روز گذشته وزیر امور خارجه امریکا گفت؛ «ما بر علیه دولتها و شرکتهای اروپایی که بخواهند به ایران در دسترسی آن به سلاح اتمی کمک کنند، سخت ترین تحریم ها را اعمال خواهیم کرد.»
به گزارش پایگاه عدالت خواهان" در این صحبت ها مایک پمپئو عملا مصداقی را به نام صنعت هسته ای به عنوان محدوده تحریمی امریکا تعریف می کند و مسلما بنا به آنچه امریکایی ها پیش از این در کنگره و سنا به تصویب رسانده اند و در برنامه خود برای تصویب دارند، هر روز به مصداق های تحریمی خود اضافه خواهد کرد. در اولین مرحله بعد از اعمال تحریم کاتسا، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و هر نهاد و شخصی که با این دو نهاد اساسی کشور همکاری داشته باشد یه مصدایق اضافه خواهند شد.
بنابر این اروپایی ها صرفا اعلام می کنند اقداماتی از ایران که شامل مصداق های امریکایی نمی شود را تحریم نکنند. ولی از آنجا که شناسایی اقدامات ایران نیاز به شفافیت دارد، پس اجرای کامل FATF را برای بررسی کلیه تراکنش های مالی ایران الزامی می دانند.
با همین خط ایجاد شفافیت، مجلس همگام با دولت به لایحه های وابسته به Action Plan کارگروه FATF یک روز قبل از فرمان ترامپ برای خروج از برجام رای مثبت داد و این در حالیست که حداقل از یک ماه قبل آن، خروج امریکا از برجام برای دولت مسجل شده بود. البته می توان گفت با همین خط، دولت در راستای اجرای برنامه اقدام FATF به بهانه سامان دادن به بازار ارز به جای اقدام برای دور زدن تحریم ها و گسترش نقشه ارزی به دیگر کشورها (همچون تقویت کانال چین و اضافه کردن کانال ارزی روسیه)، عملیات صرافی ها را در کشور مسدود می کند، چرا که این عملیات خارج از نظارت امریکا و کارگروه FATF است.
به عبارتی دیگر این اروپا نیست که به ایران تضمین عدم اعمال تحریم های اروپایی می دهد، بلکه ایران است که برای بهره مند شدن از منافع توهمی برجامی ( که صرفا افزایش سرمایه ثابت خارجی در کشور است) به اروپا تضمین می دهد که خلاف مصادیق امریکایی، عملیات پولی و مالی نداشته باشد. (دولتی که در امر تولید در کشور درمانده باشد، تنها راه نجات خود را استفاده از سرمایه خارجی برای اداره خود می پندارد و برای استفاده از این راه، حتی از امتیاز دهی امنیتی نیز واهمه نخواهد داشت.)
از سوی دیگر اروپایی ها سوئیفت را بر روی ایران نخواهند بست تا امکان پایش تراکنش های بانکی بین المللی ایران برای آنها فراهم باشد. بسته شدن سوئیفت و تحریم جامع بانکی، ایران را به سمت استفاده از شبکه های مالی پوششی و غیر قابل رصد برای اروپا و امریکا سوق خواهد داد. به عبارت دیگر در رویه جدید اعمالی از سوی دولت امریکا که به نظر می رسد با چراغ سبز اروپایی ها بوده، ایران به سمت تغییر هوشمند ( بدون نیاز به مذاکره) آنچه که خود می خواهند سوق داده می شود.
به نظر می رسد اعمال این نوع تحریم از سوی امریکایی ها و همراهی اروپایی ها موجب می شود تا عده و یا طبقه خاصی از جامعه از شمول تحریم ها خارج باشند و متهم محروم ماندن عمده جامعه از منافع اقتصادی محدود شده ناشی از تحریم، نه امریکا و اروپا بلکه مصادیق تعیین شده خواهند بود و جامعه را از لحاظ سیاسی به سمت خود تحریمی و افزایش تنش های سیاسی – اجتماعی مصادیق سوق خواهد داد.
