به گزارش پایگاه  عدالت خواهان ایران"  کشور و ملت دچار تناقض آشکاری شده اند؛ دولت و مجلسی بر سر کار هستند که از یک طرف در کشاکش جنگ اقتصادی تلاش می کنند تا با تحمیل تعهدات عجیب FATF زوایای پنهان اقتصاد ایران برای دشمنان شفاف بشود و از طرفی دیگر، به دلیل پخش سریال گاندو که در روشنگری مردم نسبت به اتفاقات 6 سال اخیر موثر واقع شده، صداوسیما و عوامل این فیلم را مورد هجمه قرار می دهند.   به گزارش پایگاه  عدالت خواهان ایران"  ، روزی که در مخالفت با روی کارآمدن امنیتی ترین و پیرترین دولت تاریخ انقلاب مطلب می نوشتیم، عده ای تحت تاثیر شبکه های متنوع رسانه ای که در اختیار طیف لیبرال ها قرار داشت و دارد، مخالفان را با عناوینی چون تندرو و افراطی مورد عتاب قرار می دادند اما حالا پس از 6 سال آزادی عمل کاملی که در اختیار سازشکاران غربزده گذارده شد، عیار واقعی آنها برای ملت مشخص شده است.   بنفش ها از مردم می ترسند و این موضوع در اشکال مختلف آن برای عموم ملت ایران مشخص شده است. آنها از ابتدا هم جرات حضور بی واسطه در میان مردم را نداشتند؛ حتی اگر به کارخانه ای سر می زدند و بنای دیدار با کارگران را داشتند، از خودروی لوکس و شاسی بلند خود خارج نمی شدند و از پشت شیشه ی دودی آن، صرفا دستی تکان می دادند.   برای این جماعت مردم و به ویژه جوانان و زنان تاریخ مصرف و انقضا دارند؛ فقط باید در ایام انتخابات و برای کسب چند رای بیشتر، باید با پمپاژ هیجانات کاذب و وعده های دروغین آنها را به صحنه بکشانند، اما بلافاصله از فردای انتخابات، فاصله های اشرافی و امنیتی با آنها باید رعایت و دیوار جدایی بین لیبرال ها و جامعه کشیده شود.   البته این جماعت که در عملیات روانی استاد هستند، همیشه به یاد دارند که هر گاه در تنگنا و فشار ناشی از ناکارآمدی خود گرفتار آمدند، باید سریعا موضوعات انحرافی مانند کنسرت و به استادیوم رفتن زنان و... سوژه ی روز کنند تا افتضاحاتشان همچنان پنهان بماند.   حالا، جمعی دلسوز، از لابلای روزنه های تنگ فیلتر و سانسور آنها عبور کرده و دست به اقدامی شجاعانه و روشنگرانه زده اند و برای افشای ماهیت کدخداپرستان، سریال گاندو را روی آنتن فرستاده اند. مشخص است که به مذاق غربزده ها خوش نمی آید.   آنها اصلا به کلمه جاسوس هستند و تمایل دارند به جای این کلمه، از عبارت دیپلماتیک "دوستان ما" استفاده کنند! برای آنان سخت است که مردم بدانند خواهرزاده هایشان علاوه بر موضوعات اقتصادی و... در ابعاد امنیتی نیز چه بلایی بر سر این کشور آورده اند. طبیعی است که عصبانی خواهند شد وقتی ملت متوجه شوند که حتی طعم آدامس دهانشان نیز در اختیار همان جاسوس دوتابعیتی قرار دارد.   هرچه شدت خشم دروغگوها بیشتر می شود و رگ گردنشان تورم بیشتری می یابد و رنگ توئیت هایشان از شدت عصبانیت سرخ تر و کلمات به کار گرفته شده خشن تر می شوند، بیشتر مشخص می شود که گاندو به هدف زده و باید روند آن با قدرت ادامه پیدا کند.   هیچ چیز مانند زبان هنر نمی تواند در بیداری ملی ایفای نقش کند و بی تردید سریال گاندو در این برهه ی تاریخ ایران خط شکن بود.   این روزها، نوع رفتار آن آقای ریش پروفسوری که در آغوش جان کریِ آمریکایی از خود بیخود می شود و برای آزادی جاسوس بزرگ، مشغول فشار بود، نقل محافل مردمی شده است. ملت از هم سوال می کنند مگر اختیار خواهرزاده فلان مسئولی که عنوان شغلی اش در فیلم سانسور آشکار شد، تا چه حد بوده است؟ در جامعه ایجاد سوال شده که چه کسانی امنیت کشور را به بازی گرفته اند و می خواهند پای داعشی های وطنی ها را به این سرزمین باز کنند؟ و دهها سوال دیگر که اینک در حال تبدیل به مطالبه عمومی است.   پس به بنفش ها حق بدهید که جیغ بنفش بکشند و خود را به در و دیوار بکوبند و در محافل خصوصی شان بگویند "این گَن دو کی باید جمع کرد؟" آری؛ گاندو گَندکاری های دوستان انگلیس در ایران را برملا کرده و این عصبانیت و اعمال فشار و زور کاملا حق آنان است.   اما با همه ی هیاهوها و دست و پازدن ها، خودشان بهتر می دانند که موج بیداری ملی به راه افتاده و می رود تا تبدیل به یک سونامی سنگین و لیبرال افکن شود. فقط تدبیر، شفافیت، انقلابیگری و شجاعت لازم دارد.