به گزارش عدالتخواهان گلستان"مداحی و مرثیه‌سرایی از هنرهای نمایشی ملی و مذهبی ایرانیان است که ریشه در تاریخ وسیره پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) دارد. تشویق شاعران به سرودن شعر درباره خداوند و اهل بیت(ع) نشان از جایگاه ویژه مداحی در دین اسلام دارد تا آنجا که امام صادق(ع) می‌فرمایند: «مَن قالَ فِینا بَیْتَ شِعْرٍ بَنَی اللهُ تَعالَی لَهُ بَیْتاً فی الجَنَّة.» یعنی هر که درباره ما یک بیت شعر بگوید، خدای تعالی در بهشت خانه ای برایش خواهد ساخت.
جلسات روضه‌خوانی و مداحی به طور معمول در ایام جشن و سرور یا عزاداری‌های مذهبی مانند سالروز ولادت یا شهادت ائمه اطهار(ع) برگزار می‌شود که پیشینه‌ای چندصد ساله دارد. در گذشته مداحان با سرودن اشعار و مقتل‌خوانی به مدح و ثنای امامان معصوم(ع) می‌پرداختند، اما اکنون سبک سنتی مداحی جای خود را به ملودی‌هایی بعضاً با ضرب آهنگ تند و شورخوانی داده است.
اگرچه هنوز محافل بسیاری به همان سبک گذشته به مدح یا رثای اهل بیت(ع) می‌پردازند اما شواهد و اسنادی از یک فاجعه بزرگ در مداحی حکایت می‌کنند. این روزها برخی از به اصطلاح مداحان هنر ارزشمند مداحی اهل بیت(ع) را با آوازه‌خوانی اشتباه گرفته اند و اشعار آئینی را بر روی ملودی‌های آهنگ های پرفروش غربی پیاده می‌کنند. استفاده از ابزار آلات موسیقی و انتخاب اشعار سخیف و گاهاً مبتذل برای مرثیه‌سرایی نیز از دیگر آسیب‌ها و انحرافات این قشر است.
در ادامه این گزارش توجه شما را به شنیدن بخشی از این مداحی‌های سخیف و خارج از شأن اهل بیت(ع) جلب می‌کنیم:
گویا برخی از مداحان فراموش کرده‌اند که وظیفه اصلی آنها بیان و انتقال مفاهیم ارزشمند دینی و مذهبی در قالب شعر و هنر است و مداحی اهل بیت(ع) را وسیله‌ای برای جذب مخاطب قرار داده‌اند، غافل از آنکه با سرودن چنین اشعار بی‌ارزش و مبتذلی نه تنها مستمعان خود را به ورطه گمراهی می‌کشند بلکه دستمایه ای برای دشمنان اسلام ایجاد می‌کنند تا جلسات عزاداری ائمه اطهار(ع) و مذهب تشیع را به سخره بگیرند.
رهبر معظم انقلاب نیز در این زمینه به مداحان و ذاکران اهل بیت(ع) مکرر توصیه کرده‌اند چنانکه در یک مورد تأکید می‌کنند: «مثلاً مداح یا خواننده ما بیاید در رادیو و تلویزیون به تقلید - آن هم غلط - آهنگ غربی یا آهنگ مجالس لهو را در مجلس ایمان و در مجلس معنویت تکرار کند، این درست نیست؛ این غلط است. نوآوری، درست؛ اما نه این‌جور. این مربوط به آهنگ است. البته صدای خوب را میتوان با آهنگ بد خراب کرد؛ صدای متوسط را میتوان با آهنگ خوب آرایش داد. خود آهنگ یک مسئله است. برویم سراغ شعر، کلام. داستان مفصلی اینجاست. اولاً لفظ شعر، لفظِ خوب باشد؛ همه شعر خوب را نمیشناسند. هر شعری که یک آدم ناوارد تصور کرد این خوب است، دلیل بر این نیست که آن خوب است. شعر را بایستی آدم شعرشناس تصدیق کند که خوب است. فایده‌ی شعر خوب چیست؟ فایده‌اش این است که بدون اینکه من و شما ملتفت شویم، تأثیرگذاری‌اش در مخاطب بیشتر است؛ هنر، این است دیگر. یک هنر عالی، ولو مخاطب آن هنر تشخیص ندهد که این عالی است، اما تأثیر او در نفس آن مخاطب، تأثیر عمیقتری خواهد بود از یک هنر سطحیِ مبتذل بازاری؛ فایده‌اش این است. لفظ، باید لفظ قوی، خوب، زیبا؛ مضامین، مضامین جذاب، جالب، تازه، غیرتکراری و مطلب - که عمده این است - آموزنده باشد.»
در زمانی که دشمنان آشکارا درصدد تخریب چهره اسلام و مسلمانان و ایجاد اسلام هراسی در جهان هستند، شبکه های ماهواره‌ای بیگانه با نشان دادن تصاویر مجالس روضه‌خوانی همراه با آهنگ‌های غنا، قمه زنی و غیره چهره ای غیرواقعی و اغراق شده از شیعیان را به دنیا مخابره می‌کنند و به لطف ناآگاهی برخی از افراد و کم‌کاری علمای دینی و رسانه‌ها تاکنون در این زمینه موفقیت‌هایی نیز کسب کرده‌اند.
امید است جامعه مداحان با توجه بیشتر به رهنمودهای ولی امر مسلمین جهان و دیگر بزرگان جهان اسلام و همچنین استفاده از اشعار و منابع معتبر برای مداحی ترویج دهنده اسلام ناب نبوی و مرام و مسلک اهل بیت(ع) باشند و شور اسلامی را همراه با شعور به مستمعان خود عرضه کنند.
گزارش از سپیده خورشاهیان
