ماجرای شهید آتش‌نشانی که جان ۱۳۴ نفر را نجات داد / چرا بنیاد شهید پرونده‌ای برای آتش‌نشانان شهید تشکیل نمی‌دهد؟

به گزارش پایگاه عدالت خواهان" به نقل از تهران نیوز ، واژه خون‌ شریکی این روزها به عنوان کلید واژه‌ای برای اثبات از جان گذشتگی و ایثار ایرانی ها محسوب می شود، این ایثار هم می تواند در جنگ با داعش تحقق پیدا کند و شاهد اعزام مدافعان حرم برای دفاع از اسلام و حرم حضرت زینب(س) به سوریه و حتی عراق هستیم و از طرفی دیگر، شاهد فداکاری و از جان گذشتگی آتش نشانان قهرمان کشورمان برای نجات جان هم وطنانمان و حتی تبعه های خارجی در داخل کشورمان هستیم؛یعنی دقیقا اتفاقی که سال گذشته در تهران رخ داد و یک آتش نشان ایرانی برای نجات جان چند تبعه افغانی به داخل چاه رفت و جان این سه نفر را نجات داد اما در نهایت بر اثر ریزش چاه، خودش به شهادت رسید.

۱۹ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۳۷ حادثه ریزش چاه در تونل مترو قیام رخ داده و آتش‌نشانان سه ایستگاه راهی محل شدند و مشخص شد، کارگری افغانستانی داخل چاه گرفتار شده یکی از آتش‌نشانان به نام مهدی حاجی پور ۳۴ ساله داخل چاه شده که دیواره بار دیگر ریزش کرد.

آتش‌نشانان دیگر او را خارج و علی رغم تلاش پزشکان و امدادگران اورژانس به شهادت می‌رسد.مهدی حاجی پور از آتش‌نشانان با سابقه سازمان آتش‌نشانی تهران بود که ۹ سال سابقه فعالیت در آتش‌نشانی مترو را داشت و در اوج سربلندی به شهادت رسید.شهادت حاجی پور یک وجه جدی دارد، او نشان داد که باید انسان بود و برای نجات و یاری هم نوعش از همه مرزهای ساخته دست و ذهن بشر عبور کرد.

* جشن تولد در مزار شهید حاجی‌پور

نزدیک به یک سال از شهادت مهدی حاجی پور آتش نشان فداکار کشورمان می گذرد و در این مدت، خانواده اش هنوز نتوانسته اند یاد و خاطرات این شهید بزرگوار را فراموش کنند. وی دو فرزند دارد که اکنون غم نبودش، آزارشان می دهد اما یقینا این دو فرزند هم به پدرشان افتخار می کنند که با قهرمانی به شهادت رسید. خانواده شهید حاجی پور، جشن تولدی در مزار این شهید بزرگوار با حضور دوستان، بستگان و همکاران شهید برگزار نمودند؛ جشن تولدی که گرچه تلخ بود اما یادآور خاطرات شهید حاجی پور محسوب می شد. دو برادر شهید حاجی پور هم آتش نشان هستند و راه برادر شهیدشان را ادامه می دهند و در این مراسم شرکت کرده بودند. مادر شهید، مدام بی قراری می کرد و اشک در چشمانش حلقه زده بود و در کنار آن، خانواده و برادران شهید هم مدام اشک می ریختند و همچنان غم نبود برادر برایشان سخت و طاقت فرساست. کیک تولد بریده شد و به هر نفر از مهمانان دعوت شده، تکه ای از آن کیک را دادند اما واقعا این تلخ ترین کیکی بود که خورده می‌شد …

* چرا بنیاد شهید پرونده‌ای برای آتش‌نشانان شهید تشکیل نمی‌دهد؟

در حاشیه برگزاری جشن تولد شهید مهدی حاجی پور، تصمیم گرفتیم که با تعدادی از اعضای خانواده و دوستانش گفتگو کنیم. دلاور پدر شهید حاجی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اجتماعی شبکه خبری « تهران نیوز » با اشاره به اینکه فرزندش یک قهرمانی به تمام معنا بود، اظهار داشت: سه فرزندم، کارمند آتش نشانی بودند که در میان آنها، مهدی حاجی پور به شهادت رسید و می توانم بگویم که اخلاق و رفتارش واقعا خاص بود و واقعا غیرت به خرج داد و به خاطر همین غیرتش، به شهادت رسید.

وی ادامه داد:در روز حادثه، همکارانش تصمیم داشتند که داخل چاه بروند، اما مهدی مانعشان شده بود و خودش به داخل چاه رفت و ۳ نفر تبعه افغانی را نجات داد اما به دلیل ریزش چاه، خودش به شهادت رسید و همین حادثه، ما را عزادار کرد و می توانم بگویم که همسر و فرزندانش و همچنین برادرانش، از این حادثه تلخ همچنان رنج می برند و نتوانستند با این واقعیت تلخ روبرو شوند که دیگر مهدی در میانمان نیست.

پدر شهید خاطر نشان کرد: فرزندانم به همدیگر وابسته اند و واقعا نبود مهدی، آزار دهنده است و در حال حاضر که نیست، یکی از فرزندانم که باجناق مهدی هم هست، تلاش می کند که خانواده مهدی در زندگی شان مشکلات مادی را حس نکنند.

وی افزود: در حال حاضر، دو تا از فرزندان دیگرم هم کارمند آتش نشانی هستند و واقعا نگرانشان هستم اما عشق و علاقه خاصی به شغلشان دارند و مدام می گویند که ما به خاطر حقوق نمی رویم، بلکه این کار را قلبا دوست داریم.

* برادرم نترس بود/ راهش را ادامه می‌دهم

هرام حاجی‌پور ، برادر شهید مهدی حاجی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اجتماعی شبکه خبری « تهران نیوز » با اشاره به برگزاری جشن تولد برای برادرش گفت: به مناسبت فرارسیدن تولد برادرم مهدی، جشن تولدی در مزارش برگزار کردیم تا یادش همچنان زنده بماند و واقعا باید بگویم که برادرم از نظر اخلاق و رفتار، نمره ۲۰ داشت و دقیقا در روز تاسوعای حسینی به شهادت رسید.

وی ادامه داد: برادرم نترس بود و گاهی برایم تعریف می کرد که برای نجات جان شهروندان تهرانی، به چاه ۱۸۰ متری هم رفته است و این صحبتش، تعجب مرا بر می انگیخت چون کار بسیار خطرناکی انجام می داد.

حاجی پور افزود: بعد از شهادت برادرم، خانواده ام مدام می گویند که از شغلم کناره گیری کنم اما عشق و علاقه خاصی به شغلم دارم و نمی توانم آتش نشانی را رها کنم چون خدمت به مردم را هم من و هم برادرم مهدی دوست داشت و می خواهم راه برادرم را ادامه دهم.

برادر شهید در پایان خاطر نشان کرد: واقعا آتش نشانان زحمات فراوانی می کشند و شایسته تکریم هستند اما متاسفانه می بینیم که ارگانی مثل بنیاد شهید، حاضر نیست افرادی را که جانشان را برای نجات مردم به خطر می اندازند را شهید اعلام کنند و واقعا از مسئولان رده بالا، درخواست رسیدگی به این مشکل را دارم.

* می‌گفت که نجات جان یک انسان، تولد دوباره‌ای برای من است

علیرضا حاجی‌پور ، برادر کوچک شهید حاجی پور نیز در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اجتماعی شبکه خبری « تهران نیوز » به شجاعت مهدی اشاره کرد و گفت: مهدی متولد سال ۶۱ بود و بیشتر از سایر برادرانم، به او وابسته بودم و گاهی در محل کارش می رفتم و به او سر می زدم.

وی ادامه داد: بارها در ماموریت های مختلف می دیدیم که مصدوم و راهی بیمارستان می شد اما باز دوست داشت که این شغل را ادامه دهد و همیشه می گفت، وقتی که داخل چاه می روم و جان یک نفر را نجات می دهم و خوشحالی او را می بینم، گویا که تازه به دنیا آمده ام و به همین د لیل دوست داشت که ناجی دیگران باشد و در این راه، جان خیلی از شهروندان را نجات داده بود.

حاجی پور افزود: در روز تاسوعا که می خواست به ماموریت برود، چندین بار گفتم که نرود و پیش ما بماند چون از دو روز برای برگزاری هیئت عزاداری و دادن نذری، نخوابیده بود؛ یک شب مشغول خرد کردن گوشت و تهیه غذای نذری و روز دوم مشغول پخش این نذری ها بود و واقعا خسته شده بود، اما با این حال بی آنکه به ما بگوید، به ماموریت رفت و در نهایت به شهادت رسید.

برادر شهید، جزئیات بیشتری از روز حادثه را برایمان شرح داد: روز حادثه، ساعت ۱۱ و نیم بود که تلفم به صدا در آمد و بعد از شنیدن خبر گرفتار شدن مهدی در چاه، به سرعت خودم را به آن مکان رساندم، برادرانم که آتش نشان بودند، خیلی اصرار داشتند که به داخل چاه بروند و مهدی را نجات دهند اما مهدی با اینکه جان سه نفر را نجات داده بود، خودش محبوس شده بود و در نهایت جان به جان آفرین تسلیم کرد و در راه عشق به مردم، به شهادت رسید.

* ماجرای شهادت شهید قدیانی

شهرام محسنی ، همکار شهید حاجی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اجتماعی شبکه خبری « تهران نیوز» با اشاره به روز حادثه اظهار داشت: مهدی حاجی پور و محسن قدیانی هر دو در چاه بودند که در روز حادثه، محسن نجات پیدا کرد اما شهید حاجی پور که تا آخرین لحظه در داخل چاه بود، به شهادت رسید و به همین دلیل، محسن همیشه حسرت شهادت را می خورد و هر وقت سر مزار شهید حاجی پور می آمد، مدام می گفت که چرا او شهید نشده است تا اینکه در حادثه پلاسکو که زمستان سال گذشته رخ داد، محسن قدیانی هم به شهادت رسید و به دوست دیرینه اش در آسمان‌ها رسید.

وی ادامه داد: یک آتش نشان برای نجات جان دیگران، سختی های زیادی می کشد و شاهد هستیم که در این راه، تعدادی از آتش نشانان به مقام شهادت هم رسیده اند اما در حادثه آتش سوزی ساختمانی در انگلیس دیدیم که حتی اجازه ورود به آتش نشانان به داخل ساختمان هم داده نشد اما در حادثه پلاسکو، آتش نشانان رشاد کردند و تا آخرین لحظه با آتش جنگیدند و در نهایت، به شهادت رسیدند.

*هفته‌ای دو بار به سر مزار شهید حاجی‌پور می‌روم

یعقوب حضرتی یکی دیگر از دوستان شهید مهدی حاجی‌پور است که وقتی از او می خواهیم که از این شهید برایمان بگوید، اولین کلمه ای که به زبانش می آورد، نترس بودن شهید حاجی پور است. وی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اجتماعی شبکه خبری « تهران نیوز » اظهار داشت: همیشه آدم نترسی بود و همیشه هم به او می گفتم که این نترس بودنت، سرانجام باعث دردسر می شود.

وی ادامه داد: خانواده شهید حاجی پور یکی از خانواده‌های خوب در محله شریعتی هستند و من از طریق علیرضا برادر شهید، با مهدی آشنا شدم و همیشه با هم رفت و آمد خانوادگی داشتیم و در طی این ۱۴ سال رفاقت، به جرات می توانم بگویم که اکثر روزها را با هم گذراندیم و همیشه از بودن در کنارش، لذت می بردم.

حضرتی خاطر نشان کرد: مهدی هدف و آرمان هایی داشت و آن کمک به مردم بود و در این راه هم شهید شد و ما را تنها گذاشت و همیشه تلاش میکنم که هفته ای دو بار به سر مزارش بیایم اما برادرانش، هر روز به سر خاکش می آیند و واقعا غم از دست دادن مهدی برای خانواده اش آزار دهنده بوده است.

انتهاي پيام/