در همین حال سایت "انتخاب" با نادرست نامیدن اقدام نمایندگان ملت در نشان دادن کارت زرد به علی جنتی نوشت: «بهانه جویی گروهی از نمایندگان مجلس درباره وزرات ارشاد در حالی صورت می گیرد که عملکرد وزارت ارشاد در دولت قبل بمراتب از دولت فعلی مشکلات بیشتری داشت بطور نمونه در حوزه سینما تعدادی از فیلم هایی که در دوران اصلاحات از وزارت ارشاد مجوز نمایش نگرفتند در دولت نهم اکران شدند و اگر نمایندگان حامی احمدی نژاد با همین مترو معیاری که عملکرد چهارماهه دولت اعتدال را سنجیدیدند اگر عملکرد وزارت ارشاد مورد حمایتشان را می سنجیدند بجای یک کارت زرد باید بارها حسین صفارهرندی و محمد حسینی را استیضاح می کردند.»
اما براستی نشان دادن کارت زرد مجلس و عدم اقناع نمایندگان از عملکرد چندماهه ارگان تحت سکان رئیس دفتر پیشین اکبر هاشمی رفسنجانی به کدام دلایل و علل بوده است؟!
پایگاه خبری "عصرایران" این دلایل را اینگونه برمی‌شمارد: «سوال از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مختصراً دو بخش داشت: چرا تک خوانی زنان را مجاز دانسته اید؟ و چرا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته از توقیف روزنامه "بهار" متأسف است؟»
جالبتر اما اینکه همین سایت با انتقاد شدید از اقدام نمایندگان مجلس و در مواقعی توهین(!) به ایشان ادامه می دهد: «واقع مطلب این است که جریانی در مجلس است که به "بهانه" نظارت، رسماً وارد فاز لجاجت شده است. این هایی که امروز به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گیر می دهند که چرا جمله ای مبنی بر اظهار تأسف از توقیف یک روزنامه گفتی؟ همان هایی هستند که در برابر هزاران جمله عجیب و غریب و بعضاً دروغ های دولت قبلی، سکوت می کردند و در برابر اقدامات مخرب دولتمردان سابق "صمٌ بکم" بودند و حتی در تأیید خرابکاری ها از یکدیگر سبقت می گرفتند! حالا همان ها، آنقدر حس نظارت شان گل کرده که فکر می کنند باید به خاطر این که یک وزیر در کنار انجام وظیفه اش - که انجام هم داده - از توقیف یک روزنامه ابراز تأسف کرده ، باید به او کارت زرد بدهند و به استیضاح نزدیکش کنند! به همین دلیل است که تا کنون که تنها چند ماه از عمر دولت گذشته، به سه وزیر به بهانه هایی یکی نازل تر از دیگری ، کارت زرد داده اند. مجلسی ها بدانند که "مردم دارند آنها را می بینند و می فهمند که چه خبر است"؛ این را هم متوجه باشند که ادامه این کارهای حقیرانه ، تنها به لوث شدن ابزار نظارتی مجلس می انجامد به طوری که اگر فردا ، به دلیلی موجه نیز از این ابزار استفاده کنند ، دیگر کارایی سابق را نخواهد داشت. می گویند حفظ حرمت امامزاده با متولی آن است ؛ مجلسیان نیز حرمت "خانه ملت" را نگه دارند.»!!!
حال اما می باید از مدعیان اعتدال و سایت های حامی ایشان این پرسش را داشت که چرا طرح سوال مجلس پیرامون وقوع منکراتی چون «خوانندگی زنان» و «توهین و زیر سوال بردن شأنیت امام اول شیعیان» تا به این حد بر شما ثقیل و سنگین آمده که اینچنین به آب و آتش می زنید؟!
حقیقتاً رخداد چنین مواردی، آنهم در نظام مقدس جمهوری اسلامی که مزین و متبرک به نام اسلام است، می باید عرق شرم را بر جبین مسئولین ذیربط بنشاند. در این میان اما اقدام تنبیهی مجلس محترم شورای اسلامی را نیز می توان در همین راستا بررسی و ارزیابی نمود.
اما اینکه چرا عده ای معلوم الحال، صدا بلند می کنند و قلم می فرسایند و با تأیید موارد قبیح فوق، سعی در طلبکار نشان دادن وزارت ارشاد در مقابل اقدام مجلس شورای اسلامی را دارند؛ خود جای حیرت و تعجب بسیار دارد، چراکه این دست افراط‌کاری‌ها نه تنها با مدعای اعتدالگرایی ایشان کاملاً در تناقض است بلکه روند گسترش فعالیت های فرهنگی لیبرال و ضد دین در کشور را شدت خواهد بخشید!
نکته مشترکی که در هر دو مطلب فوق در سایت های «انتخاب» و «عصرایران» بدان اشاره شده، قیاس مع الفارق فعالیت وزارت ارشاد دولت های نهم و دهم با عملکرد چهارماهه و پرابهام وزارت ارشاد دولت یازدهم است!
در این رابطه، مطرح کردن این بحث انحرافی خود نوعی گریز از جوابگویی و مغالطه است چراکه فارغ از سنجش عملکرد خوب یا بد وزارت های ارشاد آقایان صفار هرندی و حسینی، موضوع اصلی اظهارنظرات خارج از عرف وزیر ارشاد دولت اعتدال بوده که پاسخ قانع کننده ای بدان داده نشده است.
اما در عین لحاظ اشکالات و ابهامات متعدد در عملکرد 8 ساله وزارت ارشاد دولتهای نهم و دهم، هیچگاه اشتباه، خطاء یا اظهارنظری تا بدین حد فاحش، یا صورت نپذیرفته بود یا در صورت وقوع توسط وزراء وقت، اینگونه توجیه نمی شد!
ضمن آنکه مجلس نهم همان مجلسیت که اولین طرح سوال از رئیس جمهور را تا آستانه تصویب پیش برد که بنابر مصالحی آنرا از دستور کار خارج نمود.
اعتدالیون منتقد مجلس، یقیناً ماجرای 15 بهمن 91 معروف به یکشنبه سیاه را نیز از یاد نبرده اند که در آن بیشترین انتقادات از دولت محمود احمدی نژاد صورت پذیرفت.
چگونه است که دوستان اعتدالی در برهه ماجرای استیضاح شیخ الاسلامی از وزارت کار، لب به تأیید و تشویق مجلس و نمایندگان می گشودند و حال که نوبت به کارت زرد وزیر ارشاد خودشان رسیده است، این اقدام را تقبیح می نمایند؟!
نه مجلس نهم عوض شده و نه نمایندگانش با دیگر افراد جایگزین شده اند، با اینحال سخن راندن از فرق گذاری مجلس نهم در مواجه با دولت های محمود احمدی نژاد و حسن روحانی، سخنی کاملاً بیهوده و مردود خواهد بود، چه اگر شاید در مواقعی مجلس نهم برخوردی بسیار تند و تیزتر با دولت دهم را نسبت به دولت یازدهم در کارنامه اش به ثبت رسانده است.
کوتاه سخن آنکه غرض از سطور فوق نه سرپوش گذاری بر اشکالات عدیده دولت دهم بود و نه چشم بستن بر نقایص موجود در مجلس نهم، بلکه تلاش بر آن داشت تا مانع از مواجه افراطی نظرات و آرای مدعیان حامی اعتدال با نقدهای دلسوزانه و نصایح کارگشا باشد.
