علت پیوستن هنرمندان به "جم": فساد در سینمای ایران یا بی کفایتی متولیان فرهنگی؟! یا ....

آنچه از آیات قرآن و روایات در باب توبه استفاده می شود، این است که اگر انسان از گناهانش پشیمان شود و توبه کند، خداوند توبه او را می پذیرد و تمام گناهانش را می بخشد. نظام جمهوری اسلامی نیز به تعصی از تاکیدات دین مبین اسلام، از رافت اسلامی برای بخشش بازیگرانی که دعوت شبکه ماهواری جم را پذیرفته بودند و اکنون خواستار بازگشت به وطن شده اند، بهره جست. 

پس از اینکه شبکه ماهواره ای جم اقدامات وسیعی برای جلب بازیگران ایرانی انجام داد و با وعده و وعیدهای توخالی برخی بازیگران معترض به وضع موجود سینمای ایران را به سوی خود کشاندند، برخی طعمه اهداف سیاسی و خیانتکارانه معاندان نظام شده و راهی کشور ترکیه شدند. اما دیری نپایید که از تصمیم خود پشیمان و با نوشتن انابه نامه، خواستار مجوزی برای بازگشت به کشور شدند. 

زشتی خطای بازیگران فراری به جای خود، اما آیا تا کنون مسئولان فرهنگی کشور به علل مهاجرت سریالی بازیگرانی که در کشور طرفدار و اعتباری حتی اندک داشته اند، اندیشیده اند؟ حتی اگر هیچ مسئولی، تقصیری را در این زمینه متوجه خود نداند، اما نمی توان منکر فساد در سینمای کشور شد. فسادی که تک به تک بازیگران فراری از آن سخن گفته بودند و متاسفانه این فساد  در سینمای ایران پاشنه آشیل کشور برای نفوذ به قلب فرهنگ ایران شد. 

پیش از این بارها بازیگران مذکور در مصاحبه ها و کامنت های خود به طرفدارانشان اعلام کرده بودند که علیرغم علاقه ای که به ایران دارند،‌ اما مورد سوء‌استفاده قرار گرفتن از سوی عوامل سینمای کشور برایشان غیر قابل تحمل شده است. تا جایی که ترجیح دادند اگر قرار است در کشور خود برای بازی در یک فیلم کوتاه بهایی سنگین بدهند،‌ چه دلیلی دارد که پیشنهادهای اغواکننده شبکه های بیگانه را نپذیرند. 

با استناد به آنچه از اتفاقات پشت قاب دوربین سینما بر می آید، مصاحبه ها و ادعای بازیگرانی که همچنان در درون کشور خارج از گود نشسته اند، فساد در سینمای کشور قابل انکار نبوده و حیثیت و آبروی کشور اسلامی را نشانه رفته است.

در حالیکه مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد از اجرای خط به خط قوانین در خصوص حوزه سینمایی سخن می گویند، اما این نتیجه حکایت از اهمال کاری هایی دارد که فرهنگ اسلامی را از عرصه سینماگران محو کرده و به جای آن سقوط ارزش های اخلاقی، فسادهای اخلاقی، لابی و بازند بازی را جایگزین کرده است. امروزه شنیدن اینکه فلان بازیگر سن و سال دار برای خود تیم و باند دارد، فلان بازیگر پول کلانی برای بازی در فیلم سینمایی پرداخت کرده، فلان بازیگر زن، برای بازی در فیلم با آقای کارگردان رابطه عاشقانه برقرار کرده،‌ و اخباری از این دست جای هیچگونه تعجب را ندارد. اما آیا مرکز تولید فرهنگ اصیل و صدور فرهنگ ایرانی اسلامی به دنیا باید میزبان چنین افراد و اهدافی باشد؟!

شاید بهتر است آقایانی که ایران را خانه پدری می نامند و از گذشت و بزرگواری برای پذیرش بازیگران فراری صحبت می کنند، امروز علت قهر بازیگران از سینمای کشور را جستجو کنند و راهی برای حفظ آبروی نظام جمهوری اسلامی پیدا کنند.