آنها محصول تلاش یک ساله خود را به جشنواره ارائه می دهند تا مورد داوری، نقد و بررسی و قضاوت اصحاب رسانه و منتقدان قرار گیرد. بنابراین گزافه نیست اگر بگوییم جشنواره فیلم فجر جشنواره اصحاب رسانه ها و منتقدان سینمایی هم است.
این نگاه البته می تواند در فرایند مدیریت جشنواره نیز تاثیر گذاشته و با توجه به اولویت بندی مخاطبان جشنواره، شیوه خدمات رسانی به آنها سیاستگذاری شود. یکی از ضعف ها و انتقادهای همیشگی به مدیریت جشنواره فیلم فجر در سال های گذشته، فارغ از بی برنامگی ها و بی نظمی در جدول زمان پخش فیلم ها، مکان برگزاری جشنواره برای خبرنگاران و منتقدان سینمایی بود که یا رفت و آمد به آن دشوار بود یا وسایل ایاب و ذهاب به آسانی در اختیار اهالی رسانه قرار نمی گرفت، اما خوشبختانه امسال تا اینجای کار و پیش از اجرای جشنواره دو اقدام مهم و راهبردی در مدیریت جشنواره صورت گرفت که مورد استقبال و خوشایند اصحاب رسانه نیز قرار گرفت. یکی از این اقدامات حق انتخاب مکان جشنواره و در واقع سینمای مورد نظر برای تماشای فیلم از سوی خود خبرنگاران و منتقدان بود. به این معنی که در ثبت نام مجازی جشنواره فجر، اهالی رسانه خود می توانستند سینمای مورد نظرشان را برای تماشای فیلم انتخاب کنند و یک سالن یا سینمای مشخص به شکل اجباری تعیین نشده بود.
در واقع امسال با این حق انتخاب و اختیاری بودن سینمای مورد نظر، کمتر شاهد انتقاد یا اعتراض اهالی رسانه خواهیم بود و هر فردی داوطلبانه می تواند سینمای مورد نظرش را برای حضور در جشنواره انتخاب کند.این راهبرد جدید فارغ از کارکردهای اجرایی و امکان تسهیلات بیشتر به اهالی رسانه، احترام گذاشتن به شان و منزلت حرفه ای این افراد نیز بوده و میزان احساس رضایت شرکت کنندگان در جشنواره را بالا برده است.
البته برج میلاد همچنان به عنوان کاخ جشنواره رسمیت داشته و مراسم و نشست های خبری در آنجا صورت می گیرد و بالطبع امکانات رسانه ای نیز در این مکان در اختیار اصحاب رسانه ای قرار می گیرد. حضور عوامل یک فیلم در مکان برج میلاد نیز در نهایت بسیاری از خبرنگاران را راغب می کند تا برج میلاد را به عنوان سالن اصلی انتخاب کنند. طبیعتا تجمیع امکانات رسانه ای که در برج میلاد به عنوان کاخ جشنواره وجود دارد، نمی تواند در سالن های دیگر وجود داشته باشد و چه بسا به همین دلیل بسیاری از خبرنگاران، برج میلاد را در اولویت خود قرار دهند، اما این تفویض اختیار به خبرنگاران و نویسندگان برای انتخاب سینمای مطلوب خویش احترام به شخصیت حقیقی و حرفه ای آنهاست و قابل تقدیر و ستایش. ضمن این که همه این افراد خبرنگار نیستند که برای تهیه خبر و گزارش یا مصاحبه با عوامل فیلم و دست اندرکاران جشنواره، حضورشان در برج اجباری باشد. بسیاری از آنها منتقدان و نویسندگان سینمایی هستند که برای تماشای فیلم های جدید سینمای ایران به جشنواره می روند و برای نوشتن نقد این آثار فرقی نمی کند که در کدام سینما حضور داشته باشند.
اقدام دوم ستاد جشنواره که یکی از چالش های بزرگ این سال های اهالی رسانه نسبت به مدیریت جشنواره بوده تلاش برای تبدیل کردن برج میلاد به سالن تخصصی رسانه هاست تا از حضور افراد متفرقه و غیرمتخصص در سالن جلوگیری شود.
متاسفانه در سال های گذشته شاهد حضور افراد بشدت غیرمرتبط ازجمله کودکان و حتی نوزادان در سالن اصلی برج میلاد بودیم که فضای اختصاص داده شده به خبرنگاران و منتقدان را اشغال کرده و گاهی آنها مجبور بودند ایستاده یا نشسته بر کف سالن فیلم را تماشا کنند و حتی گاهی به دلیل پرشدن ظرفیت سالن پشت درهای بسته بمانند.
گویا امسال رضاداد به داد اصحاب رسانه رسیده و تمهیداتی را فراهم کرده تا برج میلاد به عنوان کاخ جشنواره مخصوص اهالی هنر و رسانه شود تا یک فضای آرام و تخصصی و کم تنش که در شان جشنواره فیلم فجر است بر آنجا حاکم شود. جشنواره باید جشنی برای مهمانان مدعو باشد، نه مهمانان ناخوانده!
تاکنون این دو اقدام و تمهید ستاد جشنواره فیلم فجر93 را می توان تمهیدی هوشمندانه و کار کارشناسی شده در مدیریت جشنواره ای دانست که تاکنون با توجه به ابراز نظر شفاهی و کتبی منتقدان و خبرنگاران در فضاهای دوستانه یا مجازی، نشان از رضایت آنها دارد. ستاد جشنواره فجر پیش از افتتاحیه دو گام بلند در زمینه اجرای بهتر جشنواره برداشته که نگارنده قدردانی از آن را رسالت رسانه ای خود می دانست.
سیدرضا صائمی
