگرنومیک پاریس و دکترا از دانشگاه پاریس در سال 1342 شد و هم زمان تحقیقات گسترده ای بر روی بیماری ها ی گندم در ایران انجام داد.
ابراهیمی پس از مراجعت به ایران، نزدیک به یک سال به علت وضع بد اقتصادی در شرکت سهامی دانه های روغنی بهشهر در تهران به عنوان کارشناس آفات و بیماری های پنبه مشغول به کار شد و پس از آن در سال 43 – 1342 به عنوان دانشیار دانشگاه کشاورزی دانشگاه اهواز مشغول کار بود.
ابراهیمی در سال 1968 میلادی برای گذراندن فرصت مطالعاتی عازم امریکا شد که در این مسافرت، ضمن برخورداری از بورس دولتی ایران، بورس تحصیلی امریکا و بورس چهار هفته ای National Science Fondation (بنیاد علمی بین اللملی امریکا را نیز دریافت کرد.
دکتر ابراهیمی در دانشگاه ایالتی امریکا در ایالت آیوا ( IWOA) در شهر ایمز (AMES) مقاله بیماری نارون را با همکاری استادش چاپ کرد.
او همچنین دوره پیشرفته بیماری های گیاهی را در دانشگاه گذراند و مدرک فوق دکترای Ostdoctoral را اخذ نمود.
ابراهیمی طی سال های 76- 1975 و 86 – 1985 میلادی به مدت یکسال برای فرصت مطالعاتی به دانسگاه های ویسکانسین در شهر مدیسن (Madison) دانشگاه ایلی نویز (Illinois) در شهر ماباین رفت و تحقیقاتی بر روی مقاومت تعداد دیگری از سبزیجات مهم و مقاومت نارون ها انجام داد.
دکتر ابراهیمی در مراجعت از امریکا، بذر نارون چینی، مقاوم به مرگ نارون های مجتمع (اوجاو ملج) را به ایران آورد و پس از تگثیر، در بسیاری از نقاط ایران گسترش داد.
این درخت علاوه بر این که به مرگ نارون مقاوم است، سایه بسیار خوبی مثل بید مجنون دارد و در تمام نقاط ایران غیر از شهرهای سواحل خلیج فارس قابل رویش است.
ابراهیمی در سال 1367 شمسی دانشگاه آزاد اسلامی گرگان را بنیانگذاری کرد و طی سال ها ی تصدی ریاست اش، دانشگاهی آبرومند با مساحتی بالغ بر 20 هکتار ساخت که دانشجویان بسیاری در آن تحصیل می کنند و کارشناسان متعددی از آن فرغ التحصیل شده اند.
پروفسور محمد پسر ک لی – استاد دانشگاه – مروج و پژوهشگر دانشگاه آریزونا امریکا
محمد پسر ک لی در 11 تیر ماه 1327 در روستای معصوم آباد گرگان چشم به جهان گشود. در سومین بهار زندگیش پدر را از دست داد و با فقر مالی و رنج خستگی ناپذیر توسط فاطمه، مادرش تربیت و پرورش یافت.
محمد دوره ی ابتدایی را در زادگاهش گذراند و در مراحل بالاتر تحصیلی با پای پیاده و گاهی هم با دوچرخه برای کسب دانش و آموختن بیشتر به روستای سرخنکلاته روستای مجاور معصوم آباد رفت.
وی دیپلم متوسطه را در رشته ریاضی در گرگان اخذ کرد و سپس در رشته جنگلداری ( مقطع فوق دیپلم) در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان پذیرفته شد و توانست با کسب عنوان دانشجوی ممتاز به مقطع لیسانس رشته جنگلداری مازندران راه یابد.
پسر ک لی عاشق آموختن بود، به همین سبب در سال سوم لیسانس به دانشگاه ایالتی شهر تمپی ایالت آریزونا رفت و دوره لیسانس و فوق لیسانس کشاورزی را نیز در این دانشگاه با موفقیت به پایان رساند.
وی در ادامه تحصیل با کسب عنوان دانشجوی ممتاز به مقطع دکترای رشته علوم آب و خاک دانشگاه آریزونا در شهر توسان راه یافت و موفق به کسب مدرک " فوق دکترای مهندسی آب و خاک" شد.
پسر ک لی به دلیل سال ها تلاش موفقیت آمیز در تدریس، ترویج و تحقیق به عنوان استاد نمونه در دانشگاه آریزونا معرفی و انتخاب شد.
وی هم اکنون با 27 سال سابقه به عنوان استاد و محقق در بخش علوم گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه آریزونا مشغول به کار است.
در این مدت طی چند بار به دعوت دانشگاه های علوم کشاورزی تهران و گرگان برای تدریس و تحقیق به ایران آمده و همکاری دلسوزانه و مسئولانه با محققان و دانشجویان ایرانی داشته است.
پسر ک لیدر سال 2005 میلادی از میان 200 هزار استاد دانشگاه در سراسر جهان به دلیل انجام بیشترین فعالیت تدریس، تحقیق و ترویج در مسائل کشاورزی، از سوی سازمان جهانی بیوگرافی امریکا واقع در نیویورک به عنوان دانشمند سال جهان برگزیده شد.
پروفسور پسر ک لی همچنین مدال طلای صلح آزادی دنیا را در سال 2006 میلادی نیز از سوس این سازمان بین اللملی ذکر شده کسب کرد.
از طرف دانشگاه میشیگان امریکا نیز به عنوان یکی از 50 دانشمند برتر علمی دنیا نیز معرفی و دانشگاه کمبریج انگلستان هم به عنوان یکی از 100 رهبر علمی دنیا برگزید.
این استاد با افتخار، کاشف گیاهی است که می تواند در صحرا، بدون نیاز به آب روید. به همین سبب رسانه های امریکا به او لقب پدر فضای سبز و بیابان های دنیا را داده اند.
دکتر پسر ک لی دارای همسر امریکایی است و یک فرزند پسر به نام محمد مهدی دارد که دانشجوی پزشکی دانشگاه آریزونا است.
این شهروند ماندگار گرگان، 7 اثر در بخش گشاورزش، منابع طبیعی و محیط زیست دارد که به عنوان کتاب های مرجع در دانشگاه های دنیا تدریس می شود.
محمد دوره ی ابتدایی را در زادگاهش گذراند و در مراحل بالاتر تحصیلی با پای پیاده و گاهی هم با دوچرخه برای کسب دانش و آموختن بیشتر به روستای سرخنکلاته روستای مجاور معصوم آباد رفت.
وی دیپلم متوسطه را در رشته ریاضی در گرگان اخذ کرد و سپس در رشته جنگلداری ( مقطع فوق دیپلم) در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان پذیرفته شد و توانست با کسب عنوان دانشجوی ممتاز به مقطع لیسانس رشته جنگلداری مازندران راه یابد.
پسر ک لی عاشق آموختن بود، به همین سبب در سال سوم لیسانس به دانشگاه ایالتی شهر تمپی ایالت آریزونا رفت و دوره لیسانس و فوق لیسانس کشاورزی را نیز در این دانشگاه با موفقیت به پایان رساند.
وی در ادامه تحصیل با کسب عنوان دانشجوی ممتاز به مقطع دکترای رشته علوم آب و خاک دانشگاه آریزونا در شهر توسان راه یافت و موفق به کسب مدرک " فوق دکترای مهندسی آب و خاک" شد.
پسر ک لی به دلیل سال ها تلاش موفقیت آمیز در تدریس، ترویج و تحقیق به عنوان استاد نمونه در دانشگاه آریزونا معرفی و انتخاب شد.
وی هم اکنون با 27 سال سابقه به عنوان استاد و محقق در بخش علوم گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه آریزونا مشغول به کار است.
در این مدت طی چند بار به دعوت دانشگاه های علوم کشاورزی تهران و گرگان برای تدریس و تحقیق به ایران آمده و همکاری دلسوزانه و مسئولانه با محققان و دانشجویان ایرانی داشته است.
پسر ک لیدر سال 2005 میلادی از میان 200 هزار استاد دانشگاه در سراسر جهان به دلیل انجام بیشترین فعالیت تدریس، تحقیق و ترویج در مسائل کشاورزی، از سوی سازمان جهانی بیوگرافی امریکا واقع در نیویورک به عنوان دانشمند سال جهان برگزیده شد.
پروفسور پسر ک لی همچنین مدال طلای صلح آزادی دنیا را در سال 2006 میلادی نیز از سوس این سازمان بین اللملی ذکر شده کسب کرد.
از طرف دانشگاه میشیگان امریکا نیز به عنوان یکی از 50 دانشمند برتر علمی دنیا نیز معرفی و دانشگاه کمبریج انگلستان هم به عنوان یکی از 100 رهبر علمی دنیا برگزید.
این استاد با افتخار، کاشف گیاهی است که می تواند در صحرا، بدون نیاز به آب روید. به همین سبب رسانه های امریکا به او لقب پدر فضای سبز و بیابان های دنیا را داده اند.
دکتر پسر ک لی دارای همسر امریکایی است و یک فرزند پسر به نام محمد مهدی دارد که دانشجوی پزشکی دانشگاه آریزونا است.
این شهروند ماندگار گرگان، 7 اثر در بخش گشاورزش، منابع طبیعی و محیط زیست دارد که به عنوان کتاب های مرجع در دانشگاه های دنیا تدریس می شود.
استاد محمد رضا لطفی – نوازنده تار، نواساز و مدرس – محقق و مولف
محمد رضا لطفی در سال 1325 در گرگان دیده به جهان گشود. وی به تشویق برادر بزرگ خود، آموزش تار را آغاز کرد و در سال 1342 استعداد خود را در این زمینه با کسب جایزه نخست جشنواره موسیقی دانان جوان نشان داد.
وی پس از اتمام دوره تحصیل ، در سال 1343 به تهران رفت و به محضر حبیب الله صالحی و علی اکبر شهنازی راه یافت. او در کلاس های شبانه هنرستان موسیقی با مکتب و تئوری موسیقی غربی آشنا شد که حاصل آن همکاری با ارکسترهای هنرستان و صبا بود که زیر نظر حسین دهلوی اداره می شد.
ورود به دانشکده هنر های زیبای دانشگاه تهران و آموزش ردیف میرزا عبدالله با نور علی خان برومند، سرآغاز نوینی برای حضور بیشتر در دیای پر معنای موسیقی قدیم ایران بود که این آمموزش تا آخرین دقایق حیات نورعلی خان برومند ادامه یافت. لطفی ردیف آوازی و تصنیف قدیمی را نزد عبدلله رواحی و سه تار را نزد سعید هرمزی آموخت.
محمد رضا لطفی به مدت 3 سال به عنوان مربی آموزش با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و 2 سال با مرکز گردآوری و شناخت موسیقی رادیو و تلویزیون به همکاری پرداخت.
او از سال 53 به همکاری با رادیو و گروه موسیقی دانشگاه تهران پرداخت و طی این مدت، گروه شیدا را پایه گذاری کرد که حاصل آن ، بازسازی آثار شیدا، عارف، درویش خان، رکن الدین مختاری و ... بود.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به مدت یک سال و نیم سرپرستی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران را عهده دار بود و به تاسیس کانون فرهنگی هنری چاووش همت گذاشت که حاصل این فعلیت، تولید 9 کاست موسیقی چاووش است.
وی پس از آن برای شرکت در یک سمینار راهی ایتالیا شد و کنسرت نهایی را در شهر رم، فلورانس، بلدینا و ... اجرا نمود.
لطفی در سال 1364 با مهاجرت به خارج از کشور، دور تازه ای از فعالیت های هنری اش آغاز شد و با تاسیس مراکز فرهنگی و هنری شیدا در کشورهای مختلف و برگزاری کنسرت ها و سمینارهای گوناگون، به شناساندن موسیقی ایران اهتمام ورزید. از جمله آثار، فعالیت ها و کنسرت های استاد لطفی می توان به تصنیف های " بمیرید بمیرید" ، "به یاد عارف"، "داروگ"، "ناز لیلی"، "کوچه سارشب"، "کنسرت نوا"، "کنسرت راست پنچگاه"، کنسرت های انفرادی در شهرهای مختلف ایتالیا، لس آنجلس، سانتیاگو، سانفرانسیسکو، شیکاگو، بوستن، نیویورک و واشنگتن به همراهی حسین علیزاده و حسین عمومی اشاره کرد.
علاوه بر آن ساخت ده ها تصنیف قطعه ضربی، تعداد زیادی بداهه وازی در دستگاه های مختلف، کتاب های " شور مادر دستگاه هاست" (منتشر نشده) کتاب سال شیدا ( چهار جلد) و مقالات متعدد، گوشه ای از تلاش های محمد رضا لطفی است.
وی پس از اتمام دوره تحصیل ، در سال 1343 به تهران رفت و به محضر حبیب الله صالحی و علی اکبر شهنازی راه یافت. او در کلاس های شبانه هنرستان موسیقی با مکتب و تئوری موسیقی غربی آشنا شد که حاصل آن همکاری با ارکسترهای هنرستان و صبا بود که زیر نظر حسین دهلوی اداره می شد.
ورود به دانشکده هنر های زیبای دانشگاه تهران و آموزش ردیف میرزا عبدالله با نور علی خان برومند، سرآغاز نوینی برای حضور بیشتر در دیای پر معنای موسیقی قدیم ایران بود که این آمموزش تا آخرین دقایق حیات نورعلی خان برومند ادامه یافت. لطفی ردیف آوازی و تصنیف قدیمی را نزد عبدلله رواحی و سه تار را نزد سعید هرمزی آموخت.
محمد رضا لطفی به مدت 3 سال به عنوان مربی آموزش با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و 2 سال با مرکز گردآوری و شناخت موسیقی رادیو و تلویزیون به همکاری پرداخت.
او از سال 53 به همکاری با رادیو و گروه موسیقی دانشگاه تهران پرداخت و طی این مدت، گروه شیدا را پایه گذاری کرد که حاصل آن ، بازسازی آثار شیدا، عارف، درویش خان، رکن الدین مختاری و ... بود.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به مدت یک سال و نیم سرپرستی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران را عهده دار بود و به تاسیس کانون فرهنگی هنری چاووش همت گذاشت که حاصل این فعلیت، تولید 9 کاست موسیقی چاووش است.
وی پس از آن برای شرکت در یک سمینار راهی ایتالیا شد و کنسرت نهایی را در شهر رم، فلورانس، بلدینا و ... اجرا نمود.
لطفی در سال 1364 با مهاجرت به خارج از کشور، دور تازه ای از فعالیت های هنری اش آغاز شد و با تاسیس مراکز فرهنگی و هنری شیدا در کشورهای مختلف و برگزاری کنسرت ها و سمینارهای گوناگون، به شناساندن موسیقی ایران اهتمام ورزید. از جمله آثار، فعالیت ها و کنسرت های استاد لطفی می توان به تصنیف های " بمیرید بمیرید" ، "به یاد عارف"، "داروگ"، "ناز لیلی"، "کوچه سارشب"، "کنسرت نوا"، "کنسرت راست پنچگاه"، کنسرت های انفرادی در شهرهای مختلف ایتالیا، لس آنجلس، سانتیاگو، سانفرانسیسکو، شیکاگو، بوستن، نیویورک و واشنگتن به همراهی حسین علیزاده و حسین عمومی اشاره کرد.
علاوه بر آن ساخت ده ها تصنیف قطعه ضربی، تعداد زیادی بداهه وازی در دستگاه های مختلف، کتاب های " شور مادر دستگاه هاست" (منتشر نشده) کتاب سال شیدا ( چهار جلد) و مقالات متعدد، گوشه ای از تلاش های محمد رضا لطفی است.
محمدرضا لطفی در اردیبهشت ماه 93 بر اثر بیماری درگذشت و بنا به وصیتش پیکرش در بافت تاریخی گرگان در محله سبزه مشهد آرام گرفت .
زنده یاد حاج محمد تقی فلسفی - خیر و نیکوکار گرگانی
زنده یاد محمد تقی فلسفی در سال 1290 در خانواده ای متوسط در شهر گرگان به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی، برای تامین معاش خانواده تحصیل را رها نموده و به کار در بازار روی آورد.
فلسفی در سال 1318 اقدام به تاسیس یک تجارت خانه کوچک در بازار گرگان نمود. وی در سال 1325 به اتفاق خانواده به تهران رفت، با تاسیس تجارت خانه ای در بازار تهران فعالیت هایش را گسترش داد و در سال 1330 با مشارکت 5 نفر از بازرگانان شرکتی را به ثبت رساند. فلسفی فعالیت های تجاری خود را در حوزه صنعت پنبه متمرکز کرد و یکی از اولین کارخانجات پنبه پاک کنی منطقه را در کردکوی تاسیس نمود.
زنده یاد فلسفس در سال 1338 یک کارخانه ی پنبه در گنبد کاووس و در سال 1349 کارخانه پنبه در گرگان احداث نمود.
وی که از بازرگانان خوشنام و موفق گرگان بود، در طول نیم قرن تلاش، هیچ گاه از دستگیری محرومان و مستمندان غافل نماند و همواره در کارهای خیر پیش قدم بود. وی از سال 1355 همواره اندیشه احداث دانشگاه پزشکی را ذهن می پروراند اما در سال 1360 در گذشت و آرزویش تحقق نیافت.
پس از فقدان محمد تقی فلسفی، فرزندان ارجمندش بر اساس توصیه آن مرحوم، بلافاصله فعالیت های گسترده ای را برای ساخت دانشگاه آغاز کردند که با تلاش آنان، تاسیس دانشگاه در گرگان در سال 1367 مورد موافقت قرار گرفت. فرزندان آن مرحوم با تداوم اندیشه خیر پدر، پس از خرید زمین مناسب و انجام مطالعات و طراحی های فنی و ساختمانی لازم، عملیات احداث ساختمان را در سال 1370 آغاز کردند. ساختمان مجهز دانشکده پزشکی، پس از تکمیل در سال 1379 با حضور سید محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت افتتاح و برای بهره برداری به دانشگاه تحویل داده شد.
از ویژه گی های مرحوم فلسفی، مشارکت در امور خیریه و کمک به مستمدان بود و همیشه سعی داشت این کارها دور از چشم و کاملا محرمانه و با واسطه افرادی امین و متعهد انجام پذیرد.
همسر حاج محمد تقی فلسفی مانند همراه عزیز و فقیدش در امور خیر پیش قدم بود و بر همین اساس، اقدام به احداث فاطمیه فلسفی در خیابان ملل گرگان نمود.
از مرحوم فلسفی 6 پسر و 4 دختر به یادگار مانده است.
فلسفی در سال 1318 اقدام به تاسیس یک تجارت خانه کوچک در بازار گرگان نمود. وی در سال 1325 به اتفاق خانواده به تهران رفت، با تاسیس تجارت خانه ای در بازار تهران فعالیت هایش را گسترش داد و در سال 1330 با مشارکت 5 نفر از بازرگانان شرکتی را به ثبت رساند. فلسفی فعالیت های تجاری خود را در حوزه صنعت پنبه متمرکز کرد و یکی از اولین کارخانجات پنبه پاک کنی منطقه را در کردکوی تاسیس نمود.
زنده یاد فلسفس در سال 1338 یک کارخانه ی پنبه در گنبد کاووس و در سال 1349 کارخانه پنبه در گرگان احداث نمود.
وی که از بازرگانان خوشنام و موفق گرگان بود، در طول نیم قرن تلاش، هیچ گاه از دستگیری محرومان و مستمندان غافل نماند و همواره در کارهای خیر پیش قدم بود. وی از سال 1355 همواره اندیشه احداث دانشگاه پزشکی را ذهن می پروراند اما در سال 1360 در گذشت و آرزویش تحقق نیافت.
پس از فقدان محمد تقی فلسفی، فرزندان ارجمندش بر اساس توصیه آن مرحوم، بلافاصله فعالیت های گسترده ای را برای ساخت دانشگاه آغاز کردند که با تلاش آنان، تاسیس دانشگاه در گرگان در سال 1367 مورد موافقت قرار گرفت. فرزندان آن مرحوم با تداوم اندیشه خیر پدر، پس از خرید زمین مناسب و انجام مطالعات و طراحی های فنی و ساختمانی لازم، عملیات احداث ساختمان را در سال 1370 آغاز کردند. ساختمان مجهز دانشکده پزشکی، پس از تکمیل در سال 1379 با حضور سید محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت افتتاح و برای بهره برداری به دانشگاه تحویل داده شد.
از ویژه گی های مرحوم فلسفی، مشارکت در امور خیریه و کمک به مستمدان بود و همیشه سعی داشت این کارها دور از چشم و کاملا محرمانه و با واسطه افرادی امین و متعهد انجام پذیرد.
همسر حاج محمد تقی فلسفی مانند همراه عزیز و فقیدش در امور خیر پیش قدم بود و بر همین اساس، اقدام به احداث فاطمیه فلسفی در خیابان ملل گرگان نمود.
از مرحوم فلسفی 6 پسر و 4 دختر به یادگار مانده است.
زنده یاد مسیح الله ذبیحی – پدر تاریخ گرگان زمین
مسیح الله ذبیحی در چهارم فروردین 1308 در روستای زیارت گرگان واقع در جنوب گرگان متولد شد. پدرش عبدالرحیم ذبیحی از روحانیون زمان خود بود و می خواست فرزندش مانند او اهل علم و دین شود، او از این رو نسبت به آموزش علوم قدیمه به او اهتمام ورزید.
ذبیحی تحصیلات جدید را تا مقطع دیپلم در دانش سرای مقدماتی گذراند و در سال 1327 به خدمت اداره آموزش و پرورش شهرستان گرگان در آمد.
وی سپس در سال 1331 در آزمون ورودی دانشکده حقوق تهران شرکت نمود و پس از قبولی تا سال دوم، رشته حقوق قضایی را هم زمان با خدمت معلمی خواند.
ذبیحی به علت گرفتاری های خانوادگی و مسئولیت اداره زندگی که موجب ملال خاطرش بود، موفق به ادامه تحصیل نشد. وی از جمله پژوهشگران و محققان نام آشنا برای فعالان فرهنگی ماست.
وی عمری را در تحقیق و گردآوری کتاب های خطی، قباله ها، اسناد قدیمی و دست نوشته های تاریخی گرگان سپری کرد که حاصل آن انتشار آثار ارزشمندی چون "سالنمامه فرهنگ گرگان"، " گرگان زمین"، " گرگان، سرزمین طلای سفید"، "گرگان نامه" و " استراباد نامه" هستند.
این نویسنده فقید همچنین در گردآوری و انتشار آثار مربوط به گرگان از جمله " مخابرات استراباد" و کتاب " از آستارا تا استراباد" نقش به سزایی داشت و علاوه بر آن، برای دانشجویان دانش سرا، راهنمای تحصیلی کتاب دستور زبان فارسی را نوشت.
از جمله اقدامات ارزنده ی ذبیحی، کمک به ایجاد کتابخانه عمومی شهر گرگان بود. وی در سال 1356 و در سن 48 سالگی، حین عمل جراحی قلب در کشور انگلستان، چشم از جهان فرو بست و برای همیشه در قبرستان امام زاده عبدالله گرگان آرام گرفت.
زنده یاد حسن صادقیان – شهردار گرگان در سال های 1355 تا 1357
ذبیحی تحصیلات جدید را تا مقطع دیپلم در دانش سرای مقدماتی گذراند و در سال 1327 به خدمت اداره آموزش و پرورش شهرستان گرگان در آمد.
وی سپس در سال 1331 در آزمون ورودی دانشکده حقوق تهران شرکت نمود و پس از قبولی تا سال دوم، رشته حقوق قضایی را هم زمان با خدمت معلمی خواند.
ذبیحی به علت گرفتاری های خانوادگی و مسئولیت اداره زندگی که موجب ملال خاطرش بود، موفق به ادامه تحصیل نشد. وی از جمله پژوهشگران و محققان نام آشنا برای فعالان فرهنگی ماست.
وی عمری را در تحقیق و گردآوری کتاب های خطی، قباله ها، اسناد قدیمی و دست نوشته های تاریخی گرگان سپری کرد که حاصل آن انتشار آثار ارزشمندی چون "سالنمامه فرهنگ گرگان"، " گرگان زمین"، " گرگان، سرزمین طلای سفید"، "گرگان نامه" و " استراباد نامه" هستند.
این نویسنده فقید همچنین در گردآوری و انتشار آثار مربوط به گرگان از جمله " مخابرات استراباد" و کتاب " از آستارا تا استراباد" نقش به سزایی داشت و علاوه بر آن، برای دانشجویان دانش سرا، راهنمای تحصیلی کتاب دستور زبان فارسی را نوشت.
از جمله اقدامات ارزنده ی ذبیحی، کمک به ایجاد کتابخانه عمومی شهر گرگان بود. وی در سال 1356 و در سن 48 سالگی، حین عمل جراحی قلب در کشور انگلستان، چشم از جهان فرو بست و برای همیشه در قبرستان امام زاده عبدالله گرگان آرام گرفت.
زنده یاد حسن صادقیان – شهردار گرگان در سال های 1355 تا 1357
زنده یاد محمد حسن صادقیان، در سال 1311 در شهر شاهرود استان سمنان متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شاهرود و دو سال دوره ی دانش سرای مقدماتی را در گرگان سپری کرد و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
صادقیان از سال 1345 تا 1348 شهردار شاهرود بود و پس از آن به ادامه تحصیل پرداخت و لیسانس حقوق و معارف اسلامی را با کسب رتبه اول از دانشگاه تهران گرفت. او به رغم اخذ بورس تحصیلی از دانشگاه های سوربن و هاروارد، با توجه به علاقه ای که به همسر و فرزندانش داشت، از ادامه تحصیل در خارج از کشور منصرف شد.
صادقیان پس از آن به شاهرود بازگشت و به تدریس ادبیات در دبیرستان های این شهر پرداخت. او پس از آن که چهار ماه شهردار قائم شهر بود، از سوی انجمن وقت شهر گرگان به عنوان شهردار گرگان برگزیده شد و تا مهر ماه 1357 در این سمت بود.
مرحوم صاقیان در دوران مدیریت در شهرداری گرگان به گواه همه شهروندان، مدیری سالم، صادق، پرکار، جدی و پیگیر بود و به همین سبب پیش از انقلاب به عنوان یکی از 20 شهردار نمونه و منتخب گشور به سفر امریکا اعزام گردید.
زنده یاد صادقیان در زمینه ساماندهی بازارها و معابر شهر به ویژه بازارچه نعلبندان بسیار ساعی بود و اجازه تعدی به حقوق شهروندان را به احدی نمی داد. او در هنگامی که که نظارت و کنترل نرخ ها ر عهده شهرداری ها قرار داشت، در این زمینه بسیار جدی و پیگیر بود و اجازه نمی داد تا قبل از تامین مواد غذایی شهر و منطقه، مواد غذایی نظیر مرغ، تخم مرغ و ... از شهر خارج شود.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان فرماندار شاهرود انتخاب شد و در همین سمت در سال 1360 به افتخار بازنشستگی نایا آمد. صادقیان سرانجام در شب اول دی ماه سال 1376 در سن 64 سالگی و بر اثر بیماری جان به جان آفرین تسلیم کرد و در سایه رحمت حق آرام گرفت.
بانو فاطمه امانی همسر زنده یاد صادقیان همواره یار و یاور وی بود و اززندگی وی با مرحوم صادقیان، چهار فرزند ( دو دختر و دو پسر) به یادگار مانده است.
بانو فاطمه مازندرانی – مادر شهیدان بهمنی نژاد
حاجیه فاطمه مازندرانی در 29 آذر ماه سال 1320 در گرگان دیده به جهان گشود. وی در شانزده سالگی با علی رضا بهمنی نژاد ازدواج کرد که حاصل این وصلت، 8 فرزند ( 5 پسر و 3 دختر) است.
حاجیه فاطمه مازندرانی 3 فرزند برومند خود را تقدیم نهال نوپای انقلاب کرد.
اولین فرزند این مادر صبور" نعمت الله بهمنی نژاد" در سال 1344 به دنیا آمد. در 16 سالگی در حالی که هنوز محصل بود، در 17 بهمن 1360 در تنگه چزابه شهد شهادت را نوشید.
فرزند دیگر ایشان، " حجت الله بهمنی نژاد" سوم آبان ماه 1346 دیده به جهان گشود. وی در حالی که هنوز محصل بود، در اسفند 65 در شملچه به شهادت رسید.
هادی بهمنی نژاد فرزند برومند دیگر این مادر، در سال 1349 به دنیا آمد و هنوز سال دوم دبیرستان را تمام نکرده بود که در منطقه نظامی شاهرود در پنجم مرداد 66 ندای دعوت حق را لبیک گفت.
حاجیه فاطمه مازندرانی با اهداء سه فرزندش در راه اسلام، انقلاب و ایران، همچنان مدافع ارزش های الهی است.گلستان ما
