به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستانهر ساله جمع به نسبت کوچکی از پزشکانی که در آغاز طبابت، سوگند بقراط بر زبان می‌آورند تا به اصول و اخلاق پزشکی اعلام تعهد کنند و جان و سلامتی بیمار خود را بر هر چیزی مقدام دارند، تقریبا دو تا سه برابر اختلاس مشهور سه‌هزار میلیارد تومانی از مردم زیر می‌زی می‌گیرند.
به گزارش مسیرآنلاین از تابناک، وزیر بهداشت در حالی بر نظارت بیشتر بر بخش درمان و جلوگیری از دریافت زیرمیزی از بیماران تأکید دارد که به گفته وی، مردم پیش از اجرای طرح تحول سلامت سالانه ۷ تا ۱۰ هزار میلیارد تومان زیرمیزی پرداخت می‌کردند.
هاشمی در حالی بر مبارزه با زیرمیزی تأکید کرده که سوابق موضوع، اجازه خوش‌بینی چندانی نمی‌دهد. سال‌هاست مسئولان وزارت بهداشت بر عزم خود برای مبارزه با زیرمیزی تأکید می‌کنند و مجلس برای اصلاح و یا تصویب قوانین مناسب اعلام آمادگی می‌کند، ولی پولی که در این وسط وجود دارد بزرگ‌تر از آن است که بتوان با هشدار و اندرز برای آن کاری کرد.
با فرض جمعیت هشتاد میلیونی ایران، هر ایرانی به طور متوسط سالی حدود صدهزار تومان به جمع محدود پزشکان زیرمیزی بگیر، زیرمیزی می‌دهد و اگر آمار بانک جهانی را در نظر بگیریم که تعداد پزشکان ایرانی را یک پزشک به ازای هر هزار نفر می‌داند، با توجه به ادعای شیوع ۲ تا ۵ درصدی زیرمیزی بین پزشکان و به ویژه جراحان، می‌توان فرض کرد که ۳۵۰۰ پزشک، هر کدام سالی دو سه میلیارد تومان رشوه می‌گیرند!
موضوع زیرمیزی و وضعیت مالی این بخش خاص از نظام سلامت کشور در چند سال اخیر بار‌ها و بار‌ها خبرساز شده است. سال گذشته، علیرضا زالی، رئیس کل سازمان نظام پزشکی در حاشیه تشریح عملکرد ۱۰۰روزه سازمان نظام پزشکی درباره چگونگی وجود ۳۰۰ پزشک که ماهانه یک میلیارد تومان درآمد دارند و مالیات نمی‌دهند و درصدی از این درآمدهای خود را از طریق زیرمیزی کسب می‌کنند، اظهار داشته بود: بنده از سال‌های دور در زمینه قوانین مالیاتی در حرف پزشکی اطلاعات دارم، بنابراین به هیچ وجه این آمار را قبول ندارم.
محمد جهانگیری، معاون برنامه‌ریزی و نظارت سازمان نظام پزشکی کشور نیز با این ادعا که یک فرار مالیاتی برخی صنوف به اندازه کل درآمد جامعه پزشکی است، گفته است: درآمد یک میلیارد تومانی ۳۰۰ پزشک در هر ماه، در قبال ۲۳۰ هزار عضو گروه پزشکی رقمی نیست.
آمار جدید وزیر بهداشت نشان می‌دهد، فاصله واقعیت زیرمیزی با ان چه نظام پزشکی از آن دفاع می‌کرده است، چقدر عمیق است. از این بیشتر، فاصله حجم زیرمیزی‌ها با مجازات زیرمیزی‌بگیران است.
سجاد رضوی، مدیر کل وقت دفتر نظارت بر درمان وزارت بهداشت در اردیبهشت ماه ۱۳۹۲در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری اظهار داشته بود که «برخی اسناد قطعی نیست و بر این اساس در قانون تعریف جرم با تنبیه به صورت شفاف تبیین نشده است. مثلا از برخی دانه‌درشت‌هایی که زیرمیزی پزشکی گرفته‌اند فقط آن‌ها را حدود ۲۰۰ هزار تومان جریمه کرده‌اند». به گفته وی در مجموع ۲ تا ۵ درصد پزشکان به خصوص جراحان زیرمیزی‌بگیر هستند.
ادامه آمارهای ارائه شده توسط رضوی و مقایسه آن با عددی که امروز وزیر بهداشت اعلام کرده است، عمق فاجعه مبارزه با زیرمیزی را نشان می‌دهد. رضوی اعتراف کرده بود «در گذشته عواملی در داخل کشور و حتی در سطح وزارت بهداشت به ما فشار می‌آوردند که در مورد معضل زیرمیزی کوتاه بیاییم، ولی ما بجد مقابل این معضل ایستاده‌ایم و در سال ۹۰ بالغ بر ۵۰۰ میلیون تومان و در سال ۹۱ حدود یک و نیم میلیارد تومان پول زیرمیزی پزشکی را گرفته و به بیماران برگرداندیم، ولی این مقدار شامل درصد کمی از افرادی است که زیرمیزی‌ها را گزارش می‌دهند».
آمار حضور یک پزشک به ازای هر هزار ایرانی و به عبارت دیگر، آمار تقریبا هشتادهزار نفری جمعیت پزشکان یا ۲۳۰ هزار نفری گروه پزشکی، شیوع ۲ تا ۵ درصدی زیرمیزی گرفتن بین پزشکان و عدد اعلامی ۷ تا ده هزار میلیاردی زیرمیزی اعلام شده توسط وزیر بهداشت، یکی از حالت‌های جدول زیر را به واقعیت نزدیک‌تر می‌سازد.
