به گزارش پایگاه عدالت خواهان"پس از امضای قرارداد توسعه و بهره برداری فاز 11 پارس جنوبی در قالب نسل جدید قراردادهای نفتی موسوم به IPC، نظرات مختلفی درباره میزان و نحوه سرمایه گذاری و سود و عواید حاصل از این قرارداد در میان سه شرکت اصلی کنسرسیوم یعنی شرکت توتال با 50.1%، شرکت ملی نفت چین با 30% و شرکت پتروپارس با 19.9% مطرح شد.
به گزارش رجانیوز، زنگنه طی مصاحبه‌ای اعلام کرد: «در قراردادی که منعقد کردیم ارزش خالص آنچه که سرمایه‌گذاری می‌شود حدود 5 میلیارد دلار است اما شرکت توتالبیش از 6 میلیارد دلار سرمایه می‌آورد و حدود یک میلیارد دلار آن به عنوانمالیات و عوارض به دستگاه‌های دولتی ایران پرداخت می‌شود.» و افزود: « برآورد ما از درآمد میدان با نفت ۵۰ دلاری حدود ۸۴ میلیادر دلار خواهد شد، اما آنچه که به توتال و مجموعه این شرکت در طول ۲۰ سال داده خواهد شد که به تصویب شورای اقتصاد هم رسیده حدود ۱۲ میلیارد دلار خواهد شد»
مبلغ واقعی سرمایه گذاری؛ 1.2 یا 6 میلیارد دلار؟
طبق اعلام وزارت نفت، مبلغ دقیق کل سرمایه گذاری این قرارداد 4.8 میلیارد دلار بوده و هر کدام از اعضای کنسرسیوم بنا بر سهم خود اقدام به تامین مالی پروژه خواهند کرد.اما این سرمایه گذاری چگونه انجام خواهد گرفت؟ طبق اطلاع رجانیوز، این مبلغ به دو قسمت 2.4 میلیارد دلاری تقسیم شده و طی دو مرحله پرداخت خواهد شد. مرحله اول مربوط به توسعه فاز 11 پارس جنوبی است که هر شرکت بنابر سهم خود و به ترتیب زیر اقدام به سرمایه گذاری خواهد کرد:
توتال 1.2 میلیارد دلار/ شرکت ملی نفت چین 720 میلیون دلار/ شرکت پتروپارس 480 میلیون دلار
این بدان معناست که در فاز اول سرمایه‌گذاری شرکت توتال تنها 1.2 میلیارد دلار سرمایه وارد پروژه خواهد کرد. این مرحله نزدیک به 40 ماه به طول خواهد انجامید و طبق پیش بینی ها، چند سال پس از آغاز تولید و استخراج، میدان پارس جنوبی دچار افت فشار گاز خواهد شد و نیاز به نصب تجهیزات تقویت فشار ایجاد خواهد شد.
در این مرحله (چیزی نزدیک به ده سال بعد) توتال مجددا 2.4 میلیارد دلار سرمایه جهت نصب تجهیزات تقویت فشار وارد پروژه خواهد کرد. اما نکته مهم در این مرحله آن است که این مبلغ در این مرحله سرمایه گذاری جدید به حساب نمی آید و از محل درآمد حاصل از همین پروژه در ده سال گذشته خواهد بود. یعنی شرکت توتال صرفا با 1.2 میلیارد دلار در آغاز این پروژه شرکت خواهد کرد و با 12 میلیارد دلار خارج خواهد شد و این یعنی آمار جناب آقای زنگنه مبنی بر سرمایه گذاری 6 میلیاردی توتال صرفا یک مغالطه و بازی با اعداد است.
مبلغ واقعی درآمد ایران
آقای زنگنه اعلام کرده است که ایران با نفت 50 دلاری 84 میلیارد دلار از این فاز درآمد خواهد داشت. اما این اعداد تا چه حد واقعیت دارد؟در این زمینه دو نکته مهم باید مدنظر باشد:
اولا مبلغ اعلام شده مربوط به کل دوره عمر این میدان است نه مدت قرارداد! یعنی توتال طی 20 سال با سرمایه گذاری 1.2 میلیاردی صاحب 12میلیارد دلار سود (بدون در نظر گرفتن حق انحصاری تعمیر و نگهداری و پاداش حاصل از فروش که خود قصه مفصلی دارد!) خواهد شد و ایران طی 50 سال صاحب 84 میلیارد دلار!
ثانیا آنکه دولت ایران نباید درآمد حاصل از فروش منابع ملی را با شرکت پیمانکاری خصوصی مقایسه کرده و به آن افتخار کند! این درست مانند آن است که شما یک معدن 100میلیارد تومانی دارید ولی به آن دسترسی ندارید و برای رسیدن به آن تونلی با قیمت 1 میلیارد تومان نیاز است و شما به یک پیمانکار 10 میلیارد تومان (ده برابر قیمت) پول می دهید که تونلی برای استخراج آن باز کند، سپس به عنوان افتخار بگویید او 10 میلیارد تومان کاسب شد و ما هم 100 میلیارد! این استدلال نیز از همین جنس و به همین میزان غلط و غیرقابل افتخار است!
