عدالت خواهان گلستان"آنچه در ذیل میخوانید گفتگی خودمانی با احدی از ریش سفیدان ساکن روستای زیارت میباشد.
وقتی از ایشان سوال شد از ساخت و ساز منطقه زیارت چه خبر ؟ در جواب گفت : متاسفانه ساخت و ساز ها طی چند سال زیاد شده البته تعدادی از روستائیان که از قدیم زمین داشتند و حتی بخشی از زمین های ما اولش جنگل بود که ما آباد کردیم تا اینکه سال 1340 یا 1341 که جنگل ها را دولت ملی اعلام کرد ما هم با همان مقدار م مقدار زمینی که از قبل داشتیم کشاورزی میکریم تا اینکه زمینها را کم کم فروختیم البته فقط من نفروختم حتی بعد از فوت تعدادی از کشاورزان زمین بین وراث تقسیم و بعد قطعه بندی کردند و آنها هم فروختند و حالا زیارت به این روز گرفتار افتاده .
وی در ادامه گفت : اولاچرا منابع طبیعی میزان تجاوز به اراضی ملی در منطقه زیارت گرگان را مشص نمی کند؟ دوما شما بروید از اداره جهاد کشاورزی سوال کنید که در سال برای ترویج کشاورزی چقدر در زیارت هزینه می کنند و خروجی آن چیست ؟
وی همچنین اظهارداشت : تنها راه به زیارت همان جاده ایی هست که از نهار خوران عبور می کند جاده دیگری ندارد.مسئولین می توانستند از بردن تیرآهن و غیره ، برای ساخت و ساز های غیرقانونی جلوگیری کنند.
وی در خاتمه اظهارداشت در چندین سال قبل مثل امروز کسی روی زیارت اینقدر حساس نبود تا اینکه یکی از استانداران قدیم با آوردن چند عرب ( که با هواپیما به فرودگاه ساری آمده بودند )قصد خرید زمین را داشتند که در نتیجه بیشتر از همان زمان زیارت را اینچنین مطرح و حساس کردند.
بعد از پایان این گفتگوی خودمانی یک سوال ذهنم را مشغول کرد و آن این بود مگر قانون برای همه یکسان نیست ؟ ( که هست ) پس چرا دولت به تعداد زیادی از ساکنین جزیره آشوراده که قبل سال 1340 زمینها را جهت کشت و کار و سکونت آباد کردند و فقط بخاطر پیشروی آب دریا مجبور به ترک جزیره شدند ،سند مالکیت صادر نمی کند؟ براستی فرق مردم ساکنین جزیره با دیگر مناطق در چیست ؟
