به گزارش پایگاه عدالت خواهان"شاید یکی از بارزترین ویژگی‌های احمدی‌نژاد و طرفدارانش، هواخواهی و حمایت از مردم -حداقل در زبان- باشد. این موضوع در گفتمان او به قدری پررنگ است که به وضوح می‌گوید «اراده عمومی اراده خداست» و نظر مردم را «نشانه‌ای از آسمان» می‌داند. در باب درستی و نادرستی، و یا ناقص و کامل بودن این نظر فعلا بحث نداریم؛ اما توجه به چند سوال شاید مفید باشد.
اول اینکه آیا آقای احمدی‌نژاد رای مردم را همیشه مقدس می‌داند یا نه؟ مگر آقای لاریجانی که ایشان به قول خودش می‌خواهد حکومت و انقلاب را از دست او نجات دهد توسط رای همین مردم انتخاب نشده است؟ مگر او با رای نمایندگان همین مردم به ریاست مجلس نرسیده است؟ چرا ایشان مقابل رای مردم و نمایندگان مردم که به قول خودشان اراده خداست می‌ایستد و علیه منتخب مردم و نمایندگان مردم اینطور سخنرانی می‌کند؟
دوم اینکه، ایشان رای مردم در سال ۹۲ را چگونه تفسیر می‌کنند؟ می‌گویند اگر من یا نمایندگانم در ۹۲ یا ۹۶ بودیم این اتفاق نمی‌افتاد، قبول می‌کنیم. می‌گوییم پس چرا به افرادی که از لحاظ شعار و فکر به شما نزدیک بودند رای ندادند؟ می‌گویند اتفاقا اصلا اصولگراها به ما نزدیک نبودند و مردم بین بد و بدتر انتخاب کردند. این را هم قبول می‌کنیم. نتیجه این حرف آن خواهد بود که از آنجایی که مردم احمدی‌نژاد و نمایندگانش را میخواستند و آنها نبودند، مردم بین روحانی و احمدی‌نژاد قرابت بیشتری دیدند و به او رای دادند، نظر مردم هم که به قول ایشان همان نظر خداست.
خوب است هواداران ایشان به الزامات سخنانی که می‌گویند توجه کنند. این حرف که «چون ما نبودیم مردم از ترس شما به روحانی رای دادند» نوعی خودزنی و نزدیکی جستن ناآگاهانه به اعتدالیون را در پی دارد. هر چند آقای احمدی‌نژاد در جایی گفته است که از نظر او روحانی در سال ۹۲ نزدیک‌ترین شخص به جهت کلی نظام بوده است. صوت آن نزد دوستان میباشد
