به گزارش پایگاه عدالت خواهان"ستاد انتخاباتی حسن روحانی بیانیه‌ای را منتشر کرده که در خلال آن به محورهای برنامه مورد نظر برای دولت دوازدهم پرداخته است.
اولین محور این طرح که به نظر می‌رسد مهمترین محور آن است، وعده‌های بسیار متناقضی نسبت به آنچه که تاکنون دولت یازدهمی‌ها می‌گفتند، نوشته شده است.
در توضیح محور «تحقق عدالت درآمدی و زدودن چهره فقر از کشور» نوشته شده به منظور بهبود وضعیت رفاهی 8 تا 10 میلیون نفر از خانوارهایی که در پایین‌ترین سطح زندگی می‌کنند دارد، استانداردهای زندگی تعریف می‌شود و خانوارهایی که شرایط درآمدی پایین‌تر از استاندارد تعریف شده دارند، چنانچه توانایی کار کردن داشته باشد منابع را صرف افزایش توانمندسازی و پیداکردن شغل برای آنها خواهیم کرد و اگر توانایی انجام کار نداشته باشند، مابه‌التفاوت درآمد آنها تا سطح استاندارد را به‌صورت مستمری به آنها پرداخت خواهیم کرد.
به گزارش فارس، در این بیانیه گام اول اجرای این طرح را افزایش پرداخت یارانه نقدی به افراد تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی عنوان کرده که اجرا شده است.
همچنین گام دوم این طرح اعلام حداقل وضعیت رفاه در مناطق مختلف جغرافیایی و ثبت نام خانوارهایی که از این حداقل‌ها برخوردار نیستند، ذکر شده است. طبق این بیانیه هر خانوار که خود را مستحق دریافت مقرری می‌داند باید با مراجعه به سازمان‌های حمایتی ثبت نام و پس از بررسی و راستی‌آزمایی مابه‌التفاوت درآمد و سطح زندگی تعریف شده، (یارانه) دریافت خواهد کرد.
جالب‌ترین و عجیب‌ترین مرحله این طرح، مرحله سوم است. در مرحله سوم استانداردهای زندگی متناسب با رشد اقتصادی افزایش خواهد یافت. در این طرح نوشته شده است :« آهنگ افزایش‌ها به‌گونه‌ای خواهد بود که در پایان سال 1399 سطح متوسط معیشت حدود 10 میلیون نفر از فقیرترین افراد جامعه حداقل به میزان 5 برابر وضع موجود ارتقا خواهد یافت.»
در واقع حسن روحانی وعده داده که بسیار گسترده‌تر وضعیت پرداخت فعلی یارانه، به همه کسانی که درآمدی متناسب با استاندارد تعریف شده (که فعلا معلوم نیست این چارچوب‌های این استاندارد چیست) مقرری (یارانه) پرداخت می‌کند.
همانطور که در این طرح بیان شده مرحله اول 8 تا 10 میلیون نفر است و در مرحله دوم قطعا بر تعداد افراد مشمول افزوده خواهد شد.
به گزارش فارس، هیچ منبعی برای پرداخت این مقرری به افراد مشمول تعریف نشده و تنها نوشته شده است: «این برنامه در چارچوب یک نظام جامع تامین اجتماعی، با شناسایی دقیق خانوارهای فقیری که حتی در فرآیند ایجاد رشد اقتصادی نتوانسته‌اند به سطوح بالاتر درآمدی دست یابند، به بهبود وضعیت آنها از طریق منابع عمومی کمک خواهد کرد.»
این جمله در حالی نوشته شده که دولت در طول 4 سال بارها و بارها از پرداخت یارانه نالیده و شب پرداخت یارانه را شب مصیبت عظمای دولت عنوان کرده است و ده‌ها بار تاکید کرده منابع یارانه‌ها تکافوی پرداخت به کل مشمولان را نمی‌دهد و دولت از بودجه عمومی هم برای پرداخت یارانه استفاده می‌کند.
همچنین بسیاری از حامیان دولت فعلی می‌گفتند و می‌نوشتند که ای کاش این یارانه‌ها صرف توسعه کشور می‌شد. حال چه شده که پرداخت یارانه و مقرری به طیف گسترده‌ای از مردم قابل توجیه، علمی و منطقی است؟
حسن روحانی و اسحاق جهانگیری که مدام سایر کاندیداها را به باد انتقاد می‌گرفتند و می‌گفتند «وعده‌هایی که می‌دهند شعار است و نمی‌شود و بگویند با کدام منبع درآمدی این کار را می‌کنند.» در این بیانیه عجیب‌شان منبع تامین این هزینه‌ها را ذکر نکرده و تنها یک بار منابع عمومی را مورد اشاره قرار داده است.
دولت یازدهم با این شیوه‌ها، در کنار افزایش رشد اقتصادی به دنبال 5 برابر کردن درآمد 10 میلیون نفر از پایین‌ترین دهک درآمد است در حالی که در 4 سال گذشته با افزایش سطح بیکاری و رکود، بسیاری از همین قشر 10 میلیونی کشور با کاهش درآمد مواجه شدند.
برنامه انقلاب اقتصادی دولت روحانی چیست که می‌تواند در مدت 4 سال کاملا برخلاف رویکرد 4 سال اول سطح درآمدی را اینگونه جهش دهد. در این بیانیه اصلا مشخص نشده که منابع این طرح چگونه تامین خواهد شد و آیا بخشی از مشمولان حذف می‌شوند یا خیر.
بخش‌های دیگر این بیانیه فقط چند پاراگراف انشایی درباره باید‌های و ابزارها پیش‌برد سیاست‌هاست که این ابزارها و برنامه‌ها هم در 4 سال اول در اختیار دولت بوده است.
طرح کارورزی محور مهم دیگر این بیانیه است. دولت در این طرح هزینه کارورزی هر فرد را تا یک چهارم حداقل دستمزد می‌پردازد. حداقل دستمزد کارگر برای سال جاری 930 هزار تومان است که یک چهارم آن می‌شود 232 هزار و 500 تومان.
در صورتی که دولت بخواهد این طرح را برای یک میلیون نفر اجرا کند، باید 2 هزار و 235 میلیارد تومان بپردازد، اما در قانون بودجه سال 96 که مبنای دخل و خرج دولت در سال 96 است، هیچ هزینه‌ای برای اجرای این طرح دیده نشده است. حال دولت از چه محلی می‌خواهد هزینه این طرح را تامین کند؟
این بیانیه محورهای دیگری دارد، اما اینکه گردشگری خوب است و باید این بخش را توسعه دهیم، باید سهم نفت از بودجه کشور کاهش یابد، معافیت مالیاتی کارمندان و دولت و بخش خصوصی افزایش یابد، درآمد نفت باید به سرمایه مولد و اشتغال‌زا تبدیل شود، نظام بانکی باید اصلاح شود، بخش خصوصی توسعه یابد، محیط کسب و کار بهبود یابد و.... مواردی است که صد‌ها بار در برنامه‌های توسعه آمده و مسئولان در سخنرانی‌های خود بر ضرورت آن تاکید کرده‌اند.
در فایلی که به عنوان برنامه اقتصادی دولت منتشر شده هم به جای مشاهده برنامه چالش‌های اقتصاد ایران ذکر شده و حتی یک پاراگراف برنامه عملیاتی مطرح نشده است.
به گزارش فارس، کاملا مشخص است که در این بیانیه‌های تیم حسن روحانی آنچه که مورد هدف بوده، طرح پرداخت یارانه و مقرری به بخشی از مردم است و طرح کارورزی و دیگر محورهای انشایی برای رنگ و لعاب کارشناسی دادن به بیانیه است.
جالب اینجاست که بسیاری از رسانه‌های همسو با دولت دولت یازدهم کاندیداهای انتخابات را مورد هجمه‌های سنگین قرار دادند و تعبیر پول‌پاشی و پوپولیسم را نسبت به کار بردند.
حال از همین حامیان دولت یازدهم، تیم و شخص حسن روحانی باید پرسید این اقدام مصداق پوپولیسم و پول‌پاشی نیست؟
دولتی که هر روز می‌گفت پول نیست و نمی‌توانیم بیشتر از این پرداخت کنیم، چگونه از پرداخت این میزان مقرری و یارانه به مردم صحبت می‌کند؟
بگذریم از پوپولیسم نمایان شده این روزهای نزدیک به انتخابات که سازمان هدفمند سازی یارانه‌ها به همه افراد حذف شده از شمول دریافت یارانه، پیامک واریز یارانه در 26 اردیبهشت ماه می‌دهد.
بررسی رفتار دولت یازدهم در سه سال و 8 ماه گذشته نشان می‌دهد، مسئولان دولت یازدهم اقداماتی را انجام می‌دهند که اغلب در گذشته، خودشان منتقدان سرسخت آن بوده‌اند. مثل همین یارانه دم انتخابات.
متن کامل بیانیه در اینجا قابل مشاهده است.
