، چندی پیش خبرنگار نشنال جئوگرافیک (پیتر شوارتزستین) اعلام کرد طی بازدیدی از مناطق مرزی ایران و عراق، مشخص شد مین‌های خنثی نشده‌ای که در این مناطق وجود دارند، موجب شده که شکارچیان جرات ورود به این مناطق را نداشته و در نتیجه، پلنگ‌های ایرانی در این مناطق، پناهگاه امنی برای خود پیدا کرده اند.
این مین‌ها که بقایای یکی از خونین‌ترین جنگ‌های قرن بیستم بین ایران و عراق در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ هستند حالا وسیله نجات یکی از گونه های در معرض انقراض کشور شده اند.
به همین علت بسیاری از فعالین محیط زیست، مخالف پاک سازی این زمین‌های مین هستند، چرا که نگرانند با پاک سازی، باز هم پای شکارچیان متخلف به این مناطق باز شده و این تنها منطقه امن برای پلنگ های کشور را تهدید کنند و سرنوشتی مانند شیر ایرانی و ببر مازندران هم برای پلنگ ایرانی رقم بخورد.
این در حالی است که امسال که البته به اعتقاد کارشناسان مانند سال گذشته چندان هم سال سیاهی برای پلنگ های کشور نبود تا کنون اجساد 7 پلنگی که بدست شکارچیان متخلف در مناطقی که باید جزو امن ترین مناطق برای این گونه در معرض انقراض باشند از جمله پارک های ملی مناطق شکار ممنوع و مناطق حفاظت شده دیده شده است.
پیدا شدن لاشه یک توله پلنگ در منطقه حفاظت شده کوه بافق، تلف شدن یک پلنگ دیگر در جاده میانگذر پارک ملی گلستان بر اثر برخورد با خودروهای عبوری در همین ماه و کشف لاشه پلنگی دیگر در پارک ملی گلستان تنها مواردی بودند که در اردیبهشت امسال آن هم در پارک ملی گلستان و منطقه حفاظت شده بافق که یکی از مهمترین زیستگاههای این گونه در معرض انقراض است رخ داده است.
دستگیری عوامل کشتار یک قلاده پلنگ در منطقه حفاظت شده پرور سمنان در تیرماه 93، رهاسازی دو توله پلنگ در مقابل اداره محیط زیست کرد کوی که به احتمال قریب به یقین مادر توله پلنگها توسط شکارچیان یا افراد محلی کشته شده در مرداد ماه سال جاری، کشتار یک پلنگ ایرانی در منطقه شکار ممنوع بهکده رضوی در استان خراسان شمالی برای فروش پوست این گونه در معرض انقراض در شهریور 93 و تلف شدن پلنگ زخمی خرم آباد (لورا) که سال 92 زخمی و به دلیل ضایعه نخاعی فلج شده بود در مهرماه 93 تنها مواردی از پلنگ کشان در زیستگاهها و مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست است که در سال جاری رسانه ای شده است.
اما روز چهارشنبه گذشته گروهی از کوهنواردان در مناطق جنگلی شهرستان بندرگز لاشه یک پلنگ را مشاهده کردند که پس از بررسی کارشناسان مشخص شد این پلنگ که حدودا ۱۸ ماهه است. چند روز پیش از مشاهده با ضربات متعدد جسمی برنده و سنگین مانند تبر از پای درآمده است.
شکستگی جمجمه و پارگی در اندامهای مختلف این پلنگ جوان بر اثر اصابت تبر در چهار نقطه از بدن حیوان نشان دهنده اوج قساوت و بیرحمی شکارچیان از یک سو و از سوی دیگر ناامن بودن زیستگاههای اصلی این گونه است.
کشتار بی رحمانه مجدد این گونه در معرض انقراض نشان می دهد که اگر چه سال گذشته در پی رخ دادن ماجراهای مشابه برای تعدادی از پلنگ های کشور مسئولان زیادی از بخش های مختلف حتی خارج از سازمان محیط زیست و نمایندگان مجلس واکنش های جدی نسبت به این مسئله نشان داده و وعده هایی مبنی بر وضع مقررات سختگیرانه و نظارت جدی تر برای حفاظت از حیات کشور دادند اما هنوز ضمانت اجرایی برای این وعده ها وجود ندارد.
به نظر می رسد درخواست فعالان محیط زیست برای پاک سازی نکردن مناطق جنگی از مین هایی که در زمان جنگ کار گذاشته شده اند راهکاری عملی تر برای حفاظت از پلنگ ایرانی و خلاص شدن این گونه در معرض انقراض از دست شکارچیان متخلف باشد.
