به گزارش پایگاه عدالت خواهان"افراد دو تابعیتی همیشه مورد توجه سرویس های اطلاعاتی دشمن در پروژه نفوذ بوده و هستند. از این رو همیشه اهداف دشمن را در برد کوتاه و بلند مدت دنبال می کنند. نمونه آن جاسوس هایی بودند که در جریان مذاکرات هسته ای بازداشت شدند و در نهایت مشخص شد که این افراد دارای تابعیت مضاعف بوده و فرصت های مناسبی برای تحقق دشمنان محسوب می شدند.
مدیران و مسئولان نظام، نمایندگان مجلس، اصحاب رسانه ها در حلقه توجه سرویس های جاسوسی هستند، اما ترمیم قانون در خصوص بهره گیری از افراد دارای تابعیت مضاعف این فرصت را از دشمنان گرفت و امروز حربه جدیدی را دنبال می کنند.
بعد از اینکه محمود رضا خاوری با داشتن دو تابعیت و اختلاسی عظیم به راحتی محل سکونت خود را تغییر داد و قانون را برای مجازاتش دور زد، بار دیگر قوانین مورد بررسی و بازنگری قرار گرفتند. البته با بررسی قانون مشخص می شود که انتصاب خاوری در این پست دولتی، شبهات زیادی را به دنبال دارد.
در ماده 989 این قانون به صراحت آمده است:
« هر تبعه ايراني که بدون رعايت مقررات قانوني بعد از تاريخ ۱۲۸۰ شمسي تابعيت خارجي تحصيل کرده باشد، تبعيت خارجي او کأن لم يکن بوده و تبعه‌ي ايران شناخته مي‌شود ولي در عين حال کليه‌ي اموال غيرمنقوله‌ي او با نظارت مدعي‌العموم محل به فروش رسيده و پس از وضع مخارج فروش، قيمت آن به او داده خواهد شد و به علاوه از اشتغال به وزارت و معاونت وزارت و عضويت مجالس مقننه و انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي و بلدي و هر گونه مشاغل دولتي محروم خواهد بود.
تبصره: هيأت وزيران مي‌تواند بنا به مصالحي به پيشنهاد وزارت امور خارجه تابعيت خارجي مشمولين اين ماده را به رسميت بشناسد. به اين گونه اشخاص با موافقت وزارت امور خارجه اجازه‌ي ورود به ايران يا اقامت مي‌توان داد. »
در واقع قانون مدنی ایران ، اصولاً تابعیت دوم ایرانیان را به رسمیت نمی شناسد ولی در عین حال برای کسانی که تابعیت کشور دیگری را تحصیل می کنند ،محدودیت هایی قائل می شود که از آن جمله است محرومیت این افراد از داشتن اموال غیرمنقول در ایران مانند زمین و خانه و مغازه و نیز ممنوعیت اشتغال آنها به هرگونه شغل دولتی.
از این رو می توان گفت که ایرانیانی که تابعیت کشور دیگری را هم دارند ، می توانند در مشاغل غیردولتی در ایران اشتغال داشته باشند ولی حضور آنها در مناصب دولتی ممنوع است.
اپیزود دوم خطرات حضور دو تابعیتی ها در کشور، حلقه اطرافیان مسئولان و مدیران نظام هستند. چراکه قانون شامل حال آنها نمی شود و دشمن با اطمینان خاطر بیشتری می تواند در قالب عروس یا داماد مسئولان وارد معرکه شود.
نکته عجیب در زندگی برخی مسئولان اینست که فرد در ایران صاحب پست و منصبی است و ادعای خدمت به کشور را دارد اما همه خانواده او در خارج از کشور زندگی می کنند. یا در نمونه های دیگر، افراد خود را معتقد و متعهد عنوان کرده و در مقابل از ورود عروس و داماد خارجی به خانواده خود استقبال می کنند. اینکه اعضای خارجی این خانواده های خاص از چه کشورهایی باشند، موضوع بحث دیگری است.
مخلص کلام اینکه هوشیاری سرویس های اطلاعاتی کشور همیشه چندین گام جلوتراز سرویس های جاسوسی و دشمنان معاندان نظام جمهوری اسلامی ایران بوده و هست، اما بهره گیری دولت از مدیران و مسئولانی که ارتباط خانوادگی با افراد غیر ایرانی یا دارای تابعیت مضاعف و خانواده های ساکن خارج از کشور، خود جای اشکال و سوال است.
در شرایطی که کشور هر روز بحران های امنیتی و نظامی متعددی را از سر می گذراند، منافع ملی قطعا بهره گیری از نیروهای کاملا ایرانی و صادق را حکم می کند.
