دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری، در گزارش 100 روزه خود در برنامه زنده تلویزیونی درباره آزادی بیان در مطبوعات گفت: خیلی از نویسنده ها ممنوع القلم شده بودند و ما آنها را به صریح القلم تبدیل کردیم بروند قلم بزنند و هر چه می خواهند بنویسند البته در چارچوب قانون و خود آنها اهل این کشور هستند و وطن دوست هستند و علاقه مند به این کشور هستند.
اما پس از این اظهارات عده ای مسرور شده و جمعی از فعالان مطبوعات نیز نسبت به واژه ممنوع القلم موضع گرفته و این اظهارات را نادرست دانستند.
کمی بعد وزیر ارشاد هم در این خصوص صحبت کرد و اظهار نمود که «ما دیگر ممنوع القلم نداریم» و نگاه ما به اثر نویسنده است، نه کسی که آنرا نوشته. جنتی در پاسخ به سؤالی درباره ممنوع‌القلم‌ها گفت: ما دیگر ممنوع القلم نداریم، افراد زیادی بودند که به خاطر خودشان نمی‌شد کتابهایشان چاپ شود اما هم‌اکنون کتاب را می‌خوانیم و سپس آن را چاپ می‌کنیم.
اما درحالی که دولت ادعای نقد پذیری دارد، تفاسیر شخصی و گروهی از قانون موجب توقیف مطبوعات منتقد دولت روحانی شد.
توقیف نشریه "یالثارات" مصوبه ای بود که در تاریخ 16 دی ماه سال جاری در جلسه هیئت نظارت بر مطبوعات تصویب شد.
در این جلسه به روزنامه وطن امروز و هفته نامه 9 دی نیز تذکراتی داده شد؛ که علت اصلی این توقیف و تذکرات، رویکرد انتقادی این نشریات نسبت به دولت یازدهم بود.
این توقیف و تذکرات به موجب بندهای زیر از قانون مطبوعات صورت گرفته است.
- افترابه مقامات، نهادها، ارگانها و هریک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند، اگر چه از طریق انتشار عکس یا کاریکاتور باشد. (بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات)
- پخش شایعات و مطالب خلاف واقع ویا تحریف مطالب دیگران. (بند 11 ماده 6 قانون مطبوعات)
دولت اعتدال بهتر است بداند هفته نامه یالثارات که هنوز دلیل توقیف آن مشخص نشده است، در دولت گذشته انتقادات تند و تیز تری را نسبت به نزدیکان و خط قرمزهای آن دولت انجام می داد، اما هیچگاه با توقیف مواجه نشد؛ اما چه شده است که ارشاد دولت یازدهم نتوانسته است انتقاد را تحمل کند؟ این سوالی است که باید وزیر محترم ارشاد به آن پاسخ دهد.
لازم به ذکر است که هفته نامه یالثارات به اسناد بندهای ذکرشده از قانون مطبوعات توقیف و هفته نامه 9 دی به علت انتشار کاریکاتور زیر به مرجع قضایی سپرده شد.
* دولت به ضرر خود عمل نکند!
سلیقگی عمل کردن و هدف قرار دادن مطبوعات منتقد کاری است که عملا فقط به ضرر دولت تمام خواهد شد؛ زیرا زمانی خواهد رسید که روزنامه های زنجیره ای که این روزها مجیزگویی دولت را می کنند، در سیاست ها و رویکردهای افراطی خود موافق دولت نباشند و دولت اعتدال فقط می تواند صدایش را از روزنامه متعلق به خود به گوش مردم برساند.
و صد البته دولتی که از منتقدین با داس پذیرایی کند، قطعا به ضعف ها و مشکلات خود آگاه نخواهد شد و این زمینه آغاز فساد در دستگاه های وابسته را فراهم خواهد آورد.
همچنین وزارت ارشاد در صورتی که هدفش عمل به قانون و اخلاق مداری است می باید موضع محکم و روشنی درخصوص اهانت به دین و اعتقادات اسلامی اتخاذ نماید و قانون را درخصوص مطبوعات مجیزگو نیز به درستی اجرا نماید؛ چرا که اگر مطبوعات اصولگرای اخیرا توقیف شده جرمی مرتکب شده باشند، صدها برابر بدتر و بیشتر از آن در مطبوعات زنجیره ای و وابسته به اصلاح طلبان رخ داده است که کمترین آنها نشر اکاذیب و توهین و افترا به اشخاص و مقامات بوده است.
هفته گذشته وزیر ارشاد در صحن مجلس گفت: «هنر نیست یک روزنامه را بلافاصله توقیف کنیم». وی این سخن را پس از مطرح شدن توقیف روزنامه افراطی بهار که مطلبی را ضد مبانی شیعه منتشر کرده بود گفت و این درحالی است که موضع وزیر ارشاد در خصوص آن مقاله موهن فقط اظهار تاسف بود! اما با روند کنونی این اظهار نظر جدید ایشان نیز که درباره هنر نبودن توقیف روزنامه بیان شده است، ظاهرا تنها درباره مطبوعات موافق دولت صدق می کند، نه منتقدان آن!
این شائبه نیز وجود دارد که خط قرمز دولت، انتقاد به دولتمردان و نزدیکان دولت است و توهین به افراد و اشخاص دیگر، نشر اکاذیب غیر مرتبط با دولت و هرچیزی که مستقیم به دولت مربوط نیست در این زمینه دارای اهمیت نبوده و هیات نظارت با آن کاری نخواهد داشت.
در صورتی که برخورد دولت با مطبوعات یکسان نباشد و تنها تاختن بر منتقدین در دستور کار قرار گیرد، این سوال نیز پیش می آید که آیا شعار اعتدال و آزادی بیان چیزی جز فریب افکار عمومی بوده است؟
