به گزارش پایگاه عدالت خواهان"کیهان نوشت:وی در مصاحبه با تابناک گفت: در زمان نزدیک به انتخابات، چند موضوع مختلف از سوی برخی اعضای احزاب اصلاح‌طلب در حال طرح شدن است که البته همه در هم تنیده هستند. اولین بحثی که مطرح می‌شود، معرفی نامزد آلترناتیو است. ظاهراً علت طرح این موضوع این است که اصلاح‌طلبان گمان می‌برند «حسن روحانی» در انتخابات آینده رد صلاحیت شود که در این صورت مجموعه اصلاح‌طلبان باید آماده باشند و یک نامزد جایگزین برای او داشته باشند.
وی ادامه داد: اینکه اصلاح‌طلبان رد صلاحیت روحانی را دربست قبول کنند و بگویند مصلحت شورا این بوده و جای نگرانی نیست چون ما عارف، نجفی و یا اسحاق جهانگیری را داریم و جایگزین او می‌کنیم.
این شیوه برخورد هرچند ممکن است از نظر مصلحت سیاسی درست باشد، از نظر مصلحت پیشبرد دیپلماسی که هدف اصلی اصلاح‌طلبان است، اصلاً درست نیست.
وی با بیان اینکه ظرف ماه‌های گذشته بارها اعلام شده که صلاحیت «حسن روحانی» هم مثل مابقی کاندیداها باید بررسی شود، و احتمال رد صلاحیت او نیز وجود دارد اظهار کرد: اصلاح‌طلبان نباید از این مسئله به راحتی عبور کنند.
زیباکلام در ادامه بر فرض قبول معرفی کاندیدای آلترناتیو از سوی جریان اصلاحات اشاره کرد و با طرح این سؤال که آن گزینه باید چه کسی باشد، گفت: «از نظر من دو مسئله خیلی مهم در این رابطه وجود دارد. یکی میزان محبوبیت و رای‌آوری است که قطعاً «محمدرضا عارف» از این ویژگی بیش از سایر گزینه‌ها برخوردار است، ولی سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا صرف محبوبیت می‌بایست تنها دلیل ما برای گزینش افراد باشد؟ پاسخ به این پرسش خیر است. هرچند محبوبیت یک فاکتور است، مهم‌تر از آن توان اجرایی فرد برای مدیریت پست دوم کشور یعنی ریاست جمهوری است. از نظر توان اجرایی بین گزینه‌های احتمالی ریاست جمهوری هم «محمدعلی نجفی» کارنامه بسیار موفقی دارد و هم «اسحاق جهانگیری»، اما این ویژگی در «محمدرضا عارف» خیلی پررنگ نیست.
وی یادآور شد: واقعیت این است که عارف به عنوان منتخب اول مردم تهران در انتخابات سال گذشته نشان داد که در مجلس دهم از آن قدرت سازماندهی و مدیریتی آن طور که باید و شاید برخوردار نبود و واقعیت تلخ‌تر این است که نامزدهای لیست امید نتوانستند حتی یک کمیسیون دست چندم را هم بگیرند، در حالی که گفته می‌شده بیش از صد رأی دارند. سؤال این است که جریان سیاسی که یک سوم مجلس را در دست دارد چطور نتوانست حتی یک کرسی مجلس را در اختیار بگیرد؟
زیباکلام در پاسخ به اینکه آیا کارگزاران بیشتر تمایل دارند تا کاندیدای مورد نظر حزب خود را وارد رقابت کنند، خاطرنشان کرد: «قطعاً کارگزاران تمایل به عارف ندارند، چون آنها بیشتر به توان اجرایی فکر می‌کنند؛ یعنی به گزینه‌هایی مثل روحانی یا فردی که به این حزب نزدیک باشند.»
تخطئه عارف از سوی زیباکلام در حالی است که وی اخیراً روحانی را هم به خودی خود فاقد رأی خوانده و مدعی شده بود اگر اصلاح‌طلبان از روحانی حمایت نکنند، او ۲ میلیون رأی بیشتر ندارد.
براساس آخرین نظرسنجی اصلاح‌طلبان ۳ روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۹۲، این طیف بیش از ۸ درصد رأی نداشت.
وی ادامه داد: اینکه اصلاح‌طلبان رد صلاحیت روحانی را دربست قبول کنند و بگویند مصلحت شورا این بوده و جای نگرانی نیست چون ما عارف، نجفی و یا اسحاق جهانگیری را داریم و جایگزین او می‌کنیم.
این شیوه برخورد هرچند ممکن است از نظر مصلحت سیاسی درست باشد، از نظر مصلحت پیشبرد دیپلماسی که هدف اصلی اصلاح‌طلبان است، اصلاً درست نیست.
وی با بیان اینکه ظرف ماه‌های گذشته بارها اعلام شده که صلاحیت «حسن روحانی» هم مثل مابقی کاندیداها باید بررسی شود، و احتمال رد صلاحیت او نیز وجود دارد اظهار کرد: اصلاح‌طلبان نباید از این مسئله به راحتی عبور کنند.
زیباکلام در ادامه بر فرض قبول معرفی کاندیدای آلترناتیو از سوی جریان اصلاحات اشاره کرد و با طرح این سؤال که آن گزینه باید چه کسی باشد، گفت: «از نظر من دو مسئله خیلی مهم در این رابطه وجود دارد. یکی میزان محبوبیت و رای‌آوری است که قطعاً «محمدرضا عارف» از این ویژگی بیش از سایر گزینه‌ها برخوردار است، ولی سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا صرف محبوبیت می‌بایست تنها دلیل ما برای گزینش افراد باشد؟ پاسخ به این پرسش خیر است. هرچند محبوبیت یک فاکتور است، مهم‌تر از آن توان اجرایی فرد برای مدیریت پست دوم کشور یعنی ریاست جمهوری است. از نظر توان اجرایی بین گزینه‌های احتمالی ریاست جمهوری هم «محمدعلی نجفی» کارنامه بسیار موفقی دارد و هم «اسحاق جهانگیری»، اما این ویژگی در «محمدرضا عارف» خیلی پررنگ نیست.
وی یادآور شد: واقعیت این است که عارف به عنوان منتخب اول مردم تهران در انتخابات سال گذشته نشان داد که در مجلس دهم از آن قدرت سازماندهی و مدیریتی آن طور که باید و شاید برخوردار نبود و واقعیت تلخ‌تر این است که نامزدهای لیست امید نتوانستند حتی یک کمیسیون دست چندم را هم بگیرند، در حالی که گفته می‌شده بیش از صد رأی دارند. سؤال این است که جریان سیاسی که یک سوم مجلس را در دست دارد چطور نتوانست حتی یک کرسی مجلس را در اختیار بگیرد؟
زیباکلام در پاسخ به اینکه آیا کارگزاران بیشتر تمایل دارند تا کاندیدای مورد نظر حزب خود را وارد رقابت کنند، خاطرنشان کرد: «قطعاً کارگزاران تمایل به عارف ندارند، چون آنها بیشتر به توان اجرایی فکر می‌کنند؛ یعنی به گزینه‌هایی مثل روحانی یا فردی که به این حزب نزدیک باشند.»
تخطئه عارف از سوی زیباکلام در حالی است که وی اخیراً روحانی را هم به خودی خود فاقد رأی خوانده و مدعی شده بود اگر اصلاح‌طلبان از روحانی حمایت نکنند، او ۲ میلیون رأی بیشتر ندارد.
براساس آخرین نظرسنجی اصلاح‌طلبان ۳ روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۹۲، این طیف بیش از ۸ درصد رأی نداشت.
