چالش مزمن دولت روحانی

شلختگی و بی تدبیری، به یک ویژگی بارز در مرکزیت تصمیم گیر دولت تبدیل شده است. سال 92 از مردم خواستند از دریافت یارانه انصراف دهند و مدتی بعد که 97 درصد مردم همراهی نکردند، راسا اقدام به حذف خانوارها کرده و گلایه هایی را موجب شدند؛ چرا که سامانه شفاف اطلاعاتی به عنوان پیش نیاز کار فراهم نشده بود.
اتفاق مشابهی در توزیع توام با تحقیر  سبد کالا پدید آمد. چون دولت دقیقا نمی دانست -و هنوز هم بعد از شش سال نمی داند- که دقیقا چه کسانی سزاوار حمایت های یارانه ای هستند و یارانه چه کسانی به خاطر میزان برخورداری باید حذف شود؟
برخی دولتمردان به واسطه مشاورانی پوپولیست و فاقد روحیات امانتداری، حرف هایی می زنند با ظاهر جذاب اما به غایت خسارت بار. شجاعتش را هم ندارند حرف غلط را پس بگیرند.
یکی از این حرف های به غایت غلط، همین است که با ژستی لیبرال مآبانه گفته شد "ما به حساب های مردم سرک نمی کشیم"! کدام دولت پیشرفته ای در دنیا از این منطق سست دفاع می کند؟!
اصلا اطلاعات شفاف و دقیق، لازمه و مبنای هر برنامه ریزی اقتصادی درباره "سیاست های حمایتی" و "سیاست هدفمندسازی یارانه ها و واقعی سازی قیمت ها" است. بدون این مهم، یا با هدر رفت یارانه ها مواجه خواهیم شد و یا با اجحاف بر طبقات پایین و سوء استفاده طبقات مرفّه.
دقیقا به اعتبار همین رویکرد مسئولیت گریزانه است که دولت با وجود التهاب بازار مسکن و سه برابر شدن قیمت آن ظرف شش سال، همچنان از راه اندازی سامانه املاک و اخذ مالیات از 2/5 میلیون خانه خالی و احتکار شده طفره می رود. فقط در یک سال، تورم 127 درصدی به مردم تحمیل شده است.
همچنین است راه اندازی سامانه های شفافیت ساز درباره معاملات و مالیات و ارزش افزوده یا سوداگری کاذب ارز و سکه و زمین و خودرو و از این قبیل.
دولت متاسفانه در سال 97 نیز در واگذاری ارز و سکه، با بی دقتی تمام رفتار کرد که موجب نابودی 18 میلیارد دلار ذخیره ارزی و 60 تن از ذخایر استراتژیک طلای کشور شد، اما متاسفانه کسی مسئولیت این سوء تدبیرها را بر عهده نگرفت.
آخرین بی دقتی، درباره سه برابر کردن قیمت بنزین -پس از چهار سال تثبیت غلط قیمت در جهت بزک برجام!- رخ داد و حال آن که اعلام تصمیم مشابه در دی ماه 96، موجب اعتراض و اغتشاش هایی شده بود.
در تصمیم سازی اخیر هم دولت به وضوح، با شلختگی و بی تدبیری عمل کرد؛ مردم را شوکه نمود، به اعتماد آنها آسیب زد، و تازه یک هفته پس از آن که کشور درگیر نا امنی شد، به صرافت افتاد به 60 میلیون نفر یارانه کمک معیشت بدهد و 25 میلیون نفر را حذف کند.
اما با کدام مکانیسم و بر مبنای کدام سامانه شفاف و دقیق درباره میزان رفاه و بهره مندی خانوار ها و این که هر خانوار در کدام دهک قرار می گیرد؟!
همین بی برنامگی موجب نارضایتی های جدید شد، به نحوی که برخی خانوارهای مستحق، هنوز یارانه جدید را نگرفته اند اما برخی خانوارهای به مراتب برخوردار تر یارانه دریافت کرده اند!
از عمر دولت کمتر از دو سال باقی مانده؛ کاش این فرصت را شجاعانه به پذیرش اشتباهات، غرور زدایی، تواضع در برابر کارشناسان، و دور ریختن تمام گزاره های مشهور و غلط صرف کنند؛ شاید از این طریق، اعتبار دولت و رئیس جمهور ترمیم شود.