به گزارش خبرنگار ما برخی از سئولات هدفمند این سایت به شرح زیر می باشد:
**اخیراً فشارهای حکومتی بر روی فعالان جنبش کارگری ایران وارد مرحله جدیدی شده است. در این راستا به عنوان نمونه باید به بررسی وضعیت سیر حقوقی و قضایی پرونده ی جعفر عظیم زاده فعال کارگری و رئیس هیأت مدیره ی اتحادیه آزاد کارگران ایران پرداخت.
**تحليل اقتصاد سياسي حضرتعالی از اعمال فشارها روی جامعه کارگری ایران چیست؟
**اصلی ترین خواسته ها و مطالبات فعالین جنبش کارگری ایران چیست؟
همچنین برخی از پاسخهای این فرد را نیز ملاحظه نمایید:
**به نظر می رسد فشار روی فعالین جنبش کارگری نوعی انتقام گیری از عقب نشینی در پس گرفتن لایحه ی ضدکارگری موسوم به اصلاح قانون کار است. لایحه ای که طراحانش سعی در مقررات زدایی از حقوق کار دارند. این لایحه در جهت تضعیف منافع و حقوق نیروی کار در برابر دولت و کارفرمایان در اقتصاد سیاسی کار ایران تنظیم شده است.
**این دو فعال جنبش کارگری و جنبش معلمان ایران برای تحقق خواست خود که با استقبال کم نظیر کارگران و معلمان و افکار عمومی در داخل کشور و سطح جهانی مواجه شد.
**پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی و مدنی و برداشته شدن اتهام "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" از پرونده های مفتوح کارگران، فعالین صنفی زندانی و معلمان و کارگران معترض به دستمزد زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقل و آزادانه مراسم روز جهانی کارگر و معلم، ممنوعیت ایجاد تشکلهای مستقل صنفی و... .
به گزارش عصر امروز همانطور که در نوع سئوالات و جوابهای مطروحه به خوبی مشخص است طیف اصلاح طلب همانند انتخابات سال 86 از قبل از انتخابات در حال بستر سازی برای ایجاد آشوبهای احتمالی انتخاباتی تحت عناوین صنفی می باشد و در این راه سعی دارد افرادی را که در دادگاههای صالحه به جرمهای علنی محکوم شده اند را فعال سیاسی و کارگری و صنفی نشان بدهد.
در همین خصوص اتهامات جعفر عظیم زاده و شاپور احسانی را که پرونده آنان در شعبه اول دادگاه انقلاب ساوه "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" و "فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی" می باشد را یک پرونده صنفی در نظر گرفته و ضمن زیر سئوال بردن دستگاه قضایی، کشور را نیز به بی عدالتی متهم کرده است.
این اقدامات سیاسی اصلاح طلبان همگی زنگ خطر را برای دستگاههای امنیتی و قضایی روشن می کند که از هم اکنون در مقابل این فتنه ایستادگی نمایند و چشم آن را قبل از واقع شدن حادثه ای کور نمایند.
