دادگاه حمید بقایی، معاون اجرایی دولت دهم به محلی برای تبدیل آن به یک بازی سیاسی نخ نما تبدیل شده و وی با استفاده از فرصت پیش آمده، به دنبال فرار از زیر بار عدالت است.
به گزارش پایگاه عدالت خواهان"، فرار رو به جلو بهترین گزینه ای است که حمید بقایی در ماههای گذشته در برابر دادگاه از خود بروز داده است. وی که از عدم آزادی و فشارها شاکی است، آزادانه در خیابان ها و اماکن عمومی حاضر می شود و به اتهام زنی به تمامی ارکان و مقامات می پردازد. به طور کلی مشخص نیست چرا به جای دفاع از پرونده خود تلاش می کند تا پای سران دیگر قوا را نیز به میان آورده و به طور کلی پرونده قضایی را به یک پرونده سیاسی تبدیل کند!
با ورود مستقیم محمود احمدی نژاد به این ماجرا و سخنرانی و ضبط و انتشار کلیپ های یک سویه، تا حدودی اهداف نهایی ماجراجویی جدید حلقه ثابت دولت نهم و دهم مشخص می شود. پس از ماجرای زنبیل قرمز بقایی، بست نشینی در یکی از اماکن مقدس ایران به سوژه جدید این تیم برای خودنمایی و همچون گذشته اتهام زنی بدون سند ومدرک به برخی از مسئولان و شخصیت ها تبدیل شد. در این بین برادران لاریجانی که دوتن از آنها در راس قوه قضا و قوه مقننه حضور دارند، آماج این حملات قرار گرفته اند.
گلاویز شدن با لاریجانی ها و تغییر زمین بازی از یک پرونده قضایی به سیاسی دقیقا در این مسیر قرار می گیرد. احمدی نژاد، بقایی و دوستان قصد دارند تا خود را پرچمدار مبارزه با فساد نشان دهند در حالیکه خود متهم به فساد هستند! به همین دلیل راس قوه قضاییه را هدف قرار داده و آنجا را متهم به فساد می کنند.
در سخنرانی بیست دقیقه احمدی نژاد در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی بارها اصطلاح و واژه عدالت خواهان، عدالت و آزادی تکرار شد و این کلیدواژه ها گویای آن است که این تیم به دنبال پیگیری حرکتی هستند تا خود را نماینده مردم در امر عدالت و عدالتخواهی معرفی کنند. برای تبلیغ و تاثیرگذار کردن اقدامات خود نیز بهترین کار سرو صدای زیاد هرچند تو خالی باشد.
باید این نکته را در نظر گرفت که قوه قضاییه خالی از خطا و نقد نیست و حتی در سال های اخیر مبارزه با تخلفات در این دستگاه به حدی جدی بوده که دهها قاضی یا بازداشت یا از کار برکنار شده اند اما اینکه عده ای بخواهند کل این دستگاه را متهم به فساد، زد و بند و سواستفاده کنند، امر خلاف واقعیات موجود است. از سوی دیگر رئیس دولت قبل وجود 17 میلیون پرونده را نتیجه پرونده سازی قوه قضاییه برای مردم دانسته است.
خالی از لطف نیست نگاهی به آمار مشکلات و معضلات اقتصادی و معیشتی که نتیجه عملکرد دولت ها از جمله دولت قبل می باشد، انداخته شود. وجود 11 میلیون حاشیه نشین، 6 تا 7 میلیون بیکار، 1.5 تا 2 میلیون معتاد، هزارن زندانی به خاطر جرایم مالی، و افزایش طلاق به خاطر عدم توانایی مالی، و ... نتیجه کدام سیاست هاست؟ این شاخص های منفی بستری را فراهم می کند تا جرم و بزهکاری افزایش یابد و بار آن در دستگاه عدالتخانه تلنبار شود.
ورای تمامی این موارد دستگاه قضا در سال های گذشه در برخورد با مفاسد کلان اقتصادی و مالی نقش بسزایی داشته ولی از شروع برخورد با این مفاسد هیاهوهایی سیاسی نیز برای انحراف روند رسیدگی ها افزایش یافته است. در این بین کسانی متهم یا مجرم شناخته شده اند که دارای وابستگی سیاسی به هر دو جریان سیاسی کشور بوده اند و این نشان از آن دارد که قوه قضاییه بدون توجه به خط و ربط ها با توجه به سیاست کلان مبارزه با مفاسد عمل کرده است.
مسئولان و مقاماتی که راهی زندان یا بازداشتگاهها شده اند جزء نزدیک ترین افراد به روسای جمهور نیز بوده اند. حال چگونه رئیس دولت قبل، مسئولان و مقامات دولت خود را مبرا از هر گونه فساد یا تخلفی می داند و هر زمانیکه دستگاه قضاییه قصد کرده تا به بررسی پرونده های مربوط به مسئولان دولت قبل بپردازد، احمدی نژاد خطوط قرمزی تعریف کرده و د رمسیر پرونده ها سنگ اندازی کرده است. اینگونه باشد باید روسای جمهوری که با نزدیکان آنها برخورد شده یا زنبیل به دست بگیرند یا در جایی بست نشینی کنند! هرچند آنها نیز حاشیه سازی هایی داشته اند ولی در نهایت دستگاه قضا حکم نهایی را صادر می کند.
در پایان باید گفت با بست نشینی و استفاده از اعتقادات مردم نمی توان به امور خلاف یا بی پشتوانه مشروعیت بخشید، این سنت برای کسانی است که نه برای چنگ اندازی به قدرت یا ثروت و فرار از قانون بلکه برای دفاع از اسلام و ایران در زمان نظام پادشاهی های گذشته به اماکن مقدس پناه می بردند. هرچند حلقه انحرافی با مشاهده این واقعیت که هوچی گری و غوغا به پا کردن آنها در جامعه با هیچ استقبالی از سوی مردم واقع نشد، نمایش بی محتوای بست نشینی خود را پایان دادند و این تئاتر مضحک را جمع کردند، اما بدون شک این افراد برای دیده شدن و نمایش جید بار دیگر مضحکه ای دیگر را رقم خواهند زد.
باید این نکته ار درباره صداقت رفتار و گفتار این تیم در نظر گرفت اگر آنها واقعا به ظلم و بی عدالتی در جمهوری اسلامی باور داشتند در هشت سال حضورشان در قدرت، همین نظام و همین قوه قضاییه و همین نهادها در آن دوران نیز حضور داشتند و می بایست آن هنگام معترض می شدند و در مقابل ظلم از حقوق مردم دفاع می کردند.
کاملا گویاست که حلقه انحرافی نه درد و غم مردم دارد و نه به فکر احقاق حقوق آنها. تا زمانیکه درقدرت حضور داشتند همه چیز بر وفق مرادشان بود ولی زمانیکه از پاستور خارج شدند، کل نظام و کشور و نهادها تبدیل به "آدم بدهای" قصه شده اند؛ پس درد آنها درد قدرت است که براساس قانون و گردش نخبگان در انتخابات، دستشان از آن کوتاه شده و با مشاهده اینکه دیگر در میان ملت نیز نه محبوبیتی و نه عزتی دارند، با نمایش های مضحک سعی در باقی ماندن در تیتر رسانه ها و در کنار آن فرار از پاسخگویی در مقابل تخلفات احتمالی خود را دارند.
بهتر است قوه قضاییه همچون رویه ای که در سال های اخیر اتخاذ کرده، در دام سیاه نمایی ها و هوچی گری عده ای خاص نیافتد و همین روند را برای تمامی کسانی که خود را ماورای قانون می بینند، از هردسته و گروهی ادامه دهند.
