سخنی با هواداران تیم بسکتبال شهرداری گرگان

به گزارش عدالت خواهان گلستان"به نوشته گرگان خبر، سوپر لیگ بسکتبال ایران در آستانه شروعی دوباره است. کهن ترین تیم بسکتبال ایران، شیر خفته دیار گرگان با هزار فراز و نشیب پا به عرصه مسابقات می گذارد. از یاد نبریم که تیم کی شروع کرد و چگونه یارگیری کرد. از یاد نبریم که قرار بود اصلا نباشیم اما با توپ پر آمدیم! بنابراین انتظار می رود هواداران آستانه تحمل خود را بالا ببرند تا تیم به مرز آمادگی مطلوب برسد.
در این مطلب با عنوان 'آن مرد در پاییز آمد' به قلم سعید رجبی استرآبادی که از او به عنوان ورزشی نویس یاد شده است می خوانیم:
سکانس یکم:
تعطیلات سوپر لیگ به شماره افتاده است اما هنوز خبری از سامان گرفتن بسکتبال شهرداری گرگان نیست. انگار نه انگار که گرگان است و بسکتبالی که در پوست و خون گرگان دوستان واقعی در جریان است! و باز هم گرگان و بی خبری و بازار داغ شایعه ها که روی اعصاب هوادار رژه می رود. باز هم بحث نخواستن و نداشتن و نیامدن و همین که هست، در محافل بسکتبالی حرف اول و آخر را می زند. گرگان ست دیگر! امسال اما با وجود مدیرعاملی با خصوصیات شهردار صادقلو امیدها در دل هواداران نسبت به بستن یک تیم آرمانی زنده تر است. اولین بمب خبری شهر را در می نوردد: کبیر از شهرداری گرگان رفت. او که حدود چهار سال پیش جایگزین ایزدپناه شده بود با حمایت قاطع هواداران و مسئولین وقت شورا و سازمان ورزش و جوانان سکاندار هدایت تیم شده بود و طی این مدت دو بار تیم را به هر نحوی در میان چهار تیم برتر قرار داده بود، به دلایل عدیده ای که در جای خود قابل بحث است از تیم جدا شد بدین ترتیب بحرانی در بسکتبال کلید خورد. کار به جایی می رسد که بسکتبال شهرداری ظرف چند روز بارها دست به دست می شود. گزینه ها از پس هم حکم می گیرند و دیری نمی پاید که حکم از پس حکم باطل می شود. انگار شهردار صادقلو در خلوت خود به این نتیجه رسیده است که وزن بسکتبال شهرداری گرگان خیلی بالاتر از این حرفهاست! بنا بر این بلاانقطاع دست به آزمون و خطا می زند. برای مدیر بلند پروازی چون او، برنده شدن حرف اول آخر است بنابراین گزینه ها را از پشت عینک آینده نگری دستچین می کند تا مبادا پس فردا در مقابل انتقاد هواداران پرشور بسکتبال گرگان قرار بگیرد. او مرد باختن نیست، این روحیه را در اغلب پروژه های شهری نشان داده است و اینک نوبت بسکتبال است، بسکتبال گرگان، نمادی است که گرگانی جماعت براحتی از آن نمی گذرد!
سکانس دوم:
خبر در شهر می پیچد: محمدمهدی ایزدپناه به شهرداری گرگان پیوست! خبر از این مهیج تر و داغ تر نمی شود! اسطوره بسکتبالی گرگانی ها پس از چهار سال دوری به سطح اول بسکتبال گرگان بازگشت. کمی به عقب بازگردیم به آن سال کذایی که زمین و آسمان با بسکتبال گرگان لج کرده بود. لشکر پرستاره ایزدپناه که خود را فینالیست آن دوره می دانست در مواجهه با سیل حاشیه ها اصطلاحا کم آورد و به جای آسیا سر از رتبه ای غیرقابل تصور درآورد. فریاد اعتراض ها به آسمان بلند شد و او بی سر و صدا شهرداری را به حال خود رها کرد. هنوز نگاه پرمعنای او در آخرین روز رفتنش در حافظه هواداران باقی مانده است. ورزش حرفه ای بیرحمانه قربانی گرفته بود اما حالا او دوباره بازگشته است. دوباره همان شور و شعف ها در شهر پیچیده است. از هم اکنون صدای تشویق بی امان هواداران متعصب که سالن امام را درمی نوردد را می توان شنید. حالا ایزدپناه دوباره سکاندار بسکتبال گرگان است. بی شک او دیگر آن ممد امپراطور چهار سال پیش نیست. او حالا پخته تر از قبل شده است، او حالا بخوبی می داند که برای هوادار تنها و تنها نتیجه و بازی خوب مهم است، بنا بر این در خلوت خود نقشه راه تیم خود را به گونه ای می چیند که جای هیچ اما و اگری نباشد، او حالا بهتر از قبل دوست را از دشمن می شناسد، او حالا بهتر از قبل می داند که ورزش حرفه ای بی رحم تر از این حرفهاست. آن مرد روزهای سخت، اسطوره بسکتبال آمده است تا گرگان باز هم گرگان شود. مرد بازیکن ساز بسکتبال با جوان ها چه خواهد کرد؟ آیا در این دوره بالاخره شعار بومی گرایی به سرانجام خواهد رسید؟ آیا ایزدپناه با آن همه تجربه و علم بالاخره گرگان را صاحب گردن آویز اول تا سوم خواهد کرد؟
سکانس سوم:
در اینجا باید یک درود جانانه به همه آن هایی فرستاد که بسکتبال را از بلاتکلیفی نجات دادند. یک درود جانانه به شهردار صادقلو و اعضای موافق شورای شهر که باز هم پای بسکتبال ایستادند. در این میان شاید بد نباشد یک دست مریزاد جانانه و مخصوص هم به حمیدرضا کلاسنگیانی گفته شود که در بحرانی ترین روزهای بسکتبال بهترین تصمیم ها را گرفت. این مهم نشان می دهد که کلاسنگیانی هم بسیار لایق تر و مدیرتر از قبل شده است. آخرین ملی پوش بسکتبال گرگان نشان داد او هم مرد روزهای سخت است. اگر چه انتخاب کادر فنی حق بدیهی سرمربی تیم است اما حضور کلاسنگیانی در کنار ایزدپناه می تواند تضمین کننده موفقیت تیم باشد. تلفیق تجربه و جوانی نیمکت گرگان را پربارتر از قبل می کند. باری پاییز فرا رسید و سوپر لیگ بسکتبال ایران در آستانه شروعی دوباره است. کهن ترین تیم بسکتبال ایران، شیر خفته دیار گرگان با هزار فراز و نشیب پا به عرصه مسابقات می گذارد. از یاد نبریم که تیم کی شروع کرد و چگونه یارگیری کرد. از یاد نبریم که قرار بود اصلا نباشیم اما با توپ پر آمدیم! بنابراین انتظار می رود هواداران آستانه تحمل خود را بالا ببرند تا تیم به مرز آمادگی مطلوب برسد.
و سرآخر یک توصیه مهم که متاسفانه همیشه از یاد می رود و آن چیزی نیست جز توجه به جوانان آینده دار گرگانی! جوانان خوش آتیه ای که محتاج نگاهی ویژه اند تا در بسکتبال ایران عرض اندام کنند. فراموش نکنیم که امثال نبی پور و اسماعیل پور از گرگان به تیم ملی رسیدند و با اندک توجه این مسیر برای جوانان گرگان میسر است. به امید اعتلای بیش از پیش بسکتبال گرگان...