به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران" مدال آوران بازیهای آسیایی 2018 جاکارتا اندونزی پس از بازگشت به کشور به دیدار مقام معظم رهبری رفته و در محفل خودمانی که با امام خامنه ای داشتند از وی درباره موضوع معافیت سربازی همه مدال آوران رقابتهای آسیایی درخواستی کردند که با عنایت مقام رهبری این خواسته برآورده شد.
علیرضا کریمی در گفت و گو با دانشجو، درباره دیدار با مقام معظم رهبری، مسابقات جهانی 2018 بوداپست و افت تیم کشتی آزاد، همچنین استعفای رسول خادم حرف زد. وی همچنین درباره وعده ای که مقامات شهرداری و ورزشی کرج داده و به آن عمل نکرده بودند هم صحبت کرد.
قوانین جدید در بحث وزن کشی و برگزاری مسابقات در دو روز چقدر روی نتیجه نگرفتن تیم ملی کشتی ازاد تأثیر منفی داشت؟
قبل از شروع مسابقات با این قوانین جدید چندبار کشتی گرفته بودیم. حدود یک سالی می شود که برای وزن کشی و غیره با این شرایط آشنا بودیم. در تورنمنت ها ، مسابقات آسیایی و بازیهای آسیایی و یا انتخابی تیم ملی با این وضعیت آشنا شده بودیم و غریبه نبودیم.
پس چه شد که تیم کشتی نتیجه دلخواه دوستدارانش را نگرفت؟
شرایط تیمی مان یکدست و خیلی خوب بود. ما از اردیبهشت که پس از انتخابی تیم ملی به اردو آمدیم یکسره تا روز مسابقات در اردو بودیم. تمرینات منظم، خوب و فشرده! ولی نمی دانم چه اتفاقی رخ داد که یکسری مسایل دست به دست هم دادند تا نتوانیم مدال های بهتری بگیرم.
باخت های لحظه آخری بچه ها در فاصله دو، سه ثانیه به پایان کشتی مانده یا قرعه کشی های بدی که دچار آن شدیم. گاهی می گویند که کشتی گیر نباید به قرعه توجه کند ولی نه در این حد که در کشتی اول با حریف اصلی ات مواجه شوید. گاهی در یک تورنمنت 4، 5 نفر از بچه ها قرعه بد می خورند و 4، 5 تا قرعه متوسط و خوب دارند ولی در این مسابقات کل تیم شرایط قرعه ای خیلی سختی داشتند و همه بچه ها از این نظر بد آوردند.
بهتر نبود کشتی گیران بر اساس رنکینگ و یا سیدبندی قرعه کشی می شدند؟
قرار بر این بود که قوانین به این شکل اجرا شود که نفر اول به دوم رنکینگ نخورد. یعنی نفر اول می افتاد بالای جدول و نفر دوم پایین جدول، نفر سوم می افتاد بالا و نفر چهارم پایین، ولی نمی دانم چرا در این تورنمنت همه چیز تغییر کرد! در برخی اوزان دیدیم که اسپانیا، ژاپن، چین و مغولستان آمدند و مدال گرفتند. پرویز هادی با همه خوب های وزنش در یک گروه افتاده بود یا بطور مثال در وزن خودم، من با روس، آذربایجان، آمریکا و گرجستان کشتی گرفتم. شاید اگر باخت لحظه آخری یا قرعه های یکی دو وزن بهتر می شد راحت می توانستیم روی سکو برویم اما همه چیز دست به دست هم داد تا عنوانی کسب نکنیم.
واکنش دوستداران کشتی از ایران به گوشتان نمی رسید؟
در طول رقابتها هیچ کس علیه تیم ملی جبهه گیری نکرد. البته در این سالها کم یا زیاد تجربه این مسایل را داریم و خیلی سعی می کنیم تأثیری روی کشتی های مان نداشته باشد. خودم طوری رفتار می کنم که به این موضوعات توجهی نمی کنم.
و استعفای خادم! انتظارش را داشتی؟
انتظار نداشتم که در این موقعیت بیاید و استعفا کند. او تازه انتخاب شده بود و تا 3 سال دیگر هم رییس بود. او در این 7 سالی که رییس بود واقعا با دل و جان کار می کرد. چون ما از نزدیک می دیدیم. خالصانه زحمت می کشید و چند کار را تنهایی انجام می داد و جور برخی را می کشید.
ساعت 4 یا 5 صبح به فدراسیون می آمد و ساعت 11، 12 شب می رفت. 6، 7 سال کارش همین بود و خیلی سخت کار می کرد. بدون هیچ چشمداشتی. فدراسیون به آن بزرگی با تیم های رده پایه، امید، بزرگسالان، فرنگی و آزاد را رهبری کردن با این وضعیت دلار و بودجه فدراسیون آسان نیست. تنهایی کار کردن خیلی دشوار است. هم سرمربی و هم رییس فدراسیون بودن برایش دشواری های زیادی داشت. لابد او به بن بست خورده بود که این تصمیم را گرفت.
موضوع قیمت دلارها چه تأثیری روی تیم داشت؟
پیش از اعزام تیم ملی بزرگسالان به مسابقات تیم های نوجوانان و جوانان اعزام شده بودند. سال قبل یورو حدود 4 هزار تومان بوده و چون حالا 16 هزارتومان شده است این شرایط بوجود آمده بود که برای اعزام دو تیم کشتی آزاد و فرنگی به جهانی بوداپست انگار که فدراسیون باید هزینه 8 تیم را می داد تا دو تیم راهی رقابتها شوند. برای همین گفتند که بودجه در خزانه ته کشیده است. گفتند اگر این وضعیت ادامه داشته باشد یا تیم نمی رود یا ناقص می رود. برای همین یکی دو مربی با تیم به بوداپست نیامدند.
پس تیم در نهایت کامل نرفت؟
نه ولی در مسابقات آمریکا را می دیدیم که 10 تا 12 مربی، تمرین دهنده، ماساژور و حتی حریف تمرینی را به مسابقات آورده بودند. برای هر نفر یک حریف تمرینی، که وقتی می خواستند گرم کند و روی تشک برود، با آنها گرم کنند در حالی که ما پزشک تغذیه نداشتیم یا مربی های کافی برای بچه ها نبود یا می خواستیم گرم کنیم کسی نبود و باید خودمان گرم می کردیم. یا همین تیم روسیه حدود 11 نفر یا بیشتر مربی داشتند.
قهرمانانی که این اواخر کشتی می گرفتند یا از قهرمانان قدیمی شان مانند گاتزائوف و گادیسف و بقیه را به آنجا آورده بودند. در سالن گرم با 7، 8 مربی می نشستند روبروی مونیتور و تک تک حریفان را آنالیز می کردند که نفر بعدی که با کشتی گیرشان مسابقه دارد چکار می کند. طبیعی است که آنها می آیند و نتیجه می گیرند. فقط با تمرین کردن خشک و خالی که نمی توان قهرمانی بدست آورد. حتی با روزی سه جلسه تمرین هم اتفاقی نمی افتد. در سطح جهانی و المپیک خیلی چیزها باید دست به دست هم بدهند تا اتفاق مهمی برای تیم رخ بدهد. این چیزی بود که من به عینه دیدم.
با این شرایط حملاتی که امروز به خادم می شود منصفانه است؟
زمانی که آقای خادم بود، کشتی در هر تورنمنتی یا قهرمان می شد یا نایب قهرمان ولی امسال اینطور شد. بطور مثال در المپیک تیم کشتی آن نتایج خوب را گرفت یا این جام جهانی هایی که تیم موفقیت های خوبی کسب کرد. اگر می خواهند درباره رسول خادم نظر بدهند باید معدل گیری کنند و فقط مسابقات اخیر را نبینند.
در بازگشت از اندونزی دوباره به دیدار مقام معظم رهبری رفتی؟ یک سال شد؟
تقریبا همین حدود بود که این توفیق نصیبم شد.
این بار دیدارت چطور بود؟
پس از بازیهای آسیایی رفتیم دیدن مقام رهبری که خیلی خوب و صمیمی برگزار شد. در آن دیدار هم ایشان لطف کردند و در شرایطی که خیلی از مسئولان حواسشان به ورزشکاران نیست درباره تقاضای معافیت بچه های ورزشکار از سربازی کمک بزرگی به ما کردند. طبق قانون فقط نفرات اول آسیایی، جهانی و اول تا سوم المپیک می توانند از معافیت سربازی برخوردار شوند.
ولی در آن دیدار بچه ها از مقام معظم رهبری خواهش کردند همه ورزشکارانی که مدال نقره و برنز آسیایی آورده اند هم معاف شوند. البته من خیلی وقت است که خدمت سربازی ام تمام شده است ولی خیلی از بچه ها از این نظر مشکل داشتند. آقا هم دستور دادند که این قانون شامل همه بشود.
چه صحبتی با آقا داشتی؟
حدود یک سال پیش بود که با پدر و مادرم به آنجا رفته بودیم و آقا دیدارمان را کاملا به خاطر داشتند. حال و احوال کردیم و ایشان از خانواده ام احوالپرس شدند و دیدار خیلی خوبی بود.
دیدار بعدی ات با آقا چه زمانی است؟
نمی دانم. شاید انشاالله پس از کسب طلای المپیک.
جوایز بازیهای آسیایی تان را گرفته اید؟
قرار بوده به نفرات طلایی بازیهای آسیایی 160 سکه تمام بهار بدهند ولی هیچ کس هیچ حرفی در این باره با ما نمی زند.
فکر می کنی این جایزه را به شما بدهند؟
قانونا باید بدهند ولی کی و چه زمانی را نمی دانم.
حرف باقی مانده ای داری؟
باید گله ای کنم از شورای شهر، شهرداری کرج و شهرداری فردیس که محل زندگی خودمان است. آنها پس از بازگشت من از بازیهای آسیایی مقابل مردم قول هایی دادند که به هیچکدام شان عمل نکردند.
چه قولهایی دادند؟
از کرج و شهرداری، شورای شهر و تربیت بدنی کرج و شهرداری فردیس قول دادند که تا پیش از مهر ماه 100 میلیون تومان به من هدیه بدهند و استخدام شهرداری هم بشوم ولی هیچ خبری از این وعده ها و آقایانی که مقابل همه مردم این حرفها را زدند نیست!