به گزارش پایگاه عدالت خواهان"روزنامه الاخبار در تحلیلی پیرامون سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران بعد از خروج ترامپ از توافق هسته ای نوشت: ائتلاف«ترامپی» علیه ایران، اسرائیل و عربستان را دو عضو بدیهی خود می داند، اما مراد از آن اساساً پیوستن دولتهای اروپایی به این ائتلاف است تا تحریمها و محاصره های اقتصادی تاثیرگذار تر باشد.
واشنگتن بر این مساله تاکید می کند که خروج آن از توافق هسته ای آغاز طرح بزرگی با عنوان مقابله با ایران است؛ مقابله ای که اولویت ترامپ است و به گفته او به تشکیل ائتلاف بین المللی علیه تهران منتهی می شود، در حالی که اروپا از حفظ منافع خود طبق تمایلاتش ناتوان به نظر می رسد.
الاخبار در ادامه می نویسد: هیچ چیز در ایالات متحده ثابت نمی کند که ترامپ تنها به خرج از توافق هسته ای با ایران اکتفا می کند. این خروج و اعمال تحریمهای جدید، گامهای زمینه سازی برای اقدامات بعدی است. سیاست کنونی دولت فعلی آمریکا تا به امروز بر اصل کاهش توانایی ها و ظرفیتهای اقتصادی ایران و محاصره آن با هدف ایجاد تعدیل در سیاستهای خارجی اش متمرکز بوده است. دولت ترامپ تا زمان عقب نشینی ایران در برابر خواسته های آمریکا از هر وسیله ای برای فشار بر جمهوری اسلامی استفاده خواهد کرد.
این روند تنش آمیز آمریکا با اعلام تشکیل ائتلاف بین المللی برای مقابله با فعالیتهای تهران در منطقه به اوج خود رسید، تا به این شکل دولت ترامپ بر این نکته تاکید کند که تحریمهای اقتصادی مقدمه ای برای جبهه گیری علیه نظام انقلابی ایران است! لازم به ذکر است که طرح فکر تشکیل ائتلاف از ایده های وزیر خارجه جدید آمریکا، مایک پمپئو است.
واشنگتن تعمدّاً با اعلام هر روزه تحریم های تازه علیه شرکتها و موسساتی که با ایران در تعامل هستند، تلاش می کند به تهران بگوید که جنگ علیه آن به نقاط اوج خود رسیده است. سیاست کادر جدید دولت ترامپ که پرونده ایران را در محوریت اهتمام خود قرار داده است، به یک نکته مهم اشاره دارد مبنی بر اینکه مقابله با ایران تصمیمی آمریکایی است که تا قبل از اقرار ایرانی ها به ضرورت عقب نشینی از سیاست هایشان در منطقه تغییر نخواهد کرد.
در همین چارچوب، مشاور وزارت خارجه امریکا، برایان هوک تصریح کرد وزیر خارجه آمریکا در روز دوشنبه آینده نقشه راه خود در مورد ایران را اعلام خواهد کرد. همزمان با فراهم آمدن تمام ابزارها برای مقابله با تهران، واشنگتن همچنان راه را در برابر ایرانی ها باز گذاشته است تا در برابر خواسته های کاخ سفید سر تسلیم فرود آورد. گذشته از صحبتهای هوک، مسئولان آمریکایی بر این مساله تاکید می کنند که قصد دارند به یک نتیجه دیپلماتیک با ایران برسند و در این راستا تمام تلاشهای لازم برای تغییر رفتار این کشور را به کار خواهند بست.
ائتلاف«ترامپی» علیه ایران، اسرائیل و عربستان را دو عضو بدیهی خود می داند، اما مراد از آن، اساساً پیوستن دولتهای اروپایی به این ائتلاف است، تا تحریمها و محاصره های اقتصادی تاثیرگذار تر باشد.
این به معنای آن است که پس از سیلی ترامپ به توافق هسته ای، اروپایی ها دخالت بیشتری در این میدان خواهند داشت. پس از آشکار شدن عجز و ناتوانی اتحادیه اروپا از اتخاذ اقدامات مفیدی برای حمایت از برجام، درخواست آمریکا از اروپایی ها، قطعا پیوستن به اقداماتی در جهت مقابله با ایران خواهد بود. علاوه بر اینکه دیگر اروپایی ها در تصمیمات یک جانبه آمریکا کارشکنی نمی کنند.
به نظر نمی رسد تمام اقداماتی که در روزهای گذشته توسط اتحادیه اروپا اعلام شد و اساس آن بر قانون «انسداد» متکی بود، بتواند سیل خروج بانکها و شرکتهای اروپایی از ایران را متوقف کند، همانطور که آخرین آنها، شرکت«انژی» فرانسه و بانگ«دی زد» آلمان بوده اند.
با وجود اعلام و تاکید مرکل بر اینکه مذاکرات با پوتین بر التزام به برجام استوار بوده است، روزهای آینده اروپایی ها در مقابل آزمون دشواری برای حفظ توافق هسته ای قرار می گیرند، بویژه پس از آنکه مشخص شد پاره کردن برجام توسط ترامپ تنها در چارچوب حمله تصاعدی او برای مقابله با ایران و به عزلت کشاندن آن است. همین نکته، نگاهها را به سمت طبیعت ائتلاف بین المللی که علیه تهران تشکیل می شود و احتمال ورود دولتهای اروپایی به این ائتلاف متوجه می کند.
به نوشته الف، از سوی دیگر، تمام تمرکز ها بر واکنش مورد انتظار ایران در برابر ناتوانی اروپایی ها در اتخاذ سیاست مستقیم در قبال واشنگتن است. این شرایط همه را در برابر چالش هایی استثنایی در مورد معرکه ای قرار می دهد که نشانه های آن پس از اعلام تصمیم ترامپ در حال آشکار شدن است؛ تا آنجا که سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه به وضوح می گوید:« امیدواریم تصمیم ترامپ در مورد خروج از برجام ارتباطی با نقشه های او برای حمله به تهران نداشته باشد».
سیاست دولت آمریکا بر مبنای تغییر نظام سیاسی ایران است و در این راه ابتدا در پی از بین بردن مولفه های راهبردی قدرت مانند برنامه دفاعی موشکی و گروه و جریانات سیاسی طرفداران ایران می باشد. چند روز قبل نیویورک تایمز در این باره نوشته بود: مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا خواهان مذاکرات تازه ای است که محدودیت های هسته ای شدیدتر و طولانی تر، محدودیت در آزمایش و صادرات موشکی و همچنین محدودیت در فعالیت های منطقه ای ایران را دربر گیرد.
الاخبار در ادامه می نویسد: هیچ چیز در ایالات متحده ثابت نمی کند که ترامپ تنها به خرج از توافق هسته ای با ایران اکتفا می کند. این خروج و اعمال تحریمهای جدید، گامهای زمینه سازی برای اقدامات بعدی است. سیاست کنونی دولت فعلی آمریکا تا به امروز بر اصل کاهش توانایی ها و ظرفیتهای اقتصادی ایران و محاصره آن با هدف ایجاد تعدیل در سیاستهای خارجی اش متمرکز بوده است. دولت ترامپ تا زمان عقب نشینی ایران در برابر خواسته های آمریکا از هر وسیله ای برای فشار بر جمهوری اسلامی استفاده خواهد کرد.
این روند تنش آمیز آمریکا با اعلام تشکیل ائتلاف بین المللی برای مقابله با فعالیتهای تهران در منطقه به اوج خود رسید، تا به این شکل دولت ترامپ بر این نکته تاکید کند که تحریمهای اقتصادی مقدمه ای برای جبهه گیری علیه نظام انقلابی ایران است! لازم به ذکر است که طرح فکر تشکیل ائتلاف از ایده های وزیر خارجه جدید آمریکا، مایک پمپئو است.
واشنگتن تعمدّاً با اعلام هر روزه تحریم های تازه علیه شرکتها و موسساتی که با ایران در تعامل هستند، تلاش می کند به تهران بگوید که جنگ علیه آن به نقاط اوج خود رسیده است. سیاست کادر جدید دولت ترامپ که پرونده ایران را در محوریت اهتمام خود قرار داده است، به یک نکته مهم اشاره دارد مبنی بر اینکه مقابله با ایران تصمیمی آمریکایی است که تا قبل از اقرار ایرانی ها به ضرورت عقب نشینی از سیاست هایشان در منطقه تغییر نخواهد کرد.
در همین چارچوب، مشاور وزارت خارجه امریکا، برایان هوک تصریح کرد وزیر خارجه آمریکا در روز دوشنبه آینده نقشه راه خود در مورد ایران را اعلام خواهد کرد. همزمان با فراهم آمدن تمام ابزارها برای مقابله با تهران، واشنگتن همچنان راه را در برابر ایرانی ها باز گذاشته است تا در برابر خواسته های کاخ سفید سر تسلیم فرود آورد. گذشته از صحبتهای هوک، مسئولان آمریکایی بر این مساله تاکید می کنند که قصد دارند به یک نتیجه دیپلماتیک با ایران برسند و در این راستا تمام تلاشهای لازم برای تغییر رفتار این کشور را به کار خواهند بست.
ائتلاف«ترامپی» علیه ایران، اسرائیل و عربستان را دو عضو بدیهی خود می داند، اما مراد از آن، اساساً پیوستن دولتهای اروپایی به این ائتلاف است، تا تحریمها و محاصره های اقتصادی تاثیرگذار تر باشد.
این به معنای آن است که پس از سیلی ترامپ به توافق هسته ای، اروپایی ها دخالت بیشتری در این میدان خواهند داشت. پس از آشکار شدن عجز و ناتوانی اتحادیه اروپا از اتخاذ اقدامات مفیدی برای حمایت از برجام، درخواست آمریکا از اروپایی ها، قطعا پیوستن به اقداماتی در جهت مقابله با ایران خواهد بود. علاوه بر اینکه دیگر اروپایی ها در تصمیمات یک جانبه آمریکا کارشکنی نمی کنند.
به نظر نمی رسد تمام اقداماتی که در روزهای گذشته توسط اتحادیه اروپا اعلام شد و اساس آن بر قانون «انسداد» متکی بود، بتواند سیل خروج بانکها و شرکتهای اروپایی از ایران را متوقف کند، همانطور که آخرین آنها، شرکت«انژی» فرانسه و بانگ«دی زد» آلمان بوده اند.
با وجود اعلام و تاکید مرکل بر اینکه مذاکرات با پوتین بر التزام به برجام استوار بوده است، روزهای آینده اروپایی ها در مقابل آزمون دشواری برای حفظ توافق هسته ای قرار می گیرند، بویژه پس از آنکه مشخص شد پاره کردن برجام توسط ترامپ تنها در چارچوب حمله تصاعدی او برای مقابله با ایران و به عزلت کشاندن آن است. همین نکته، نگاهها را به سمت طبیعت ائتلاف بین المللی که علیه تهران تشکیل می شود و احتمال ورود دولتهای اروپایی به این ائتلاف متوجه می کند.
به نوشته الف، از سوی دیگر، تمام تمرکز ها بر واکنش مورد انتظار ایران در برابر ناتوانی اروپایی ها در اتخاذ سیاست مستقیم در قبال واشنگتن است. این شرایط همه را در برابر چالش هایی استثنایی در مورد معرکه ای قرار می دهد که نشانه های آن پس از اعلام تصمیم ترامپ در حال آشکار شدن است؛ تا آنجا که سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه به وضوح می گوید:« امیدواریم تصمیم ترامپ در مورد خروج از برجام ارتباطی با نقشه های او برای حمله به تهران نداشته باشد».
سیاست دولت آمریکا بر مبنای تغییر نظام سیاسی ایران است و در این راه ابتدا در پی از بین بردن مولفه های راهبردی قدرت مانند برنامه دفاعی موشکی و گروه و جریانات سیاسی طرفداران ایران می باشد. چند روز قبل نیویورک تایمز در این باره نوشته بود: مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا خواهان مذاکرات تازه ای است که محدودیت های هسته ای شدیدتر و طولانی تر، محدودیت در آزمایش و صادرات موشکی و همچنین محدودیت در فعالیت های منطقه ای ایران را دربر گیرد.
