متولد منطقه چهار استان البرز هستم، از 6 سالگی تکواندو را آغاز کردهام و امروز بیش از 10 سال است که در این رشته فعالیت می‌کنم، برادر بزرگترم مشوق اصلی من برای فعالیت در این رشته بود و سال‌ها زیر نظر مرحوم صبا معصومی تمرین کردم و در واقع موفقیت‌هایم را مدیون مرحوم معصومی هستم، خوشحالم که سرانجام بعد از این همه سال در شیاپچانگ منچستر توانستم با کسب مدال نقره مسابقات جهانی آرزوی مربی عزیزم را برآورده کنم و روح او را شاد کنم.
این گوشه‌ای از صحبت‌های مهلا مؤمن زاده بانوی 17 ساله تکواندوی ایران است که در بیست و چهارمین آوردگاه بزرگ جهانی موفق شد به عنوان دومین دختر ایرانی در رشته تکواندو به فینال مسابقات جهانی تکواندو راه یابد. دختری که پس از رفتن به روی سکوی قهرمانی مدال خود را تقدیم به دایی شهید خود کرد.
ابتدا خودتان را به طور کامل معرفی کنید.
من مهلا مومن‌زاده متولد منطقه ۴ استان البرز هستم و از ۶ سالگی تکواندو را در کرج آغاز کردهام. صبا معصومی اولین مربی من بود که ۶ سال زیر نظر او تمرین کردم، اما متأسفانه وی به دلیل بیماری سرطان از دنیا رفت. در واقع تکواندو را او به من آموخت و پس از سال‌ها فعالیت نزد این مربی به اردوی تیم ملی نونهالان راه یافتم.
برادرم مشوق اصلی من در تکواندو بود
مشوق شما برای ورود به این رشته چه کسی بود؟
برادرم برای مقطع کوتاهی در رشته تکواندو فعالیت می‌کرد و تا کمربند قرمز نیز فعالیت کرد اما پس از آن تغییر رشته داد. در واقع او مشوق اصلی من بود تا در این رشته فعالیت کنم. البته برادرم در حال حاضر در رشته فوتبال فعالیت می:ند و در حال حاضر نیز در تیم وحدت کرج فوتبال بازی می‌کند. برادرم مسیر ورزشی خود را انتخاب کرده است. او مشوق اصلی من در این رشته بود. حمایت‌های خانواده‌ام، برادرم و مربیانم باعث شد تا من در این مسیر موفق شوم. آنها من را تشویق کردند و من هم انگیزه‌ام چند برابر شد تا اینکه به مدال جهانی رسیدم. به هر حال او در رشته فوتبال فعالیت می‌کند و امیدوارم در همین رشته نیز موفق باشد. یکی دیگر از افرادی که واقعا باعث می‌شد که من هر روز بیشتر از روز قبل به تکواندو علاقمند شوم مربی‌ام بود. او را خیلی دوست داشتم و به خاطر علاقه‌ای که به مربی‌ام داشتم به باشگاه می‌رفتم. در هر حال من مدیون مربیانم هستم از ابتدا تاکنون و از همه آنها برای اینکه در این مسیر کمکم کردند تشکر می‌کنم.
پیش از کسب مدال نقره مسابقات جهانی منچستر مدال های زیادی را کسب کرده‌اید از آنها برای ما بگویید.
من دو مدال طلای نونهالان جهان در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ در کشورهای آذربایجان و کره جنوبی کسب کردهام. در مسابقات آسیایی نوجوانان در کشور چین‌تایپه مدال نقره را بدست آوردم و در آن مسابقات به عنوان فنی‌ترین بازیکن انتخاب شدم. در مسابقات نوجوانان جهان هم حضور داشتم، اما موفق به کسب مدال نشدم. در المپیک نوجوانان تا یک چهارم نهایی هم صعود کردم، اما ناداوری باعث شد تا به مدال نرسم. در طول مبارزه یک ضربه سنگین به صورت حریفم زدم، داور وسط باید برای حریفم ناکدان را می‌شمرد اما این کار را انجام نداد و درواقع ناداوری صورت گرفت و حقم را خوردند.
آیا فکر می‌کردید که در رده بزرگسالان هم مثل رده‌های پایه مدال آور شوید؟
تمام فکر و ذهنم این بود که بتوانم با ورود به اردوهای تیم ملی و اعزام به مسابقات جهانی منچستر موفق به کسب مدال طلا شوم. دوست داشتم تاریخ‌ساز شوم و اولین مدال طلای جهان را به دست بیاورم. برای رسیدن به این مهم خیلی تلاش کردم، شبانه روزی برای رسیدن به این مدال مسابقات جهانی بزرگسالان زحمت کشیدم، اما در پایان به مدال نقره رسیدم. قطعا این خواست خدا بوده و حکمتی در کار بوده است. این شروع مسیری است که من انتخاب کردهام و حتماً مدال‌های خوش‌رنگ‌تر و بهتری را کسب خواهم کرد، به خاطر اینکه برنامه‌های زیادی برای آینده ورزشی خودم دارم.
خوشحالم که با کسب مدال روح مربی عزیزم را شاد کردم
لحظه‌ای که به عنوان دومین دختر تکواندوی تاریخ ایران موفق به کسب مدال جهانی شدی، چه حس و حالی داشتید؟
واقعا حس بسیار خوبی را داشتم. از خوشحالی نمی‌دانستم چه کار باید کنم. البته خیلی دوست داشتم مدالم طلا شود، اما نشد. البته بازهم برای کسب مدال نقره خیلی خوشحال بودم. وقتی مدال را دور گردنم انداختم، از این خوشحال بودم که موفق شدم خانواده‌ام و مربیانم را خوشحال کنم. خوشحال از اینکه توانستم روح مرحوم استادم را شاد کنم، او همیشه آرزو داشت من در سکوی قهرمانی جهان باشم. قطعا روح او بسیار از این موضوع شاد است، چون من آرزوی او را برآورده کردم، اما فقط افسوس می‌خوردم لحظه‌ای که مدال کسب میکردم، مربی‌ام در سالن مسابقات حضور نداشت تا ببیند که به آرزویش رسیده است.
برای رسیدن به مدال نقره مسیر سختی را طی کردید، از حریفانتان بگویید.
بله یک مسیر سخت را پیش رو داشتم، ابتدا تکواندوکارقزاقستانی را شکست دادم، در دومین مبارزه کار سخت تر بود، چون باید با نماینده میزبانی مبارزه میکردم اما با هدایت مربیانم توانستم دومین حریفم را نیز شکست دهم. پس از آن تکواندوکاران روسیه و کرواسی را شکست دادم. برای رسیدن به فینال باید تکواندوکار سرسخت چینی را شکست می‌أادم. تکواندوکاری که در مسابقات جام فجر و جام ریاست فدراسیون جهانی تکواندوکاران کشورمان را شکست داده بود. خوشبختانه موفق شدم در نیمه نهایی این تکواندوکار را شکست دهم و انتقام بچه‌ها را از او بگیرم. خوشبختانه حریف چینی را شکست دادم و راهی فینال شدم اما در مرحله نهایی واقعا به دلیل خستگی نتوانستم تمام توانایی‌هایم را به نمایش بگذارم، من مسیر سختی را طی کردم تا به فینال برسم اما حریف کره‌ای من واقعا مسیر آسان تری را در جدول طی کرده بود و حتی قبل از بازی استراحت خوبی را انجام داده بود. اما من این شانس را نداشتم، ضمن اینکه او خیلی از من بزرگتر بود و با تجربه تر بود.
شما در سال جاری مسیر بسیار دشواری را برای رسیدن به المپیک توکیو پیش رو دارید، چه برنامه‌ای برای رسیدن به مدال المپیک برای خودت در نظر گرفته‌اید؟
من تمام تلاشم را می‌کنم تا به مدال المپیک 2020 توکیو برسم. از سکوی قهرمانی جهان پایین آمده‌ام. از امروز تلاشم این است تا در مسابقاتی که پیش رو داریم و جزو رقابت‌های کسب سهمیه المپیک است بهترین عملکرد را داشته باشم. می‌خواهم در مسابقات پیش رو بهترین نتایج را کسب کنم تا در المپیک خوش‌رنگ‌ترین مدال را کسب کنم و تاریخ‌ساز شوم. من تمریناتم را پیگیری می‌کنم و حتی بیشتر از گذشته تمرین می‌کنم. به اندازه‌ای تلاش می‌کنم که به مدال المپیک برسم.
با موفقیت در منچستر دومین بانوی تاریخ ساز در تکواندو شدم
وقتی شما به فینال مسابقات جهانی راه یافتید همه جا اعلام کردند مومن زاده مسیر کیمیا علیزاده را می‌رود و او هم در تکواندو تاریخ‌ساز شد. در آن لحظه با شنیدن این خبرها چه حس و حالی داشتید؟
واقعا حس و حال خیلی خوبی را داشتم. اینکه توانستم به فینال مسابقات بروم و با این موفقیت در تکواندوی بانوان تاریخ‌ساز شوم خیلی برایم ارزشمند بود. اینکه نام من هم مثل کیمیا علیزاده در تکواندو ایران مطرح شد و به عنوان تاریخ‌ساز به من لقب دادند حس غرور داشتم. قطعا از بزرگان تکواندو در بخش مردان و بانوان به عنوان الگو استفاده خواهم کرد تا بتوانم موفقیت‌های بزرگتری را در تکواندو رقم بزنم.
مدالم نقره مسابقات جهانی را تقدیم کردم به روح دایی شهیدم
پس از کسب مدال مسابقات جهانی، شما مدال خود را به یکی از شهدا تقدیم کردید، در رابطه با این موضوع توضیح بدهید.
خوشحالم از اینکه تصمیم گرفتم مدالی را که در مسابقات جهانی انگلیس به دست آوردم را به دایی شهیدم تقدیم کنم. این تصمیم را از صمیم قلب گرفتم و خوشحالم که این کار را انجام دادم. شهید عباس غیاثوند، دایی من است و پس از کسب مدال جهانی تصمیم گرفتم که این مدال باارزشمند را به روح این شهید عزیز تقدیم کنم.
قهرمانی در المپیک توکیو بزرگترین آرزویم است
بزرگترین آرزوی ورزشی شما چیست؟
کسب مدال نقره مسابقات جهانی در رده بزرگسالان اولین اتفاقی بود که در این رده برایم رقم خورد. قطعا بزرگترین آرزویم این است که در المپیک 2020 توکیو روی سکوی قهرمانی بایستم، می‌خواهم با خوش رنگ‌ترین مدال همه مردم ایران را شاد کنم. امیدوارم به این آرزوی بزرگ زندگی ام برسم.
به غیر از تکواندو به چه رشته دیگری علاقه دارید؟
واقعا استعداد زیادی در رشته‌های مختلف ورزشی دارم، من سرشار از استعدادم(باخنده)، اما تکواندو برایم چیز دیگری است. والیبال و فوتبال را دوست دارم، چون برادرم در رشته فوتبال فعالیت می‌کند به همین دلیل فوتبالم خیلی بهتر از والیبالم است و بدون تعارف در فوتبال استعداد بسیار زیادی دارم.
روز قهرمانی‌ام تیم محبوبم قهرمان لیگ برتر فوتبال شد
طرفدار کدام تیم هستید، پرسپولیس یا استقلال؟
واقعا هوادر تیم محبوبم پرسپولیس هستم، در منچستر یک اتفاق خوب برایم رخ داد، روزی که تیم پرسپولیس قهرمان لیگ برتر شد، دقیقا همان روز مدال نایب قهرمانی مسابقات جهانی را به من اهدا کردند. در واقع آن روز حسابی جشن گرفتم و حسابی خوشحال شدم، هم برای اینکه نایب قهرمان دنیا شدم و هم برای اینکه تیم محبوبم قهرمان لیگ برتر شد. خیلی روز خوبی برایم رقم خورد و از صمیم دل خوشحال بودم. خوشحال‌تر از این موضوعی بود که وقتی می‌دیدم رسانههای ایرانی موفقیتم را بازتاب داده‌ا‌ند و مردم از موفقیت یک دختر ایرانی خوشحال شدند.
شما در مسیر قهرمانی قرار گرفته‌اید و برای رسیدن به این مهم قطعا نیاز به امکاناتی زیادی دارید، خواسته شما از مسئولان فدراسیون و ورزش چیست؟
خیلی خواسته زیادی ندارم. ما در تکواندو از لحاظ مالی خیلی درآمد خوبی در لیگ ها نداریم. شاید باورش سخت باشد اما قرارداد ما برای فعالیت در لیگ برتر در یک فصل زیر 15 میلیون تومان است! این پول هزینه لباس و رفت و آمد، لوازم شخصی ما هم نباشد نباشد. دوست دارم نگاه مسئولان ورزش به رشته‌های رزمی بهتر از این باشد. از همه آنها تشکر می‌کنم که همیشه ما را حمایت کردند. امیدوارم فضا برای تکواندو طوری مهیا شود که ما بتوانیم در تمام مسابقات پیش رو حضور داشته باشیم، امسال برای تکواندو سال بسیار مهمی است. ما باید در تمام مسابقات حضور پیدا کنیم و امیدوارم برای اینکه در این مسیر موفق شویم، مسئولان ورزش ما را حمایت کنند.
مومن‌زاده و صحبت پایانی، از خانواده‌ام،از تمام مربیان تیم ملی و مربیان بازیکن‌ساز، مسئولان فدراسیون، مسئولان ورزش، مسئولان هیأت تکواندوی استان البرز تشکر می‌کنم. وقتی یک نفر نتیجه می‌گیرد این حاصل تلاش یک گروه است. از تمام مربیانم که از دوران کودکی تا امروز کنار من بودند تشکر می‌کنم. امیدوارم با این کاری که انجام دادم روح مربی‌ام شاد شود.
