به گزارش "پایگاه مطالبه گران و عدالت خواهان" از روز 15 مرداد ماه گذشته که آقای روحانی خبر از طرح دولت برای گشایش اقتصادی داد، ثبات نسبی بازار بورس و ارز و خودرو و... به هم خورده است. استارت این کار را مخالف خوانی وزیر نفت با واگذاری سهام پالایشگاهی زد که وعده آن از سوی دولت داده شده بود.
مجددا از وعده گشایش اقتصادی، آثار تورمی آن برای مردم مانده و این نسل چند سونامی هایی است که بی تدبیری دولت به علاوه یلگی فضای مجازی، سودجویی دلالان، و مجال یافتن اتاق جنگ اقتصادی دشمن برای موج سواری و اخلال پدید می آورد.
نوبت اول، سال 92 و در تبلیغات انتخاباتی بود که آقای روحانی گفت آن چنان رونقی ایجاد بکنیم که مردم از پول ناچیز یارانه بی نیاز شوند. کار به شرطی سازی اقتصاد کشور رسید و نتیجه تلخ آن در قالب رکود تورمی، سر سفره مردم آمد. چرخش اقتصاد کشور هفت سال معطل لبخند و اخم و دلبری و خیانت غرب ماند.
اکنون نیز یک ماه است وعده گشایش اقتصادی آقای روحانی، تلاطمی جدید را موجب شده است. آیا از سر ناشیگری و بی تدبیری است؟ حرف درست زدن را بلد نیستند، حرف نزدن را هم بلد نیستند؟ حتما باید با ندانم کاری، عصا زیر بغل دولت ورشکسته و ناکام آمریکا بگذارند؟
مردم از عده اشباع شده اند؛ باید تدبیر را نوبر کرد. راه رونق و گشایش اقتصادی که با توجه به ظرفیت های بی نظیر موجود، شدنی هم هست، مسیر دیگری است و متاسفانه دولت هنوز اراده بازگشت به آن را پیدا نکرده است.
این مسیر منحصرا، اقتصاد مقاومتی درونزا، مبتنی بر حمایت از پیشران های تولید و تسهیل کسب و کار به موازات سخت گیری بر اخلالگران، و مبارزه بی امان با مجاری تولید فساد و رانت و مفت خوری است. رویکردی غیر از این موجب خواهد شد تن مردم با هر وعده بلرزد.
