آیا همه چیز حل است؟ اساسا آیا صرفا با اغناء معیشت مردم همه مشکلات حل خواهد شد؟ اگر به این سوال پاسخ مثبت دهیم نتیجه آن خواهد شد که هر انسان شکم سیری بمثابه فرشته ای پاک و قدیس خواهد بود که معصومیت در او بیشتر از هر کس دیگری نمودار است؛ پر واضح است که چنین نتیجه ای نامعقول و مضحک است و اگر اینطور بود پینه ی پیشانیهای طبقه ی مرفه جامعه دیگر چیز عجیب و غریبی نبود!
اگر چه با رفع مشکلات اقتصادی توده ها، آنها را از به دام افتادن در ورطه ی بسیاری از گناه ها و جرائم بازداشته ایم لکن این همه ماجرا نیست و صرف سیری شکم، پاکی دل را به ارمغان نخواهد آورد.
با این حال خیلی ها دچار چنین اشتباهی شده اند؛ در همین راستا، سعدی علیه الرحمة فرموده “عبادت بجز خدمت خلق نیست”، شهید مطهری(ره) با انتقاد از این گونه طرز تفکری در صفحه ۴۱ کتاب “انسان کامل” می فرماید:
“گیریم گه شکم خلق خدا را سیر کردیم و تنشان را پوشاندیم؛ تازه ما به یک حیوان خدمت کرده ایم. اگر ما برای آنها ارزش بالاتری قائل نباشیم و اصلا همه ارزشها منحصر به خدمت به خلق خدا باشد و نه در خود ما ارزش دیگری وجود داشته باشد و نه در دیگران ارزش دیگری وجود داشته باشد؛ تازه خلق خدا می شوند مجموعه ای از گوسفندها و اسبها. شکم یک عده حیوان را سیر کرده ایم؛ تن یک عده حیوان را پوشانده ایم؛ آیا حد اعلای انسان این است که در حیوانیت باقی بماند و حد اعلای خدمت من این است که به حیوانهایی مثل خودم خدمت کنم؟ نه! خدمت به انسان [ارزش والایی است] ولی انسان به شرط انسانیت. اگر تنها، حساب خدمت به خلق است چه فرقی است میان ابوذر و معاویه؟[آیا باید به هردو خدمت کرد؟]“
به همین خاطر است که مقام معظم رهبری در دیدار با رییس جمهور و هیات دولت ضمن قدردانی فراوان از تلاشها و مجاهدت های گسترده دولت نهم در خدمتگزاری به مردم، توصیه نمودند که عرصه “فرهنگ” را بهیچوجه از یاد نبرند که “فرهنگ، مانند هوا برای زندگی انسان اهمیت دارد” و “باید از بخش فرهنگ رفع مظلومیت شود”.
