به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران" مهدی جهان تیغی: حسن عباسی چهره شناخته شده‌ای برای محافل دانشجویی و حتی برای کسانی است که اخبار سیاسی کشور را به صورت معمولی دنبال می‌کنند.اما اینک این منتقد صریح و عدالت خواه که سالهاست مغصوب اعتدالیون و اصلاح طلبان بوده، با شکایت دولت برای رفتن به زندان لحظه شماری می کند. او طی نامه ای به رئیس قوه قضاییه درخواست کرده که آدرس زندان وی را به او بدهند تا خود را برای گذراندان مدت محکومیت به آنجا معرفی کند.
این را قیاس کنید با رفتار احمدی نژاد مدعی عدالتخواهی. یکی از زشت ترین – دقیق‌ترش این است که بگوییم ننگین‌ترین – اقدامات احمدی نژاد در ماه‌های گذشته واکنش وی به محکومیت اطرافیان نزدیکش با موارد متعدد فساد اقتصادی وسیاسی است. احمدی نژاد برای محکوم نشدن تعدادی از نزدیکانش آنهم با پرونده های مملو از خلاف‌های سنگین اقتصادی و جاسوسی برای بیگانه از هیچ تخریبی علیه انقلاب و ارکان قانونی جمهوری اسلامی فروگذار نکرد و کار را به جایی رساند که نامه های با چاشنی توهین و خدشه به وجهه رهبری نیز منتشر کرد.
همین احمدی نژاد در آخرین توییت خود نیز مطالبی را نوشته که تفاوتی در مفهوم و ادبیات با چهره های مطرح خارج نشین ضدانقلاب ندارد و بلکه اثرگذارتر هم برای تخریب جمهوری اسلامی است.
وی طی توییتی نوشته است: "تصور این بود که پس از انقلاب، بازداشت و زندانی کردن مردم نیازمند دلیل؛ آنهم بسیار مستحکم است، نه آزادی مردم. احساس اقتدار و امنیت از هر نوع پاسخگویی و مجازات، ظاهرا به سرمستی انجامیده است غافل از اینکه؛ "ان ربک لبامرصاد" پاینده باش برادر که صبح نزدیک است..."
از این طرف دکتر عباسی که در تمام این سالها از جمله چهره‌های بوده که در صف مقدم مبارزه با چهره های سیاسی منحرف از گفتمان انقلاب اسلامی حضور داشته، پس از محکومیت اخیر خود نامه به رئیس قوه قضاییه می نویسد و در آن آدرس زندان خود را طلب می کند! عدالتخواهی بزرگتر این نیست که فقط خواهان اجرای عدالت برای مفسدان اقتصادی و سیاسی شد، بلکه عدالتخواهی بزرگتر این است که اجرای عدالت را اول برای خود نیز بپذیریم.
تفاوت عیارها در چنین مواقعی خود را نشان می دهد، فردی توسط قوه قضاییه محکوم به توهین شده و حکم خود را می پذیرد ولی فردی نه تنها حاضر نیست قانون درباره دوستان مفسد و جاسوس وی اجرا شود بلکه از هیچ تلاشی برای فراری دادن مجرم و تخریب نهاد قضایی هم دست بر نمی‌دارد. واقعا چه تفاوت بزرگی است میان کسی که زندان طلب می‌کند و کسی که زندانی را می‌خواهد فراری بدهد؟!
اما یک نکته مهم تر نیز وجود دارد، چرا امثال حسن عباسی با بارها شکایت از طرف نهادهای مختلف جمهوری اسلامی و حتی رفتن به زندان هر روز بیشتر از قبل مدافع انقلاب اسلامی می شوند ولی افرادی همانند احمدی نژاد با اولین برخوردها با نزدیکانش لباس اپوزسیون انقلاب را به تن می کنند؟! پاسخ به این سوال جواب زیاد دارد ولی بخش اعظمی از جواب را می توان در عیار، مبانی فکری و به خصوص در نیت‌ها و اهداف افراد جستجو کرد...
*مدیر مسئول جهان نيوز
