به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران"روزنامه شرق، در صفحه اول با کنار هم قراردادن تصاویر «مصدق» و «ظریف» و انتخاب دو تیتر «مذاکرات نافرجام» و «در آستانه استیضاح» و توصیف شرایط این دو در متن، اینگونه القاء کرد که این دو سیاستمدار، در عرصه بین المللی بسیار موفق بودند اما مخالفت برخی اشخاص و نهادها در داخل مانع به ثمرنشتن تلاش‌های آنها شد!
در همین رابطه «محمد توسلی»-دبیر کل نهضت آزادی- در مصاحبه با روزنامه شرق گفت:
«دکتر مصدق علاوه بر آنکه یک اصلاح طلب بود، بلکه یکی از پیشگامان جریان اصلاحات در ایران است...دکتر مصدق با تکیه بر دانش دیپلماسی و شرایط مساعد داخلی توانست شرایطی را ایجاد کند که سرافراز در عرصه بین المللی از منافع ایران دفاع کند. اگر حمایت‌های مردمی از او وجود نداشت، توفیقی مانند تثبیت حق نفتی ایران به دست نمی‌آمد...وقتی به اسناد تاریخ نگاه می‌کنیم، در می‌یابیم که حتی شخصی مانند آیت الله کاشانی نیز با دکتر مصدق سر ناسازگاری داشت...دکتر مصدق شناخت و آگاهی کاملی نسبت به سیاست‌های جهانی داشت و با عمق مشکلات نیز آشنا بود».
توسلی در ادامه گفت:«آقای روحانی با انتخاب آقای محمدجواد ظریف به عنوان یک دیپلمات باتجربه و با دانش در حوزه روابط بین الملل توانست با کشورهای غربی به نتایج مثبتی برسد که تحسین کارشناسان جامعه جهانی را در پی داشت. برآیند تمام آن نتایج در سندی بین المللی به نام برجام عرضه شد. برجام یک سیاست برد-برد در راستای منافع ملی است...گاهی بعضی از نهادها سعی می‌کنند در سیاست‌های بین المللی دولت دخالت کنند. این رویکرد پیامد منفی برای ایران داشته و دارد».
مستندات موجود حاکی از آن است که مصدق برای نجات از دشمنی انگلیس و اداره اقتصاد ویران کشور که نتیجه برخی سیاست ورزی‌های پوپولیستی وی ناظر بر عدم مشورت با متخصصین و کارشناسان امر بوده است به نوشته یکی از روزنامه‌ها دست دریوزگی به سوی آمریکا دراز کرده بود!
مصدق هنگام تسلیم یکی از نامه‌های خود که خطاب به ترومن رئیس‌جمهور آمریکا نوشته شده بود به هندرسون سفیر آمریکا، گفته بود: «ایران گدایی هدیه و بخشش نمی‌کند؛ [بلکه] فقط از دوست خود وام می‌خواهد. اگر آمریکا مایل باشد، ایران آماده و علاقمند است در ازای کمک آمریکا، تمام نفتی را که درحال‌حاضر موجود دارد، با پنجاه‌درصد تخفیف به آمریکا بفروشد.» (هندرسون به آچسون، تلگراف ۲۸۴۸، ۲۹ ژانویه ۱۹۵۲)
به نوشته مشرق، نتیجه این درخواست کمک به قول خود مصدق پاسخ‌های منفی و عدم همراهی آمریکا بود، مصدق خود می‌دانست و اعلام می‌کرد که آمریکا وعده‌های خود به ایران را عملی نکرده است ولی باز مذاکره با آمریکا برای رسیدن به نتیجه مطلوب را ادامه می‌داد، پیشنهاد خفت‌بار فروش نفت با ۵۰ درصد تخفیف به آمریکا با پاسخ درس آموز ایالات متحده در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مواجه شد و نشان داد که آمریکا قابل اطمینان نیست و به دوستی و کمک او نیز نمی‌توان اعتماد داشت.
مصدق گمان می‌کرد می‌تواند از طریق کمک‌های آمریکا و مذاکرات پشت پرده با ایالات متحده آتشی که از طریق دشمنی انگلیس ایجاد کرده بود را برای ملت ایران گلستان سازد. وی در خوش بینانه‌ترین حالت به سیاست‌های پشت پرده که قدرت‌های بزرگ را در رسیدن به اهداف چندگانه در یک مسیر واحد قرار می‌داد واقف نبود.
هیچ تفاوتی میان ترومن، اوباما و ترامپ وجود ندارد. آمریکا همچنان غیرقابل اعتماد است و هیچ کسی تاکنون از پل مذاکره با این دولت سلطه گر به سرمنزل مقصود نرسیده است.
برجام تجربه‌ای مهم و البته پرهزینه برای مردم کشورمان است. در دولت یازدهم دیدارهای «ظریف-کری» رکورد زد و تماس تلفنی روحانی و اوباما و دست دادن ظریف با اوباما نیز به فهرست روابط دو طرف اضافه شد. سرانجام این روابط به توافق برجام ختم شد. برخی دولتمردان امضای «جان کری» وزیر خارجه وقت آمریکا زیر این قرارداد را تضمین خواندند اما برجام در دولت اوبامای دموکرات لگدمال شد و در دولت ترامپ جمهوری خواه نیز پاره شد.
در حال حاضر مقامات اروپایی در اظهارات متعدد اعلام کرده‌اند که در موضوع ایران با آمریکا هدف مشترک دارند و تنها در مسیرهای رسیدن به این هدف با آمریکا اختلاف نظر دارند؛ اما متاسفانه دولتمردان همچنان به برجام اروپایی دل خوش کرده‌اند.شهدای ایران
