به گزارش پایگاه عدالت خواهان" درحالی که قانون اساسی برای همه مشکلات احتمالی راههای مناسب و کم هزینه را برای خروج از بن بست های احتمالی بیان کرده است یک اصلاح طلب راه پر هزینه رفراندوم را تنها راه موجود بر شمرده است.
بنا بر این گزارش وی در استدلال خود آورده است که چون برخی از کشورهای اروپایی که کل افراد و مساحت آن به اندازه یک استان ایران نمی شوند در برخی از امور این روش را انجام می دهند وی نیز این راه را برای ایران توصیه کرده است.
به گزارش خبرنگار ما وی در بخشی از این مطلب آورده است: " متاسفانه در واهمه ی سیاسی بخشی از متولیان كشور ما، انگاری رفراندوم به چیزی شبیه "سزارین" شباهت یافته و شاید هم نوعی فوبیا! ...حدس می زنم كه مخالفان این نظر، پاسخ خواهند داد كه: مگر الان چه مساله ی پیچیده ای پیش روی نظام است كه مدیران عالی كشور از عهده ی تصمیم گیری پیرامون آن بر نمی آیند؟ ....در همین قضیه ی پرونده ی هسته ای، چه اشكالی دارد كه دو "منو"ی شفاف شامل گزینه های مورد نظر( از موافق تا مخالف،مشروط به هر شرط) با پیوست پیامدهای هریك از نظرگاه ها،در معرض دریافت آرای عمومی قرار گیرد؟ "
به گزارش عصر امروز در جواب وی باید گفت که اگر قرار باشد در هر امری به رفراندوم مراجعه کرد پس مجلس شورای اسلامی و هیئت دولت و نهاد های قانونی پیش بینی شده در قانون اساسی مانند مجمع تشخص مصلحت، شورای عالی امنیت ملی و سایر نهادهایی که مردم به سبب رای به قانون اساسی به آنها نیز رای داده اند برای چه ایجاد شده اند.
ضمن اینکه همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم علاوه بر اینکه نظر سنجی از یک کشور که جمعیت آن زیر ده میلیون نفر با وسعتی کمتر از یک استان کشور و حتی کشورهایی که جمعیتی همانند ما دارند ولی در وسعتی به مراتب کمتر از ما می باشند و کشوری همانند ایران که جمعیت آن 80 میلیون و با مساحتی بیش از یک میلیون ششصد هزار متر مربع یعنی هجدهمین کشور از لحاظ پهنا در جهان است این اقدام چقدر هزینه برای کشور دارد و در هر موردی که می تواند از نظر بخشی مهم ارزیابی شود چقدر وقت و امکانات و سرمایه کشور باید هزینه گردد؟!
با همین توضیح کوتاه حالا می توان واقعا به این آقا گفت معلوم است که چقدر بدور از رقابت ها و کشمکش های سیاسی این مطلب را عنوان کرده اید؟!