سایت رادیو زمانه در این باره نوشت، بابک احمدی، سیمین بهبهانی، جعفر پناهی، علیرضا جباری، فریبرز رئیس دانا، نسرین ستوده، اصغر فرهادی، نرگس محمدی، فریده مرادخانی، اسماعیل مفتی زاده، محمد ملکی و محمد نوری زاد در قالب کارزار «لغو گام به گام اعدام در ایران» (لگام)، در نامه خود اعدام مهآفرید امیرخسروی را «گزینشی» خوانده‌اند.
در نامه آنها که در صفحه فیس‌بوک کارزار لغو گام به گام اعدام در ایران نیز منتشر شده، ضمن اشاره به دستگیری امیرخسروی، با ابراز ناخرسندی از وضعیت اقتصادی و برخورد جناح‌های سیاسی در ایران آمده است: «از زمان دستگیری تا زمان اعدام او، هیچ نشانی هم از بهبود اوضاع به چشم نمی خورد، بلکه برعکس این مصیبت اجتماعی مهلک ادامه دارد و فقط گاه به گاه آن هم در نتیجه برخوردهای متقابل گروه‌های قدرت، فسادهای بزرگ‌تر، پیچیده‌تر و اسرار‌آمیزتری رو می‌شوند.»
این فعالان در نامه خود «سخت‌گیری‌های متعدد قضایی» و «مجازات اعدام» و «حبس‌های سنگین» برای جرائم مالی واداری را باعث «خشم و ناامیدی مردم» دانسته‌اند. آنها همچنین در مورد عدم تأثیرگذاری اعدام امیرخسروی نوشته‌اند: «کمتر کسی است که انتظار داشته باشد مجازات‌های اعمال شده گزینشی، و از جمله این آخرین مجازاتِ اعدام یکی از چهره‌های شاخص شبکه فعالیت های اقتصادی آمیخته با خلاف و کژروی، بتواند باعث مهار جدی، همه جانبه و اساسی فساد شود.»
فعالان کارزار لغو گام به گام اعدام، مجازات امیرخسروی را «بی‌ثمر و خلاف حقوق انسانی» خوانده‌اند. آنها همچنین افزوده‌اند: «معتقدیم باید ریشه‌های اجتماعی فساد معدوم شود.» آنها همچنین در مورد امیرخسروی و پشتیبانان او در اقدام به اختلاس افزوده‌اند: «متهم از همکاری شبکه‌ای گسترده‌تر از آنچه در محضر دادگاه مطرح شده است، برخوردار بوده است و خود او نیز از افراد و موسسات پشتیبان و همکار خود نام برده است، که البته خیلی‌هاشان مصون مانده‌اند.»
کارزار «لگام» در سال ۱۳۹۲ با فراخوان هشت تن از چهره‌های فرهنگی و فعالان مدنی‌ای که از جمله محکوم‌کنندگان اعدام مهآفرید امیرخسروی نیز هستند، آغاز به کار کرد.
سیمین بهبهانی (شاعر)، پروین فهیمی (مادر سهراب اعرابی از کشتگان ناآرامی‌ها پس از انتخابات ۸۸)، محمد ملکی (فعال سیاسی)، بابک احمدی (نویسنده و پژوهشگر)، فریبرز رئیس‌دانا (اقتصاددان)، محمد نوری‌زاد (روزنامه‌نگار)، علیرضا جباری (نویسنده) و اسماعیل مفتی‌زاده (فعال حقوق بشر)، با امضای فراخوانی هدف آغاز کارزار لگام را لغو «شیوه‌های بی‌رحمانه اعدام» اعلام کرده بودند.
لازم به ذکر است، این افراد ظاهرا دلسوز نظام که تا بحال داد دفاع از حقوق ملت ایران و عدالتخواهیشان گوش فلک را کر کرده بود، به گزارش آقای اژه ای که از معاون وزیر و نمایندگان مجلس تا ریزو درشت مفسدان اقتصادی را نهیب زده بود و اعلام کرده بود که به همه این موارد رسیدگی خواهد شد، هیچ اشاره ای نکردند.
اما موضوع اصلی اینجاست، وقتی شما کوس دفاع از حقوق بشر سر دادید و اعدام را خشونت تلقی کردید، اگر یک روز این دلسوزی ها با مواردی مثل خیانت مالی و دزدی از جیب یک ملت در تعارش قرار گرفت، می شوید یک چوب دو سر طلا که نمی دانید چه موضعی بگیرید. اما این افراد خود فروخته، دراین دو راهی آن راهی را انتخاب می کنند که به ضرر ملت باشد و قطعا با مواردی که به اصلاح کشوربینجامد مخالفت می کنند.
در این مورد هم از آنجا که به هر حال این اعدام و مشابه آن، لرزه به اندام مفسدین می اندازد و انشاءلله باعث بهبود اوضاع می شود، و بهبود اوضاع دهان آن ها را برای انتقاد و دشمنی می بندد، لذا باید با آن مبارزه کنند. از این رو در اینجا آن همه هجمه هایی که علیه مجریان حکومت در ایران داشتند و بی کفایتی مسئولین در برخورد با مفاسد اقتصادی را سر چوب کرده بودند و کلمه 3000 میلیارد را بالغ بر 100 میلیون بار بر زبان آوردند را فراموش کرده، و به دفاع از یک دزد در قالب خشونت پنداشتن اعدام پرداختند.
