به گزارش پایگاه عدالت خواهان" كار ما در اثر دیپلماسی بهزاد نبوی كه سواد سیاسی نداشت شكست خورد و مرحوم رجایی هم تسلیم ایشان بود.
من اصلاً آقای رجایی را درک نكردم كه چرا بر خلاف كاری كه برای آن مأمور شده بود عمل كرد و چرا از امام عدم اطاعت داشت.
در گفت‌و‌گوهای تلفنی با تهران ما با رمز صحبت می‌كردیم و من اطلاعی از رمزگشایی و اینکه اسناد مربوط به آن نگه داشته شوند ندارم.
بر اساس رفاقتی که با آندرو یانگ نماینده وقت آمریکا در سازمان ملل داشتم موضوع را از طریق او جلو بردم و وقتی که یانگ موافقت کارتر را اخذ کرد در نیویورک و قبل از سفر شهید رجایی در مهر ۵۹ مذاکرات را کلید زدیم.
ما اسم رمزی به ایشان داده بودیم که کارتر باید بگوید تا ما بفهمیم که دولت آمریکا در جریان این مذاکرات است و از آن حمایت می‌کند. کارتر چند روز بعد در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی این اسم رمز را گفت.
با هماهنگی شهید بهشتی قرار شد ایران و آمریکا بر روی یک متن محرمانه به توافق برسند که در آن آمریکا، عراق را متجاوز بشمارد و از طریق شورای امنیت جنگ تمام شود و ما هم گروگان‌ها را آزاد کنیم.
متن توافقنامه را به صورت سری فرستادیم تهران و در مکالمه‌ی بعدی، سیدمحمد خاتمی گفت آقای بهشتی متن را تأیید کردند، حالا آقای نخست‌وزیر (شهید رجایی) باید بیاید که تمام شود. این متن از آن چیزی که بعداً به اسم بیانیه (الجزایر) درآمد بیشتر به نفع ایران بود.
شهید رجایی گفتند نیازی به توافقنامه نداریم. متن سخنرانی را که برای قرائت در شورای امنیت برای ایشان آماده کردیم هم نپذیرفت و گفت جنگ موضوع اصلی ما نیست و مساله انقلاب و رویکرد استکبار ستیزانه آن را باید مطرح کنیم و جلسه با دبیر کل سازمان ملل را لغو کرد.
گفتم با چه کسی این تصمیم را گرفته‌اید؟ شهید رجایی گفتند شما به این کارها کار نداشته باشید، نخست وزیر من هستم. بهزاد نبوی هم تأیید می‌کرد.
بهزاد نبوی خودش اجتهاد می‌کرد و حرف کسی را نمی‌پذیرفت در صورتیکه امام خواهان بهبود روابط با آمریکا بود.
بعد از بازگشت به تهران من نزد امام رفتم و مرحوم بروجردی هم بود. امام سؤال كرد بین شما و شهید رجایی چه گذشت؟ من گفتم ایشان رشته‌های ما را پنبه كرد و تلاش ما را بی‌اثر كرد. امام فرمودند رجایی از رفتار شما ناراضی بوده است. من هم عرض كردم اینجانب بی‌ادبی نكردم و اصرارم بر دفاع از منافع ملی و حقوق ایران بوده است. ما صحنه را برای دفاع از تمامیت ارضی ایران و متجاوز شناخته شدن عراق و همچنین بهبود رابطه با آمریکا، آماده كرده بودیم و آقایان گفتند این مسأله ما نیست و مسأله اصلی ما حقانیت انقلاب است. (ماهنامه دیپلمات)
