به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان" انتخابات مجلس خبرگان در تاریخ 7 اسفند همزمان با انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد و رقبا نیز پس از بررسی صلاحیت ها مشخص شده اند. رقابت در مبارزات انتخاباتی مجلس شورای اسلامی با حاشیه های همیشگی همراه است اما جایگاه مجلس خبرگان ایجاب می کند، به دور از حاشیه و جنجال برگزار شود تا این شان و جایگاه دچار خدشه نشود.
اما در این میان به نظر می رسد قصد فراهم کردن شرایط برگزاری یک انتخابات پرشور و بی حاشیه را ندارند و هرباره با یک موضوعی درصدصد شور کردن آش انتخابات هستند. بررسی این موضوع زمانی نگاه ها را به سوی خود جلب می کند که اینبار یکی از راه ها به بیت امام خمینی (ره) ختم شد و با کنار هم قرار دادن برخی از قطعات یک پازل خطرناک، درصدصد نشان دادن تقابل میان نظام و این بیت بودند.
موضوع ورود سیدحسن خمینی به جرگه خبرگان در حدود دو سال در رسانه ها و روزنامه های اصلاح طلب مطرح شد و به مرور حجم آن افزایش پیدا کرد. در حالیکه تا یکسال قبل مانورهای تبلیغاتی در میان فعالین سیاسی، شتابی نداشت، اما آنچه در رسانه های جریان اصلاح طلب می گذشت، مهیا کردن فضا عمومی به نفع برخی چهره ها بود تا در فرصت مناسب این فضا را مسموم سازند.
حال با بررسی صلاحیت های نامزدهای انتخاباتی مجلس خبرگان، نام سید حسن خمینی در میان حذف شدگان از این رقابت قرار گرفت. اتفاقی که با توجه به شرایطی که خود مستوجب آن بود، غیرقابل پیش بینی هم نبود. اما حسن خمینی و اطرافیان وی به جای اینکه به دنبال مقصران عدم احراز صلاحیتش در میان مسئولان شورای نگهبان بگردند، باید عینک خود را عوض کنند و جای دوری نروند، فقط کافی است عوامل حذف خود را در میان کسانی جستجو کند که او را در جایگاهی قرار دادند که پایین آمدن از آن برایش دشوار شد.
سیدحسن خمینی در آزمون اجتهاد مربوط به مجلس خبرگان برای احراز صلاحیت علمی اش شرکت نکرد و به جای آن در شبکه های اجتماعی اینستاگرام و تلگرام هوادارانش، عکس کلاس درس خارج از فقه اش منتشر شد تا به صورت غیرمستقیم عنوان کند وی دارای چنین جایگاهی است و شرکت در آزمون یعنی فرود از این شان و منزلت خودساخته یا دیگر ساخته!
چنین برخورد یا رویکردی تازه نبود. در همایش بزرگداشت بانو خدیجه ثقفی، همسر امام خمینی (ره)، که با حضور اعضای بیت امام و برخی از مسئولین تشکیل شد، آقای هاشمی رفسنجانی نیز در اوایل سخنرانی خود از حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی این گونه تقدیر کرد: علامه حجت الاسلام و المسلمین حاج حسن آقا خمینی مجتهد نمونه‌ای است که با هوش بالا به خوبی مسایل را تحلیل می‌کند و درس خارج ایشان در قم مورد توجه است.
علامه و آیت الله نامیدن سیدحسن خمینی و در بوق و کرنا کردن آن توسط رسانه های اصلاح طلب، به صورت ضمنی، مقاصد سیاسی نهفته در پشت آن را نشان داد. معولا بزرگانی که نام آنها با پیشوند علامه زیبنده شده مهمترین خصیصه شان، فروتنی، خضوع و بی ادعا بودن است. اما آنچه درباره سیدحسن خمینی روی داد، کاملا برعکس بود و به زور تبلیغ و پررنگ نشان دادن فضل او در رسانه ها، قصد علامه کردن او وجود داشت. انسان های بزرگ منش با تیتر روزنامه ها شدن و تصاویر بزرگ بر جلد مجلات شناخته نمی شوند.
همین داستان در زمان ثبت نام نامزدهای انتخابات مجلس خبرگان تکرار شد. چندماه مانده به ثبت نام ها، دعوت نامه ها و درخواست های مکرر برای رضایت سیدحسن خمینی جهت حضور در انتخابات با حجم وسیعی تبلیغ و منتشر شد. در روزی که وی پا در ستاد انتخابات کشور گذاشت، تیتر"خمینی آمد"، به جای اینکه ایجاد هیجان کند، بیشتر در ذوق مخاطبان می زد. حال آیا سیدحسن خمینی، اسیر چنین جوی شده بود و قصد پایین آمدن از آن عرش دیگران ساخته را نداشت؟ نکته مهمی که باید آن را در عدم موضع گیری مستقیم توسط وی در کنش های سیاسی بررسی کرد. این اطرافیان و نزدیکان حسن خمینی بودند که درباره نامزدی، دعوت به امتحان اجتهاد و تاییدیه های مراجع اظهار نظر می کردند و خود هیچ واکنشی به حجم گسترده اخبار، تحولات و شایعات پیرامونش نشان نمی داد.
براساس قوانین و مقرارات اعلام شده توسط شورای نگهبان، سیدحسن خمینی می بایست در آزمون علمی شرکت می کرد تا سنجش علمی اجتهادش توسط آن آزمونی سنجیده شود که بیش از 400 نفر دیگر نیز برای آن دعوت شده بودند. در آن میان اسامی افرادی به چشم می خورد که بسیاری بر درجه اجتهاد آنها گواهی داده بودند یا می دادند. اما آنچه روی داد، انتشار گسترده تاییدیه های برخی از مراجع و مجتهدین حوزه علمیه توسط رسانه های اصلاح طلب و حامی سید حسن خمینی بود. در حالیکه پیش از آزمون و به دفعات، اعلام شده بود که اجازه اجتهاد ملاک سنجش برای فقهای شورای نگهبان نیست و کسانی که به آزمون اجتهاد دعوت شده اند برای ادامه مسیر بررسی صلاحیت می بایست در آزمون شرکت کنند. به مانند روز مشخص بود که سیدحسن خمینی یکی از کسانیست که آزمون برای آنها ملاک اصلی سنجش اجتهاد است. اما به نظر می رسد، این شیوه به مذاق وی خوش نیامد و حضور در چنین آزمونی را باعث تحلیل جایگاهی می دید که دیگران به آن آب و تاب داده بودند.
بنابراین آن چیزی که باعث شد سیدحسن خمینی، عدم احراز صلاحیت شود، نه فقهای شورای نگهبان و نه مجموعه کسانی که آنها را دلواپس و تندرو می نامند، بودند بلکه کسانی بودند که پیش از پیش او را برنده رقابت های انتخاباتی فرض کرده و شماره صندلی اش در مجلس خبرگان را نیز مشخص کرده بودند. حامیان و محبان حسن خمینی به جای اینکه انگشت اتهام به سوی شورای نگهبان دراز کنند و از بغض ها و کینه ها سروده ها بسرایند، می بایست انگشت به سوی خود و کسانی دراز کنند که بدون در نظر گرفتن قواعد بازی، قصد برهم زدن آن را به روش های مختلف داشتند. کسانی که نزدیک به دو سال است سید حسن خمینی را بر سر دست گرفتند و برایش جایگاه رفیعی فراتر از قانون تعریف کردند که دیگر نمی توانست از آن فرود آید. کسانی که او را علامه نامیدند و آزمون اجتهاد را در شان وی نداستند. کسانی که کماکان نیز چشم های خود را بسته اند و به جای تصحیح مسیر غلط گذشته، دهان ها را گشوده و از جفای شورای نگهبان و نظام به بیت امام خمینی (ره) فغان سر می دهند. کسانی که نابودی بیت را به کمک اهالی همان بیت به انتظار نشسته اند. کسانی که قصد دارند این بیت را مرکز ضدیت با نظام تبدیل کنند و از آب گل آلود شده، ماهی خود را صید کنند. آنها همه در عدم احراز صلاحیت سیدحسن خمینی مقصرند.
آینه چون نقش تو بنمود راست/ خود شکن، آئینه شکستن خطاست
/ ایسنا
