به گزارش پایگاه عدالت خواهان"آتعیین قضات ویژه برای رسیدگی به پرونده تعرض در مدرسه؛ ورود مجلس و پلیس امنیت به پرونده مدرسه معین؛ چگونه فرزندان مان را در مقابل تجاوز حفظ کنیم؛ ده نکته کلیدی در خصوص حادثه ای که همه ما را شوکه کرده است؛ دستور فوری وزیر برای رسیدگی به پرونده دانش آموزان؛ آئین نامه سلامت روان معلمان تدوین می شود؛ تعیین بازرس ویژه و تعلیق مدیر و ...
در هفته ای که گذشت اخباری از این دست در صدر اخبار رسانه های کشور بود و اهمیت این موضوع تا بدانجا بود که رهبر انقلاب نیز بر برخورد قاطع با فرد خاطی تاکید داشتند.
صرف نظر از بررسی ابعاد ماجرا، چرایی حادث شدن حوادثی از این دست، دلایل پنهان ماندن حوادث مشابه، ضرورت برخورد صریح و شفاف و عدم ماله کشی بر زشتی ماجرا و ... ذکر این نکته ضروری است که بروز چنین حادثه ای برای اولین بار نبوده و قطعاً آخرین آنها نیز نخواهد بود و آنچه که مهم است تلاش در جهت جلوگیری از تکرار حوادث مشابه است. فلذا باید به خاطر داشته باشم همواره پیشگیری بهتر از درمان است و بدون شک وظیفه پیشگیری از بروز چنین حوادثی در محیط آموزشی در وهله اول به عهده مدیر مدرسه است.
متاسفانه در سال های اخیر در انتخاب مدیران مدارس جایی برای شایسته سالاری و تجربه دیده نشده است و شیوه مدیریت هم دچار دگردیسی و تغییرات اساسی شده است.
در حال حاضر مدیریت در مدارس ما کاملاً بخشنامه ای، تلگرامی یا سروشی و صندلی محور است.
ضمن احترام به همه مدیران مدارس، متاسفانه در بسیاری از مدارس ، تنها رسالت مدیران رسیدگی و پاسخ گویی به نامه های اداری که از طریق سیستم اتوماسیون اداری به مدارس ارسال می شود، کنترل سالن و حیاط مدارس از طریق سیستم دوربین مدار بسته و ارتباط با خانواده ها از طریق تلگرام و سروش و ... است!
شاید کمبود و یا حتی نبود خلاقیت را بتوان اولین مشکل و چالش مدیریت در مدارس دانست.
بدون شک اگر مدیران محترم مدارس قبل از صدور بخشنامه های محرمانه در خصوص جلوگیری بروز حوادث غیر اخلاقی مشابه ( که بعد از این ماجرا بر تعداد آنها نیز افزوده خواهد شد) یک پرسشنامه محرمانه تهیه و تدوین می کردند و از آنها در خصوص رفتار های نامناسب دانش آموزان و دبیران( بنده خودم دبیر هستم) و کادر مدرسه نظر خواهی می کردند ، کار تا اینجا بالا نمی گرفت.
هر چند جعبه خاک گرفته ای در مدارس به عنوان جعبه انتقادات و پیشنهادات نصب شده است و بدون تعارف باید بپذیریم این جعبه تنها برای خالی نبودن عریضه است و در بسیاری از مدارس حتی برای گردگیری درب آن گشوده نمی شود!
فلذا پیشنهاد می شود به منظور جلوگیری از خدشه دار شدن مقام معلم در جامعه و با احترام به همه دبیرانی که که بر اساس آمار قابل اعتماد ترین افراد جامعه هستند، پرسشنامه ای تدوین و در اختیار مدیران مدارس قرار داده شود تا دانش آموزان بتوانند ضمن بیان دیدگاه ها، انتقادات و پیشنهادات در خصوص سیستم مدرسه، خواسته های آموزشی و فرهنگی، احیاناً اگر نکته یا خواسته غیر اخلاقی از سوی دانش آموزان و یا کادر مدرسه مشاهده نمودند، بدون ترس و واهمه به سمع و نظر مدیر مدرسه برسانند.
شاید تدوین چنین پرسشنامه ای به مذاق عده ای خوش نیاید و آن را پائین آوردن شان معلم تلقی کنند ولی باید بپذیریم شان معلم زمانی لجن مال می شود که مکان مقدس مدرسه در صدر اخبار منفی کشور قرار گیرد! در ضمن چه بسا گاهی اوقات رفتار، نگاه یا حتی پوشش من معلم که به زعم شخصی هیچ ایرادی بر آن وارد نیست، دارای ایراد نهفته ای باشد که من از غافل هستم. زیاده جسارت است.
یادداشت: وحید حاج سعیدی فرهنگی و فعال رسانه ای گلستان
انتهای پیام/
