به گزارش پایگاه عدالت خواهان"سینا کلهر- مدتی است برخی از چهره های فکری مذهبی درباره اشتباهات، کاستی ها و نقص های سیاست های دینی جمهوری اسلامی مخصوصا سیاست حجاب اجباری و تاثیر منفی آن بر دین و دین داری مردم اظهار نگرانی می کنند.
به نظر آن ها در نتیجه مداخلات دولت در امور دینی مخصوصا حجاب، نفاق و ریا کاری در جامعه زیاد شده و در نهایت دین گریزی میان مردم گسترش یافته است. محسن مظاهری در کوششی خستگی ناپذیر و قابل تقدیر با دوگانه دولتی مردمی تلاش کرده است بخش های از نتایج مداخلات دولت در امور دینی از جمله عزاداری و فرهنگ دفاع مقدس را نشان دهد.
در این گفتار اگر دولت دست از سر دین مردم بر دارد، نه تنها دین داری مردم آسیب کم تری می بیند بلکه دولت و حکومت نیز وضعیت بهتر و مشروعیت بیشتری دارد.
یک دلیل مهم و موثر بد حجابی در چنین رویکردی، اجباری بودن حجاب و سیاست های غلط دولت در تاکید بر حجاب برتر و ... است. بنابراین اگر از حجاب سیاست زدایی شود و به اصطلاح حجاب در جامعه آزاد شود، پس از فروکش کردن هیجانات ناشی از آزادی حجاب، جامعه به وضعیت نرمال و طبیعی و حتی وضعیت بهتری بر می گردد. آنها برای تایید نظرشان به تجربه کشورهای اسلامی مخصوصا تجربه ترکیه، مصر و .... اشاره می کنند که علی رغم اجباری نبودن حجاب در این کشورها اکثریت زنان مسلمان این کشور ها محجبه هستند.
بیشتر ادعاهایی که در این گفتار وجود دارد، باید به صورت مجزا مورد ارزیابی قرار گیرد. برخی از آن ها همچون خطاهای سیاست های اجرایی حجاب روشن است و برخی دیگر همچون رسیدن جامعه به وضعیت تعادل بعد از آزادی حجاب محل تردید جدی است.
اما خطر جدی این نوع صورت بندی مساله، تقلیل مساله به خطاها و اشتباهات اجرایی و سیاستی حکومت و بی توجهی به مساله اساسی تفسیر دینی متفاوت است. این صورت بندی اجازه نمی دهد تا این مساله طرح شود که بدحجابی مبتنی بر تفسیری از دین است که در آن اختلاط زن و مرد مخصوصا در مجالس جشن و شادی، دست دادن زن و مرد، حق جوانی کردن، مصرف محدود مشروبات الکلی موردی، انجام دلبخواهی عبادات مخصوصا نماز و...مجاز شمرده می شود و زیست واقعی دینی این نوع دین داری را شکل می دهد. مساله صرفا چند تار مو نیست مساله کلیت زیست دینی فرد است.
بنابراین تقلیل مساله به تاثیر دست اندازی دولت در دین، سیاست های اشتباه حکومت و نقص های اجرایی دولت و تشویق دولت زدایی و غیر سیاسی کردن دین، صرفا ساده سازی مساله و تشویق نوعی تفریط گرایی در برابر افراط گرایی دولتی کردن همه امور است. حجاب بدحجاب ها همان طور که با اجباری بودن آن اصلاح نشده است با آزاد شدن آن هم اصلاح نخواهد شد. بد حجابی در بستر تفسیری از دین ایجاد شده است که کلیت رفتارهای فرد را معنا کرده است. مساله حجاب نیست، بلکه به رسمیت شناختن و مجاز دانستن این تفسیر از دین داری در جامعه است.
