به گزارش پایگاه عدالت خواهان" هاشم آغاجری را همه ما که در دهه 80 توان ذهنی و سنی خوبی برای درک موضوعات سیاسی داشتیم می شناسیم. نمی خواهم درباره دیدگاه های اعتقادی وی سخنی بگویم که در فضای مجازی به وفور می توان درباره وی کسب اطلاع کرد اما حوادث دی ماه 96 و آخرین نظریات وی ما را بر آن داشت تا نقدی هم به سخنان و مواضع جدید وی و دونفر دیگر از اصلاح طلبان داشته باشیم. این سخنان در سایت اعتدال به زیور نشر! آراسته شده است.
. جریان افراطی و تندرو اصلاحات که هم سن و هم زمان همزبانی با نسل مستقر در اهرم های اجرایی را به مرور از دست داده و رهبران آن نیز یکی پس از دیگری یا عطای حضور در ایران را به لقای بودن در اروپا و آمریکا می بخشند و رحل اقامت در ام القرای فکری و اعتقادی خویش می اندازند و یا آنانی که نمی توانند یک زندگی عادی را درگمنامی و بی هویتی در غرب تحمل کنند همچنان می مانند تا شاید بتوانند روزنه امیدی برای ارضای حس قدرت طلبی خویش در داخل پیدا کنند و...
. آنانی که به خارج می روند تکلیفشان مشخص است و سنت مالوف این قبیل افراد ایفای نقش اپوزیسیون تحلیل گر فضای سیاسی ایران از فرسنگ ها فاصله با ایران! در تلویریونها و رادیوهای بیگانه است تا نانی از دشمنان ملت ایران به کف آرند و به غفلت تا پایان عمر در مراکز جاسوسی بخورند اما آنانی که می مانند به مرور در اثر بوجود آمدن احساس خنثبی بودن در فضای سیاسی کشور تلاش می کنند بنحوی خود را مطرح سازند حتی اگر این امر با ایجاد نا امنی فکری و حتی میدانی و عمله و اکله دشمنان شدن همراه باشد.
. اینروزها عناصر داخلی برانداز که تجربه های شکست خورده 78 ، 88 و 96 را در کارنامه خود دارند بدلیل سوء یا فقدان مدیریت کارآمد دولتمردان حسن روحانی در حل معضلات معیشتی مردم به ناامیدی نسبتا کاملی برخورده اند با استفاده از تجربیات گذشته خود راه کار جدیدی را در فضا با مشخصات ذیل برگزیده و قصد دارند تا به این وسیله ضمن اینکه "خطای محاسباتی " مسئولان امر را بالا ببرند امنیت فکری و عملی کشور را هم در اذهان مردم کم رنگ سازند:
* القای به بن بست رسیدن فضای سیاسی – اقتصادی کشور.
* همسویی با عناصر خارجی در القای آمادگی داعش برای حمله به ایران!.
* به صحنه آوردن واژه هایی در محاورات سیاسی که به ذاته می توانند التهاب آفرین باشند مانند: انقلاب، شورش و ...
* غیر قابل اصلاح بودن حکومت و اصلاح آن از طرق بعضا سخت افزاری .
* القای این موضوع که تنها راه استمرار انقلاب تحویل دادن آن به اصلاحات و اصلاح طلبان است!.
* اخذ روش " از تو اصرار و از من انکار" تا آقایان منت بر سر ملت گذاشته و قدرت را تحویل بگیرند.
. فتنه گران برانداز بدلیل بروز حوادث دی ماه 96 که در آن دولتمردان مورد حمایتشان نقش زیادی در بروز آن و وارد آمدن فشار مضاعف به معیشت مردم داشته اند تلاش دارند تا یکبار دیگر فتنه 88 را با وسعت و پیچیدگی زیادتر بنام انقلاب و شورش، خودکشی و ... به صحنه عمل بیاورند.
در این رابطه به سخنان سه نفر در این رابطه توجه کنید:
- هاشم آغاجری: اصلاح‌طلبان تا کی جامعه را از ترس سوریه شدن و امید به بهبود پشت خود نگه می‌دارند؟ مردم مستأصل، بین خودکشی یا شورش، احتمالا شورش را برمی‌گزینند شاید نجات یابند. اصلاحات ۲۰ سال است تنها پیشنهاد سلبی به مردم می‌دهد: انتخاب بین بد و بدتر! جمع‌بندی دو دهه به مردم آموخته این سیستم اصلاح نشده، بلکه اصلاح‌طلبان محافظه‌کار شده‌اند!
- رسول منتجب نیا : زمانی که حکومت دیگر قابل اصلاح نباشد، تنها علاج آن انقلاب است اما تا زمانی که به این وضعیت نرسیده است اصلاحات می‌تواند آن نظام و حکومت و جامعه را از انحراف حفظ کند.
- حمیدرضا جلایی پور : برای حل ابر چالش های ایران چند راه بیشتر متصور نیست: یکی انقلاب کلاسیک دیگر، یا انقلاب آرام، یا فروپاشی ناشی از ناکارآمدی حاکمیت، یا تقاضای دخالت خارجی و بالاخره راه اصلاحات. کم هزینه ترین و ممکن ترین راه همان راه اصلاحات است که بیست سال است این مسیر را کثیری از اقشار جامعه ایران انتخاب کرده اند. بقیه راه ها ایران را وارد دوره ای از ناامنی می کند.
. علیرضا علوی تبار: یه موقع خشونتی ایجاد می شود اما از دلش انقلاب بیرون می آید. حالا بستر خشونت فراگیر وجود دارد، اما این بستر انقلاب نیست، اگر حکومت به اصلاحات تن ندهد، ایران را نابود می کند.
. سهیلا جلودار زاده: الان در آستانه سراشیبی هولناکی از تاریخ انقلاب هستیم.
. قطعا این حرکت ها بدون پیش زمینه نبوده و آقایان باز هم راه رفته 88 را دوباره آزموده و از راه اقتصاد تلاش خواهند کرد به قدرت بازگردند و کلید آن نیز یک احساس و برداشت غلط و یک شعار امیدوار کننده برای جلوگیری از فروپاشی های سازمان یافته خود است. اما آن احساس و برداشت غلط این است که فکر می کنند: اقتصاد ایران زمین خورده است و هم‌اکنون نیز راهی جز خودکشی یا شورش نیست / و آن شعار امیوار کننده نیز این لست که : طی هفته‌های اخیر کراراً بیان کردند که "بنیاد اعتراضات همچنان پابرجاست" و آنان همچنان می توانند با استراتژی "فشار از پایین و چانه زنی از بالا" به اهداف سیاسی خود با تهدید به شورش و انقلاب برسند .
. سخنان این سه نفر و شاید بسیاری دیگر از مجرمان جریان برانداز نشان می دهد که برنامه ای از پیش تعیین شده آماده عملیاتی شدن گردیده است ولی هم خودشان و هم همه منتقدان و هم اربابانشان در خارج مرزها به این نکته وقوف کامل دارند که انقلاب و حتی شورش در کشوری مانند ایران که: دین آن اسلام و مذهبش تشیع است سابقه طولانی در حفظ و حراست از مرزهای جغرافیایی و عقیدتی/ بیگانه ستیزی/ و ولایت مداری را در بطن خود پرورانده است این قیبل خواسته ها و اهداف بیشتر نوعی نگاه " آقریقایی -آمریکایی " به مردم ایران است و از همه مهمتر، اپوزیسیون در همیشه تاریخ براندازان این مملکت از آن رنج برده است مسئله "وجود رهبری کاریزماتیک و مقبول تمام اقشار جامعه " بدون مرزبندهای سیاسی و نخبگانی می باشد.
بعنوان نتیجه گیری می توان اینگونه گفت که افرادی از ماهها قبل "پیش لرزه های فتنه اقتصادی دی ماه 96 را کلید زده بودند و نیازمند گذشت زمان بودند تا خود را از روشنای " شناخته شدن فتنه گریهای خود "خارج سازند.
ثانیا: ایام 22 بهمن و حرکت هایی از این دست و یا افراد معلوم الحال ری استارتی ها و... که سعی می کنند تقرب ذهنی را بین فجر انقلاب اسلامی و فتنه گری های خود در اذهان مردم کوچه و بازار ایجاد کنند مزید بر علت شد تا سرعت تند شدن فضا سازی ها ،افکار پوسیده سایه نشینان برانداز را آشکار کند و 22 بهمن قطعا نقطه پایانی بر این حرکت خواهد بود وخصوصا مجموعه این اقدامات در زمانی در حال رخ دادن است که اصلاح طلبان در حال عبور از روحانی هستند و شرایط اقتصادی شاید بتواند آنان را از محاق اعتدالیون خارج کند وگرنه خود آقایان بخوبی می دانند که سران این قبیل فتنه آنقدر آبرویی ندارند که بتوانند حتی یک قبیله را هدایت و راهبری کنند چه رسد به یک ملت انقلابی .
رضا احمد زاده
