شهوت قدرت چشمشان را کور کرده بود؟ / روایتی از لجاجت برای کسب قدرت +فیلم

بر همین اساس ناظران  نهادهای مسئول و نمایندگان نامزدها در مراکز رأی گیری، کلیه گزارش‌ها در خصوص مشکلات و تخلفات را از طریق وسایل ارتباطی به ستاد انتخابات و نمایندگان نامزدها مستقر در این ستاد اطلاع می‌دادند.
در همین زمینه عباس آخوندی، نماینده میرحسین موسوی در ستاد انتخابات کشور به همکاری بسیار خوب شورای نگهبان برای رفع مشکلات اشاره نموده است.
در جریان نظارت بر انتخابات، گزارش‌های ارائه‌شده از طرف نمایندگان نامزدها در همان روز ارائه گزارش بررسی و نتیجه آن به نماینده مستقر در ستاد انتخابات اطلاع داده می‌شد.
همچنین سید جلال ساداتیان، نماینده مهدی کروبی مستقر در ستاد انتخابات، اقدام شورای نگهبان در استقرار نمایندگان نامزدها در شورای مرکزی نظارت بر انتخابات را اقدامی قابل‌تقدیر دانست که می‌تواند به شفاف‌سازی مراحل انتخابات کمک کند.

* کمیته‌ای که شبهه امکان تقلب را آغاز کرد
اما باید نگاهی داشت به حدود دو ماه پیش از انتخابات ریاست جمهوری دهم؛ در ششم فروردین ۱۳۸۸ کمیته‌ای غیرقانونی تشکیل شد که از همان وقت شبهه تقلب در انتخابات را مطرح می‌نمود، «کمیته صیانت از آراء». در این کمیته که توسط نمایندگان میرحسین موسوی و مهدی کروبی تشکیل‌شده بود، سید علی‌اکبر محتشمی پور از ستاد مهندس موسوی و مرتضی الویری از ستاد کروبی به‌عنوان روسای کمیته‌های صیانت از آرا انتخاب شدند.
از همان زمان بود که کارشناسان سیاسی با ابراز نگرانی از تشکیل چنین کمیته‌ای، این جریان را هدف‌دار دانستند و عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان طی یک موضع‌گیری شفاف و صریح، تشکیل چنین کمیته‌ای را از اساس غیرقانونی خواند و آن را مغایر با قانون اساسی دانست. بنا به گفته کدخدایی هر نهادی که بخواهد عهده‌دار وظایفی در خصوص انتخابات شود، نیازمند قانون است. او تأکید کرد تا زمانی که قانونی در این رابطه تصویب نشود، تشکیل این‌گونه نهادها و مراجع مشابه هیچ اعتبار حقوقی و قانونی نخواهد داشت و توهین به مردم و نظام تلقی می‌شود.

لازم به ذکر است در اصل ۳۹ قانون انتخابات مسئله نظارت مردمی بر انتخابات در قالب انتخاب ۱۳ نفر از معتمدین محل (۸ نفر اصلی و ۵ نفر علی‌البدل) آمده است که باید توسط هیئت نظارت شورای نگهبان تأیید شوند. همچنین اصل ۸ قانون انتخابات ریاست جمهوری تصریح می‌کند: «نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان است. این نظارت عام و در تمام مراحل و در کلیه امور مربوط به انتخابات جاری است.» طبق این اصل، شورای نگهبان می‌تواند بر صلاحیت معتمدین محل نیز نظارت کند. همچنین تبصره ۳ ماده ۳۹ (مربوط به معتمدین محل) می‌نویسد: «معتمدین این ماده باید دارای ایمان و التزام عملی به اسلام و قانون اساسی و حسن شهرت و سواد خواندن و نوشتن بوده و از عوامل مؤثر در تحکیم رژیم سابق و وابسته به گروه‌های غیرقانونی نباشند.»

* آغاز فعالیت‌های علنی مجرمانه
اما پیش از اعلام نتایج انتخابات و درحالی‌که عباس آخوندی نماینده میرحسین موسوی در ستاد انتخابات کشور، اظهار بی‌اطلاعی از نتایج انتخابات می‌کند، میرحسین موسوی در یک نشست خبری و در مقابل دوربین‌های خبری شبکه‌های داخلی و خارجی در اقدامی مجرمانه، غیرقابل‌قبول و عجیب، خود را پیروز انتخابات با نسبت بالای آراء اعلام نمود. خبر کذبی که به‌سرعت در رسانه‌های خارجی و معاند نظام جمهوری اسلامی منتشر شد.
پس‌ازاین اقدام غیرقانونی سید محمد خاتمی که پیش‌ازاین حمایت خود را از موسوی به‌صورت علنی ابراز کرده بود، با ارسال پیامی پیروزی موسوی را تبریک گفته و بر این روند غیرقانونی صحه گذاشت.
صبح روز بعد، با اعلام نتایج انتخابات که حکایت از پیروزی محمود احمدی‌نژاد در این رقابت انتخاباتی بود، شبهه تقلب رسمیت یافت و واژه «تقلب» به‌عنوان رمز آشوب رونمایی شده و موسوی خواستار ابطال انتخابات شد.
پس‌ازآن بود که شورای نگهبان با دعوت از نامزدهای معترض برای بررسی ادعاهایشان با نمایندگان نامزدها جلسه ای تشکیل، به شبهات آنان پاسخ داده و اعتراضات آنان ثبت شد.

پس‌ازآن نیز نمایندگان نامزدها به دیدار رهبر انقلاب رفته و خواسته‌هایشان را مطرح نمودند. در همین جلسه عباس آخوندی، نماینده میرحسین موسوی اعتراف می‌نماید که «ما می‌دانیم حتی اگر تمام صندوق‌ها نیز بازشماری شود، هیچ‌گونه تغییر مهمی در آراء صندوق‌ها پدید نخواهد آمد.» و این نیز نشانه‌ای دیگر از آن است که این افراد کاملاً مطلع بودند که در انتخابات تقلبی صورت نگرفته و ادعای تقلب از اساس کذب بوده است.

 

چند روز بعد شورای نگهبان با ارسال نامه‌ای از نامزدهای معترض درخواست می‌کند برای رسیدگی به اعتراضشان به این شورا مراجعه نمایند؛ اما از بین سه نامزد معترض فقط محسن رضایی به شورا مراجعه می‌کند. بازشماری صندوق‌ها طبق درخواست رضایی انجام می‌شود و او در ۲ تیر ۱۳۸۸ طی نامه‌ای از شکایت خود صرف‌نظر می‌کند.

شورای نگهبان با کسب اجازه از رهبر معظم انقلاب، فرصت رسیدگی به اعتراض نامزدها را ۵ روز دیگر تمدید می‌نماید و  از برخی رجال سیاسی ازجمله علی لاریجانی، محمدباقر قالیباف و حجت‌الاسلام پورمحمدی درخواست می‌کند که درصورتی‌که اسنادی از تقلب در انتخابات دارند، به شورای نگهبان ارائه نمایند.

شورای نگهبان در اقدامی دیگر با معرفی ۶ نفر از سیاسیون از آن‌ها می‌خواهد تا درخواست‌های نامزدهای معترض را پیگیری کنند. با معرفی این هیئت شش نفره به موسوی و کروبی، شورای نگهبان از آن‌ها می‌خواهد تا نمایندگانشان را برای همکاری با این هیئت معرفی نمایند.
کروبی ابتدا از این اقدام استقبال کرد، اما کمی بعد در اقدامی عجیب مشروعیت این هیئت و شورای نگهبان را رد می‌کند. موسوی هم برای چندمین بار ابطال و تجدید انتخابات را مطرح کرده و از یک حکمیت ملی با حضور مراجع عظام سخن می‌گوید. این در حالی بود که مراجع تقلید در همین فرصت پنج‌روزه در دیدار برخی از اعضای شورای نگهبان تأکید کرده بودند که نامزدهای معترض فقط باید با تبعیت از قانون از راهکارهای قانونی برای مطرح نمودن اعتراضات خود استفاده نمایند.

در روز چهارم از مهلت پنج روزه، نامه‌ای از طرف دفتر میرحسین موسوی با چهار شرط برای پذیرفتن نتیجه انتخابات ارسال شد. شورای نگهبان این درخواست‌ها پذیرفته اما اجرای آن را منوط به تائید شخص میرحسین موسوی کرد؛ اما موسوی حاضر نشد این درخواست‌ها و نتایج نامه ارسالی از سوی محتشمی و لاری را بپذیر و این درخواست را کتباً تأیید نماید.

با پایان مهلت پنج روزه شورای نگهبان اعلام نمود، به دلیل عدم همکاری موسوی و کروبی تلاش‌های هیئت شش نفره بی‌نتیجه مانده است. سرانجام شورای نگهبان دستور بازشماری ۱۰ درصد از صندوق‌های رأی را صادر کرد؛ کمی بعد سلامت برگزاری انتخابات با شمارش آراء صندوق‌ها زیر نظر معتمدان مردم و حضور دوربین‌ها توسط توسط شورای نگهبان تأیید شد.

اما پس‌ازاین فرایند، موسوی و کروبی با پای فشاری بر مواضع خود و پیش گرفتن موضعی لجوجانه، با صدور بیانیه‌هایی ساختارشکن مردم را با فریب «تقلب» به خیابان‌ها کشانده و با استفاده از رسانه‌های خارجی ضد نظام اهداف خود را پیگیری نمودند و در حقیقت پازل دشمنی را تکمیل کردند که سال‌ها در خوابی آشفته به دلیل وجود نظامی اسلامی و مقتدر در منطقه حساس غرب آسیا به سر می‌برد.

دراین‌بین برخی خواص نیز از نقش کلیدی خود به‌عنوان خط دهندگان و روشن‌کنندگان اوضاع، به نفع دشمنان نظام اسلامی استفاده نمودند و به‌جای روشنگری در خصوص حقایق، بر غبار فتنه افزودند. به‌عنوان‌مثال سید محمد خاتمی که در سال ۹۲ تقلب در انتخابات ۸۸ را رد کرده است، در زمان بروز فتنه و به‌عنوان یکی از حامیان اصلی میرحسین موسوی نه تنها کوچک‌ترین گامی در روشنگری حقیقت برنداشت بلکه با شرکت در راهپیمایی های غیر قانونی مهر تاییدی بر این فعالیت های براندازانه زده و همچنین در ملاقاتی با برخی از خانواده‌های مجرمان بازداشت‌شده فتنه، تنها راه‌حل برون‌رفت از بحران را «برگزاری رفراندوم» اعلام نمود!

گناه بزرگ سران فتنه که عدم تمکین به قانون و ایستادگی در مقابل جمهوری اسلامی بود، وجهه کشور را در عرصه بین‌المللی دچار خدشه نمود و در داخل کشور نیز چنان خسارات مادی و معنوی سنگین و جبران‌ناپذیری به‌جای گذاشت که تا سال‌ها اثرات این فتنه عمیق قابل‌مشاهده خواهد بود.