شبهه‌افکنی در جبهه مقابل حربه‌ای است که برخی برای داغ نگه‌داشتن تنور انتخابات

به گزارش " عدالت خواهان گلستان"روزشمار مجلس هنوز یک سال و دو ماه از عمر مجلس نهم را نمایش می‌دهد، اما اهمیت تصاحب صندلی‌های سبز بهارستان برخی را بر آن می‌دارد تا تنور انتخابات را از هم‌اکنون داغ کنند و شبهه‌افکنی در جبهه مقابل حربه‌ای است که این گروه از آن استفاده می‌کنند.



این روزها رسانه‌های وابسته به جریان خاص موضوعی را دنبال می‌کنند که مصداق حربه "فتنه بینداز و حکومت کن" انگلیسی‌هاست؛ و نمونه بارز این فتنه‌انگیزی فرافکنی‌ در مورد کاندیداتوری سعید جلیلی از حوزه انتخابیه قم است، که در آن نوعی تقابل در جبهه اصولگرایان طرح ریزی شده است.



اینگونه مسائل در حالی مطرح می‌شود که "مجید متقی‌فر" دبیر جبهه پایداری استان تهران، طرح چنین مسائلی را تکذیب و از آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و تصریح می‌کند که تمام دغدغه حزب متبوعش مسائل روز نظام است نه تعیین کاندیدا برای مجلس آینده.

 

حجت‌الاسلام ناصر سقای‌ بی‌ریا" سخنگوی جبهه پایداری انقلاب اسلامی نیز به این موضوع واکنش نشان داده و از چنین مسئله‌ای اظهار بی‌اطلاعی می‌کند.



به نظر می‌رسد جریان اصلاح‌طلب با این موج‌سازی‌ها درصدد نشان دادن تلاطم و ناآرامی در جریان اصولگراست و می‌خواهد وانمود کند که ردپای انشقاق در میان جبهه اصولگرایان دیده می‌شود. این در حالی است که اصولگرایان موکدا بر ائتلاف تاکید کرده و عنوان می‌کنند که اختلافات جزئی نمی‌تواند وحدت حزب اصولگرا را به حاشیه براند.



"مهرداد بذر‌پاش" عضو هیئت رئیسه مجلس نیز با سخنانی کنایه آمیز جناح اصلاح‌طلب را خطاب قرار داده و می‌گوید: دوستان اصلاح‌طلب خیلی هم به اختلاف اصولگرایان امید نبندند و بیشتر نسبت به کارآمدی خودشان و اینکه برای مردم در صحنه اقتصاد، ارتقای عزت ملی و دیپلماسی، حرف درخوری برای گفتن داشته باشند، تمرکز کنند.



ناگفته نماند که جریان اصلاحات تنها به تخریب جناح مقابل بسنده نکرده و هر روز تولد حزب جدیدی از این جبهه را شاهد هستیم که شاید بتوان آن را نوعی جراحی انتخاباتی دانست. ظهور "حزب ندا" نشان می‌دهد که نسل دوم اصلاح‌طلبان دیگر نمی‌خواهند در قاعده هرم اصلاحات قرار گیرند و مجری سیاست‌های ژنرال‌ها باشند. و هنوز گوش‌ها با صدای ندا آشنا نشده که طبل تشکیل "حزب اتحاد ملت ایران" به صدا در می‌آید که موسسان آن اعضای فعال حزب منحله مشارکت‌ هستند. این ظهور و بروز نوعی چندصدایی را به گوش می‌رساند که قلم به دستان اصلاحات نویس باید به آن توجه کنند که برای امتیاز گیری از انتخابات پیش‌رو تخریب جبهه مقابل دردی را از آنان دوا نخواهد کرد و باید درمان دردهای خود را در جای دیگری جستجو کنند.



پر واضح است که در ماراتن انتخات احزابی موفق خواهند بود که برای استحکام بدنه خود تلاش می‌کنند و افرادی که با هدف فتنه انگیزی در اردوگاه مقابل به دنبال ایجاد پایگاه سیاسی هستند، قطعا بازنده این آزمون بزرگ خواهند بود و منشور انتخابات همواره گروهی‌ را پیروز میدان می‌داند که به جای جوسازی‌های ناعادلانه، نارسایی‌ها و نقاط ضعف خود را شناسایی و درصدد ترمیم آن برآید.