به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" بخشی از این مصاحبه را می خوانید:
درحالی که در میان اصولگرایان نه یک جبهه بلکه دو جبهه یعنی شورای وحدت اصولگرایان و همین طور شورای ائتلاف نیروهای انقلاب برای ایجاد اجماع حول محور کاندیدای واحد تلاش می‌کنند شاهد آن هستیم که چهره‌هایی که در واقع در محدوده جریان سیاسی اصولگرا تعریف می‌شوند منتظر این سازو کارها نمانده و پا در راه گذاشته‌اند. موضع گیری‌ها هم به نحوی است که گویا قصد دارند تا انتها راه را ادامه بدهند. اصولگرایان نسبت به این وضعیت نگرانند یا تصور می‌کنند می‌توانند آن را به نحوی مدیریت کنند؟
بله، مشخص است که حضور افراد متعدد در رقابت‌های انتخاباتی اگر از یک حدی بیشتر باشد مشکل ایجاد می‌کند و انتخاب برای مردم سخت می‌شود. تقسیم آرا بین نیروها نه فقط امکان شکست گزینه‌های یک جریان سیاسی را افزایش می‌دهد که حتی سبب می‌شود در صورت پیروزی یکی از کاندیداها او با پشتوانه رأی کمتری در جایگاه مهم ریاست جمهوری مستقر شود.با این حال اینکه تعداد زیادی از افراد خود را آماده قبول پذیرش چنین مسئولیتی می‌دانند فی نفسه ایرادی ندارد بلکه برای کشور از بعد وجود سرمایه انسانی مایه دلگرمی است اما در نهایت این شورای نگهبان است که باید تشخیص بدهد کدام یک از این افراد یک رجل سیاسی است و معیارهای مصرح در قانون اساسی را در خود دارد. بنابراین آنچه سخت می‌شود کار شورای نگهبان و تصمیم‌گیری درباره احراز صلاحیت این کاندیداهای متعدد است.
تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران نشان داده که شورای نگهبان در نهایت تعداد معدودی از این افراد را تأیید صلاحیت می‌کند. بله مسلماً کار برای تشکل‌های ائتلافی نیز مشکل‌تر می‌شود و بر پیچیدگی‌های مسیر رسیدن به اجماع می‌افزاید.
چهره‌های دیگری از اصولگرایان هم گفته‌اند که به نحوی به کاهش کاندیداها در فرایند احراز صلاحیت از سوی شورای نگهبان امید دارند. مثل آقای بادامچیان که گفتند می‌گذاریم شورای نگهبان اصلح را انتخاب کند و بعد ما ارجح را انتخاب کنیم. بااین حساب فرد مورد حمایت ائتلاف اصولگرایان بعد از احراز صلاحیت‌ها معرفی خواهد شد؟
بله، تا قبل از آن معرفی نمی‌شود. اصولاً فضا چنان که باید انتخاباتی نشده و نمی‌شود تصمیم‌گیری کرد. قاعدتاً باید بگذاریم ببینیم چند نفر باقی ماندند و چند نفر نهایتاً می‌خواهند با هم رقابت کنند. چون به هر حال ممکن است تعدادی به نفع دیگری کناره‌گیری کنند.
محور مشترک اظهارات هم جناحی‌های شما اما تأکید بر حمایت از آقای رئیسی است. چرا اصولگراها از بین این همه کاندیدا که در مسئولیت خاصی نیستند ترجیح‌شان این است که فردی را به رقابت با پایان نامشخص وارد کنند که همین حالا هم یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های نظام را بر عهده دارد؟
اتفاقاً به‌دلیل مسئولیتی که آقای رئیسی دارند همانقدر که از حضور ایشان حمایت می‌شود، تردید هم وجود دارد. اما انکار نمی‌شود کرد که رأی 16 میلیونی ایشان در انتخابات سال 96 و اقبالی که مردم به ایشان داشتند نقطه اتکای خوبی است. موضوع دیگر این است که حضور ایشان می‌تواند مسأله اجماع را تسهیل و امکان به نتیجه رسیدن را بیشتر کند. وقتی ایشان بیاید توقع می‌رود که عموم دیگر نامزدهای انقلابی به سود ایشان کناره‌گیری کنند و با ایشان همراهی داشته باشند.
مسأله مهم انتخابات پیش رو مشارکت سیاسی است. آیا اصولگرایان در این باره نگران نیستند و فکر نمی‌کنند که به مصلحت منافع کلان ملی است که در فرصت باقی مانده تا انتخابات تصمیماتی گرفته شود که خروجی آن بهبود وضعیت معیشتی مردم و ایجاد امیدواری به‌عنوان ضرورت و بستر افزایش مشارکت سیاسی باشد؟
مشارکت هر چه بیشتر باشد بدون شک بهتر است. اینکه بعضی می‌گویند اصولگراها می‌خواهند مشارکت کم باشد اتهام واهی است. مشارکت بیشتر باشد قوام و انسجام کشور و انقلاب را تقویت خواهد کرد. پس شکی نیست که همه باید تلاش کنند که مشارکت افزایش پیدا کند. اما باید از طرف دیگر آسیب شناسی کنیم که چرا الان نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که میزان مشارکت پایین است. به‌نظر می‌رسد عامل اثرگذارتر مسائل اقتصادی است و نه مسائل سیاسی داخلی و خارجی. تورم توده مردم را رنج می‌دهد. این مردم را از هرگونه گزینش و انتخابی زده کرده است. درست است که اصلاح باید از طریق انتخاب صورت بپذیرد ولی مردم به این اعتقاد رسیده‌اند که فرقی نمی‌کند و این بسیار بد است.
از این جهت مشخص است که گشایش اقتصادی در افزایش مشارکت مؤثر است اما این گشایش نباید مقطعی باشد زیرا مقطعی بودن آن اعتماد مردم به سیستم حکومتی را سست می‌کند.
این اعتماد سرمایه ما است و نباید براحتی از دست بدهیم و نباید بگذاریم سست شود. همه انتخابات برای آن نیست که یک عده‌ای بیایند سر کار و عده‌ای بروند. برای این است که منتخبان بتوانند برای مردم و کشور کاری کنند. به این خاطر آسیب رساندن به اعتماد اجتماعی با گشایش‌های مقطعی واقعاً زیانبار است.
پیش‌بینی‌تان از نمای کلی انتخابات 1400 چیست؟ آیا پیش‌بینی می‌کنید که یک رقابت حداکثری شکل بگیرد؟
معلوم نیست چه می‌شود اما امیدوارم که گرم باشد و همه به میدان بیایند و رقابت جدی بین نیروهای طرفین شکل بگیرد و انتخابات پرنشاطی به‌وجود بیاید و نتیجه خوبی هم بگیریم. چون انتخاب باید انتخاب هوشمندانه باشد.
فقط لفظ انتخاب مهم نیست انتخابی نتیجه دارد که بتواند کشور را از مشکلاتی که الان هست و در زمان کوتاهی هم قابل اصلاح نیست عبور دهد. باید برایش زمان گذاشت. همان طور که گفتم امیدوارم باید یک تیم مناسب و خوب و با تجربه در دولت آینده شکل بگیرد.
