هفته گذشته از نخستین جلسه سال جدید(!) وزیر صنعت با معاونانش خبری منتشر شد که براساس آن، نعمت زاده مدعی شده بود برای انجام عمل گوش به آلمان رفته و البته از قول او نقل کردند که عملی در چنین سطح، 80 سال دیگر به ایران خواهد رسید!
انتشار همین خبر کافی بود تا موج اعتراض و انتقاد از سوی اطبا راه بیفتد و متخصصان گوش، حلق و بینی طی مصاحبه های مختلف، ضمن دفاع از پیشرفت های علمی پزشکان ایرانی در زمینه های مختلف جراحی، نسبت به اظهارات منتسب به نعمت زاده موضع اعتراضی اتخاذ کنند.
اگرچه سخنان وزیر صنعت و حواشی آن در رسانه های مختلف بارها تایید و تکذیب شد، اما مصاحبه روز گذشته وی با یک خبرگزاری، پرده های دیگری از رویکرد وی و تیم همفکر او در دولت یازدهم را کنار زد.
نعمت زاده در این مصاحبه گفته است: "حدود 15 سال بود که در صورتم با مشکل روبرو بودم و عصب صورتم دچار ناراحتی بود که برای این مشکل دارو مصرف می‌کردم. این مشکل که به نام تری‌ژی‌مینال مطرح بود، در دو عصب سه‌شاخه در بخش چپ و راست صورت مشکلاتی را ایجاد می‌کند. قرار بود از چند سال پیش برای حل این مشکل عملی انجام دهم که به دلیل برخی گرفتاری‌ها نتوانستم این کار را انجام دهم و سال گذشته نیز گرفتار انتخابات بودیم(!) با توجه به اینکه برای این مشکل تعداد زیادی قرص استفاده می‌کردم دکترها توصیه می‌کردند که این مسئله ممکن است اثر سوء داشته باشد و بهتر است عمل کنم. در اسفندماه در مکالمه تلفنی با پروفسور سمیعی که بهترین جراح مغز و اعصاب جهان در سال 2013 معرفی شد و یک ایرانی است موضوع را مطرح کردم و ایشان توصیه کردند که سریعا عمل کنم. به همین دلیل از تعطیلات نوروز استفاده کردم و این عمل را در آلمان انجام دادم." (اینجا)
دقت در گفته های پیرترین وزیر پیرترین دولت پس از انقلاب نکات تاسف برانگیزی را افشا می کند و با توجه به اینکه نعمت زاده، رییس ستاد انتخاباتی شیخ حسن روحانی بوده است، چنانچه سایر اعضای کابینه یازدهم نیز با تفکرات وی همگرایی داشته باشند، دغدغه ها و نگرانی های خاصی را برمی انگیزد.
او صراحتا اعلام می کند که بیماری اش مربوط به 15 سال قبل بوده و طی چند سال گذشته، به دلیل برخی گرفتاری ها نتوانسته به درمان خود بپردازد. براساس آنچه که رسانه ها منتشر کرده اند، حضور وی در شرکت های مختلف پررنگ بوده است و فعالیت او در این شرکت ها، طی سال های گذشته که نعمت زاده از فضای مسئولیت های اجرایی دور بود، رونق و شدت بیشتری داشته است. نتیجه آنکه، علت گرفتاری و عدم درمان بیماری 15 ساله اش به فعالیت های اقتصادی او بازمی گردد.
در ادامه، مطرح می کند که سال گذشته، به جهت فعالیت انتخاباتی، فرصت درمان نداشته و باید به کار مهمتر، یعنی حضور در ستاد روحانی، مبادرت می ورزیده است. تا اینجای کار مشکلی نیست اما مساله تازه از اینجا به بعد آغاز می شود و آن اینکه، فردی که فعالیت های اقتصادی و حضور در ستاد کاندیدای انتخابات برایش از درمان یک بیماری مزمن از اهمیت به سزایی برخوردار بوده است، اینک در مقام ارشد یکی از حساس ترین وزارتخانه های کشور در بلبشوی اقتصادی کنونی (صنعت، معدن و تجارت) چنان فرصتی پیدا می کند که با آرامش و خیال راحت به انجام کارهای معوقه قبلی می پردازد!
از آقای نعمت زاده باید پرسید که برای شما کدامیک از این 3 گزینه از اهمیت بیشتری برخودار خواهند بود: الف) فعالیت های اقتصادی شخصی؛ ب) فعالیت در ستاد انتخابات یک کاندیدا؛ پ) حضور در کسوت وزیر در دولت جمهوری اسلامی.
اگر پاسخ گزینه های "الف" و "ب" باشد، که واکنشی جز تاسف در پی نخواهد داشت اما اگر پاسخ سوال فوق، گزینه "پ" هست، چرا در دو موقعیت قبلی، درمان بیماری 15 ساله اش از درجه اهمیت کمتری برخوردار بوده و اینک در مقام وزارت، عمل جراحی دارای اولویت ویژه شده است؟!
نکته بعدی اینجاست که حتما آقای نعمت زاده، به عنوان مسن ترین فرد اجرایی حال حاضر کشور، به خوبی می داند که تعطیلات رسمی نوروز در ایران برای کارمندان دولت 4 روز است و چنانچه یک حقوق بگیر دولتی برای استراحت به روزهای بیشتری احتیاج داشته باشد، نیاز به اخذ مرخصی دارد. چنانچه وزیر صنعت بیش از 4 روز دچار غیبت داشته و مشغول درمان بوده، آیا برگه مرخصی خود را امضا کرده است؟!
هرچند در تفکر مدیریت جهادی، برای یک وزیر هرگز مساله ای به نام تعطیلی وجود ندارد و فردی که خود را داوطلب چنین پست و مقامی می کند، باید تمام ساعات شبانه روزش در اختیار مردم باشد.
به هر حال، پاسخ سوالات فوق هرچه که باشد، آنچه قطعی می نمایاند این است که با چنین روشی، همانند سال گذشته که حماسه اقتصادی محقق نشد، مساله مدیریت جهادی نیز به یک رویا تبدیل خواهد شد؛ مگر آنکه بیم و امیدی ها فکری به حال مجموعه خود کنند.
