به گزارش پایگاه خبری عدالت خواهان گلستان"تا چند روز دیگر دور دوم انتخابات مجلس برگزار می‌شود. با شناختی که از مردم داریم، دهم اردیبهشت نیز حماسه‌ای هم‌چون هفتم اسفند رقم خواهد خورد، چرا که مردم نسبت به سرنوشت خود بی‌تفاوت نیستند.
نتایج دور دوم می‌تواند در بافت مجلس آینده تأثیر زیادی بگذارد. هنوز وضعیت 69 کرسی مجلس دهم، بلا تکلیف است و بلاشک نتیجه‌ی دور دوم، چهره‌ی جناحی و حتی رئیس آینده‌ی مجلس را مشخص خواهد کرد.
حتما یکی از دغدغه‌ها و کارویژه‌های اصلی مجلس آینده، به برجام و سیاست خارجی اختصاص می‌یابد؛ چه آنهایی که منتقد برجام‌اند و چه آنهایی که موافق آن‌اند. به عبارت دیگر مجلس آینده، مسیر حرکت دولت در سیاست خارجی را بیشتر از گذشته به دست خواهد گرفت؛ چرا که نمایندگانی تازه‌نفس و سر حال بر روی کار خواهند آمد و هر کدام می‌توانند انرژی خود را به طور تمام و کمال، در موافقت و یا مخالفت با رویه‌های سیاست خارجی دولت به کار گیرند.
در این میان، وقوع سه اتفاق قابل پیش‌بینی است:
1. نخست آن‌که اگر مجلس آینده، سیمایی دولتی داشته باشد و اصطلاحا مجلسی دولت‌پسند شکل بگیرد. در این صورت طبعاً شاهد افزایش حمایت‌ها از دولت خواهیم بود و فضای سیاسی کشور به تقابل بین موافقان و منتقدان برجام گرایش پیدا خواهد کرد. بنابراین در چنین فضایی کاملا بدیهی است که عملکرد اقتصادی دولت، در حاشیه‌ی امن برجام قرار بگیرد و مجلس نیز هم‌گام با دولت، مشکلات اقتصادی و غیره را یا به گردن دولت قبل بیندازد و یا بگوید که برای حل آنها در دوران پسابرجام به زمان بیشتری لازم است. دور از انتظار است که چنین مجلسی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، روحانی را رها کند و او را با چاه دولتش، تنها بگذارد، مگر آن‌که اتفاقات دیگری رخ دهد.
2. دوم آن که اگر مجلس آینده، آن‌گونه شکل بگیرد که نه حیاط خلوت دولت باشد و نه اپوزیسیون آن. در این حالت دولت نباید از مجلس انتظار داشته باشد که همواره با او به مهربانی رفتار کند و سنگ تدبیر و امید را به سینه‌اش بزند. اما در چنین وضعیتی، باز فضا به سود دولت خواهد بود، چرا که نمایندگانِ تازه به مجلس رسیده، دوست ندارند همین ابتدا با دولت گلاویز شوند و به احتمال زیاد در ماجرای برجام، رفتاری مانند برخورد مهربانانه‌ی مجلس فعلی را در دادن رأی اعتماد بالا به وزرایی چون طیب‌نیا، قاضی‌زاده، دهقان، رحمانی فضلی و چیت‌چیان، تکرار خواهند کرد. اما تفاوت این بافت مجلس با قبلی، در حمایت بی‌چون و چرا از روحانی در انتخابات 96 خواهد بود که نوع دوم مجلس، در این موضوع محتاطانه‌تر از مجلس قبلی رفتار خواهد کرد. این مجلس، انتقادات خود به دولت را نگه داشته و در دوران پسا انتخابات 96 رو خواهد کرد؛ یعنی زمانی که روحانی یا رئیس‌جمهور است و باید سبیل مجلس را چرب کند و یا شکست می‌خورد و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.
3. بی‌شک نقش علی لاریجانی در این میان دیدنی خواهد بود. او در هر صورت، می‌تواند بر صندلی ریاست مجلس بنشیند. مجلس دهم اگر هر چهره‌ای به خود بگیرد، باز علی لاریجانی است که می‌تواند بین آنها و دولت تعادل ایجاد کند و دوگانه‌ی مجلس-دولت را به دوقلوهایی به هم چسبیده تبدیل کند. چرا که اکنون در غیاب یار دیرینش محمدرضا باهنر، اوست که ارزش «لابی» را در دور زدن همه‌ی واقعیت‌ها و پدیده‌ها می‌داند و در واقع این لاریجانی است که به «لابی» در مجلس، معنا می‌دهد نه «لابی» به او.
