بزرگ کردن جایگاه خانوادگی فائزه هاشمی شاید عاملی مهم بود تا اذهان از جایگاه شخصی وی بعنوان عضو مرکزی حزب کارگزاران سازندگی غفلت ورزند،مطرح کردن "نام بزرگ" سیاستی بود تا کمتر "نام کوچک" مورد سوال قرار گیرد و با تک جمله ای کوتاه که روزنامه جمهوری اسلامی به نقل از نام بزرگ منتشر کرد که «فائزه اشتباه بدی کرده و باید آن را تصحیح و جبران کند.» بخش مهمی از موضوع نادیده گرفته شد؛اما آیا فائزه هاشمی صرفا نامی کوچک و بی شناسنامه سیاسی است که آنکه مورد سوال قرار میگیرد فقط نام بزرگ باشد؟
فائزه هاشمی از اعضای موسس حزب «کارگزاران سازندگی ایران» در دهه 70 بوده است؛هرچند در این دو دهه حجه الاسلام هاشمی رفسنجانی سعی بر کتمان رابطه خویش با این حزب داشته است اما ارتباط خانوادگی اکثریت اعضای مرکزی حزب با آیت الله و تکمیل شدن لیست اعضای اصلی حزب توسط رجال نزدیک به وی باعث شده است که همواره ایشان را «پدر معنوی» حزب کارگزاران بدانند.مضاف بر اینها فائزه هاشمی پدیده انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی بود که با تکیه کردن بر حزب کارگزاران و هنجارشکنی های تبلیغاتی بعنوان نماینده تهران وارد مجلس شد.آغاز نمایندگی وی حیات سیاسی اش را وارد مراحل تازه ای کرد که شاید مهم ترین آن تاسیس روزنامه پرحاشیه "زن" بود که در آن برای نخستین بار پس از سالها به احکام شریعت از جمله شرایط دیه زن حملات ناجوانمردانه ای صورت گرفت.حالا هم نزدیک به دو دهه است که فائزه هاشمی فراتر از فرزند نسبی حجه الاسلام هاشمی رفسنجانی بودن عضو مرکزی حزبیست که فرزند معنوی ایشان است و بارها در همین جایگاه در برهه های مختلف زمانی بخصوص برهه های انتخاباتی با اعلام مواضع جنجالی و رادیکال اهداف حزب را پیگیری کرده است،زندانی شدن چندی پیش فائزه هاشمی هم نه از جانب جایگاه خانوادگی اش که از جایگاه سیاسی اش نشات گرفته بود،پس شاید بهتر باشد بجای توقف در نسبت نسبی ایشان به نسبت معنوی اش با حجه الاسلام هاشمی بپردازیم.
تاسیس حزب کارگزاران سازندگی به دهه 70 و برای ادامه سیاست های توسعه اقتصادی،تساهل فرهنگی و... که در دوره ریاست جمهوری اکبرهاشمی رفسنجانی پیگیری شده بود بر میگردد اما آغاز موضع گیری های گفتمانی این حزب بصورت علنی در دهه 80 و زمانی آغاز شد که حسین مرعشی سخنگوی حزب که او هم نسبت خانوادگی اش با هاشمی رفسنجانی باعث نادیده گرفته شدن نام کوچکش شده بود در مصاحبه ای اعلام کرد که اعضای کارگزاران سازندگی «لیبرال دموکرات های مسلمان» هستند که تضادی میان اسلام و لیبرالیسم نمی بینند.اصرار بر طرفداری از اصول لیبرالیسم چه در موضع گیری های علنی اعضای شاخص و مرکزی حزب و چه در چارچوب تیم مطبوعاتی رسانه ای این جریان که ید طولایی در تئوری پردازی های ضددینی برای حمایت از لیبرالیسم داشته هر روز با غلظت بیشتری پیگیری می شود پس بیراه نیست اگر مدعی باشیم آنکه برای اولین بار جرات کرد حب و محبت خود به بهائیان را نه در خفا که با افتخار در علن اعلام دارد نه فرزند آیت الله هاشمی رفسنجانی که پرورش یافته معنوی ایشان بوده است. دیدار صورت گرفته بیش از آنکه دیدار شخصی یک آقازاده سیاسی بوده باشد پیام اخوت جریان لیبرال وطنی با بهاییان بوده است که نزدیک به دو دهه در چارچوب تئوری پردازی های فرهنگی این جناح مقدمه گذاری شده بود.شاید حالا زمان آن باشد که آیت الله هاشمی مخاطب جمله «اشتباه بدی کرده و باید آن را تصحیح و جبران کند.» را از دختر فراتر ببرد و از تمامی فرزندان معنوی خود در حزب کارگزاران بخواهد که پس از دو دهه کار اشتباه خود را تصحیح و جبران کنند.
