به گزارش پایگاه عدالت خواهان" 540 خانواده از نان خوردن افتاده اند. یک کارخانه با خاک یکسان شده است. چیزی مثل شعبده بازی! این زمین بایرنما، زمانی کارخانه رشت الکتریک بوده و برای چند دهه، کار و تولید می کرده است. انگار جارو کرده باشند. یا جادو کرده باشند و کارخانه درسته غیب شده باشد.
*با این همه آقای کرباسچی با همان اعتماد به نفسی که از تهران، شهری گران و پرهزینه ساخت و مجوز برج در کوچه های شش متری داد و ثروت اندوخت و خرج باندبازی کرد، اکنون هم درباره شرکتی که به نام همسر وی و همسران عبدالله نوری و قبه (معاون کرباسچی در شهرداری) بوده، می گوید حالا مگر طوری شده، کارخانه بود، ورشکست شد و حالا هم می خواهیم قانونی، با 60 آپارتمان در بالا شهر تهران معاوضه کنیم؛ یک سند حکم تبرئه هم منتشر کرده، یعنی که حله!
*از حرف و حدیث فراوان درباره قیمت 90 میلیاردی کارخانه و واگذاری آن به 2 میلیارد تومان آن هم با اقساط 13 ماهه هم که بگذریم، نمی توان از سرنوشت زندگی 540 کارگر که سالها در این کارخانه زحمت کشیده اند، و ظلمی که به واسطه سوء مدیریت همسران چهار مدیر اشرافی بر آنها رفته، به آسانی گذشت.
*این کارگران در کارخانه سهم اصلی را داشته اند اما اکنون سود ناشی از خرید و فروش زمین آن - که قبلا بیرون شهر بوده و حالا داخل شهر و قابل ساخت و ساز است- به جیب امتیاز بگیران و قانون دان های قانون شکنی می رود که سر سوزنی زحمت نکشیده و کمترین کار مولدی نکرده اند. نام این کار، مفت خوری به قیمت خاکسترنشین کردن صدها خانواده است.
