رسانه‌های خارجی بر اساس وظیفه ذاتی خویش، مسئولیت ترویج و تشویق رفتارهای ناشایست فوتبالیست‌ها و بازیگران را برعهده دارند، وظیفه‌ای که با جدیت تمام از سوی آنها دنبال می‌شود و بی‌بی‌سی و صدای آمریکا نمونه بارز آن هستند.
در این بین متأسفانه کم نیستند رسانه‌های داخلی (شامل سایت‌ها و نشریات) که همین رویه را دنبال می‌کنند. این رسانه‌ها که اکثریت قریب به اتفاق‌شان، اصولاً با انگیزه‌های سیاسی تأسیس شده‌اند؛ شیوه خود را در سایر عرصه‌ها مانند مسایل اجتماعی، اقتصادی و حتی فرهنگی تعمیم می‌دهند؛ آنها نه‌تنها از ترویج سبک زندگی غربی واهمه ندارند، بلکه هرگز نگران خطرات موجود در کمین فرهنگ اسلامی و ایرانی، نمی‌شوند.
شاید بیان یک مثال آشنا، کمک کند تا شیوه این دسته از رسانه‌ها به‌خوبی تشریح و واکاوی شود.
اخیراً اخباری هماهنگ با حجمی بسیار بالا و تکرار‌های دائمی از سوی رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور، نشریات زنجیره‌ای داخلی، سایت‌های ضدانقلاب و البته برخی سایت‌های داخلی که ارتباطات خاصی با نشریات زنجیره‌ای دارند منتشر شد. اخباری که می‌گفت: «زن و شوهر جوان نیمه شب در یک اتوبان تهران در حال حرکت بودند و به صورت اتفاقی خودروی آنها به اتومبیل یک مداح معروف می‌خورد و مداح مورد اشاره هم برمی‌گردد و با اسلحه به جان ماشین آنها می‌افتد!»
این ادعا چنان با حجم وسیع و با کمک انواع شیوه‌های تبلیغی به مخاطبان رسانه‌های مورد اشاره القا شد که دیگر کسی نپرسید چرا به یکباره مداح و مداحی تا این اندازه برای بعضی‌ها مهم شده است.
در این باره حجم وسیعی از تصویرسازی‌ها شامل پوستر و کاریکاتور و فوتوکاتور و ... صورت گرفت. ده‌ها مصاحبه منتشر و بازنشر شد. نظرات متعدد موسوم به نظرات مردمی تحت پوشش کامنت سایت‌ها منتشر شد تا آبروی یک نفر ریخته شود.
جالب آنجا بود که همه رسانه‌های مورد اشاره مدعی بودند که خواستار افزایش آگاهی مردمی هستند و اصولاً با مداحی اهل بیت‌علیهم‌السلام مشکلی ندارند.
نگرانی جماعت برای بصیرت مردم، چنان سوال برانگیز است که شاید بتوان برایش یک مثنوی هفت من کاغذ نوشت و باز هم جا برای ادامه سخن داشت.
البته جایگاه رسانه‌های ضدانقلاب و شبکه‌های ماهواره‌ای مشخص است و موضع آنها درباره شعائر دینی و مذهبی کاملاً معلوم. در این بین خوب است نشریات و سایت‌های زنجیره‌ای پاسخگوی چند سوال باشند.
الف) هدف از پوشش وسیع یک شایعه چه بوده است؟
ب) آیا شرافت خبرنگاری (یا به قول شما ژورنالیستی) تأیید می‌کند که یک ادعای مشکوک با چنین حجمی از خبر و تحلیل همراه شود تا یک دروغ در ذهن مخاطبان، جای حقیقت را بگیرد؟
ج) وقتی ضدانقلاب و مسلمان‌نماها به دلیل رفتارهای ضدقانونی خویش، مورد انتقاد رسانه‌های ارزشی قرار می‌گیرند، فریاد شما بلند می‌شود که:
«آبروی مون از کعبه نیز عزیز تر است»
اما یک شایعه مشکوک و دروغی بی‌شرمانه را دستمایه تخریب شخصیت یک مداح اهل بیت قرار می‌دهید؟
نکند از نظر شما، امثال «شیرین عبادی» و «گلشیفته فراهانی»، مسلمان‌تر از مداحان اهل بیت و عزاداران اهل بیت‌علیهم‌السلام هستند؟
د) به بهانه این ماجرا، بعضی از تحلیل‌ها و اظهارات به سمت انتقاد از هیأت‌های مذهبی رفته و تا مرز تخریب آنها به کار خود ادامه داده است. جالب آنجاست که روشنفکرنمایانی که اصولاً با اصل عزاداری دچار مشکل هستند، به یک باره نگران انحراف در برنامه‌های عزاداری و مداحی می‌شوند و اقدام به آسیب شناسی آن می‌کنند و اتفاقاً راهکار هم ارایه می‌کنند!
ج)عدم ترویج برنامه هیأت‌های مذهبی و بایکوت اخبار آنها درکنار عدم توجه به بعضی از مناسبت‌های مذهبی، شیوه عموم رسانه‌های مدعی اصلاح‌طلبی محسوب می‌شود. حال باید از آنها سوال کرد که اکنون چه حادثه‌ای پیش آمده است که مصداق دعای مشهور «حول حالنا» شده اند و خود را دلسوز جریان مداحی معرفی می‌کنند؟
د) اینکه رسانه‌های زنجیره‌ای برای افزایش آگاهی و سطح بصیرت مردم کوشش کنند، فی‌نفسه اتفاق مبارکی محسوب می‌شود اما چرا عملکرد آنها نشان می‌دهد که بیشتر دنبال عقده گشایی و انتقام‌گیری‌های سیاسی هیستند؟
ه) تضعیف هیئت‌های مذهبی چه سودی برای رسانه‌های مدعی اصلاح‌طلبی و هم پیمانان داخلی و حامیان خارجی آنها دارد؟
و) آیا رسانه‌های زنجیره‌ای که خود را بیش از سایرین در مقام دفاع از منافع ملی، ذیحق می‌دانند، متوجه نشده‌اند که با عملکرد خویش، چه خدمتی به رسانه‌های خارجی می‌کنند؟ اینکه یک شایعه دروغین و اتفاقا مشکوک مبدل به سوژه نخست چندین روز رسانه‌های زنجیره‌ای شود، آیا خوراک مناسبی برای دشمنان نظام و رسانه‌های وابسته به آنها نیست؟ آیا صاحبان رسانه‌های اصلاح‌طلب و هم‌پیمانان آنها متوجه نیستند که با رفتار خود، چگونه برای دشمنان نظام جمهوری اسلامی و معاندان اسلام و شیعه، اقدام به تهیه بهانه و سوژه کرده‌اند؟
ز) رسانه‌هایی که مدعی ترویج امید در جامعه هستند، با چه امیدی دست به این رفتارهای ضداخلاقی می‌زنند؟
باید به یاد داشته باشیم که انسان در هر لباسی، موظف به رعایت حدود شرعی، قانونی و عقلانی است. از سوی دیگر بدیهی است که عاشقان امام حسین‌علیه السلام باید به حرمت خاندان عصمت و طهارت‌علیهم‌السلام، بیش از دیگران مراقب رفتار خود باشند؛ اما در این میان هیچ دلیل عقلانی برای هوچی‌بازی تبلیغاتی و سم‌پراکنی رسانه‌ای وجود ندارد، آن هم با سوأاستفاده از یک اتفاقا مشکوک که ثمره مزاحمت خیابانی عناصر مشکوک است.
بدتر از همه اینها، هم‌نوایی بعضی رسانه‌های داخلی با بوق‌های استکباری است که اگر مصداق بارز خیانت نباشد، یقیناً بازی در زمین دشمن محسوب می‌شود و هرگز به ترویج مکتب شیعه، پیشرفت اسلام و بالا بردن سطح بصیرت مرم، کمک نخواهد کرد.
