به گزارش پایگاه عدالت خواهان"ما همواره برای تخلیه غم‌هایمان جا داشتیم. مردم به هیاتهای عزاداری می‌روند و تا صبح سینه می‌زنند و گریه می‌کنند، روضه می‌خوانند و عزاداری می‌کنند. اما برای شادی‌هایمان جایی برای تخلیه نداریم. حتی اگر مردم بیایند و یک جایی جمع شوند و به یکدیگر آب بپاشند، خیلی‌ها می‌گویند این کار سبک چیست؟! در صورتیکه ما در تمام دنیا جاهایی را داریم که مردم هروقت خواستند می‌توانند احساسات و هیجانات خود را تخلیه کنند. این هیجان هم اگرچه بیشتر متعلق به جریانات سیاسی است، اما شامل سایر مردم هم می‌شود.
او می‌افزاید:
«در اسپانیا می‌بینید که مردم یک شهر می‌آیند و به سمت یکدیگر گوجه پرتاب می‌کنند و شهرداری هم همان شب خیابانها را تمیز می‌کند و فردا هم همه قبراق، سر کارهای خود می‌روند. به جایی هم برنمی‌خورد. کسی نمی‌گوید شما نظم شهر را برهم زده اید. خودشان اجازه می‌دهند که یک روز نظم شهر از میان 365 روز نادیده گرفته شود و بعد از آن وضعیت به روال عادی بازگردد. کسی هم این اقدامات را مخالف با سیستم نمی‌داند.»
در ادامه از رجایی می‌پرسد: چگونه می‌توان و باید چنین آزادی‌هایی را برای مردم ایران در نظر گرفت تا کمتر شاهد سربازکردن غیر مترقبه اعتراضها باشیم؟
و او در بخشی از پاسخ خود می‌گوید:
مردم یک سری اعتراضاتی را داشتند و دارند و باید آن را بروز دهند. پس ما باید یک جاهایی را برای حرف زدن مردم پیش‌بینی کنیم. فرض کنید که در لندن مردم می‌روند در "هاید پارک" نطق می‌کنند و در مورد همه موضوعات حرف می‌زدند. در مورد دین، خدا، سیاست، مذهب و حتی کشور خودشان و بعد می‌روند به دنبال کار خود. کسی هم به آنها نمی‌گوید که چرا حرفهای ساختارشکنانه می‌زنید. اما ما این موضوع را در کشور خودمان پیش بینی نکردیم.
*از اشتباه استدلالی مشاور مرحوم هاشمی همین بس که نه در آن جشن اسپانیایی و نه در آن پارک لندنی کسی عکس قهرمانان و اسطوره‌های کشورش را پاره نمی‌کند و پرچم کشورش را به آتش نمی‌کشد، کسی به خود اجازه دروغگویی‌های بزرگی مثل بیکاری 72 میلیونی و یا شیوع گرسنگی نمی‌دهد و کسی هم اقدام به دزدی خودروهای آتش‌نشانی و قتل پدر و پسر بی‌گناهش نمی‌کند.
از طرفی بر خلاف گفته آقای رجایی، هیچ کشوری در جهان، هرگز سخنان و رفتارهای ساختارشکنانه را پذیرا نیست. چه اینکه مثلاً صحبت کردن در نقد هولوکاست در اروپا حرام است و مورد شدیدترین برخوردها قرار می‌گیرد، کسی در آمریکا حق ندارد درباره تلفات نظامی آمریکا در جنگ‌های این کشور سخن بگوید و کسی هم در خیابان های لندن حق شهروندی ندارد مگر اینکه به ملکه الیزابت اظهار وفاداری کند.
فهم این نکته‌ها به هیچ‌وجه سخت نیست و نشان می‌دهد که عده‌ای بصورت زیر پوستی در حالت القای اعتراض خیابانی و تلاش برای محق جلوه دادن اوباشی هستند که در کف خیابان پنجه به صورت مردم و نظام اسلامی می‌کشند.
منبع:خبرآنلاین
