حالا بعد از اینکه آمریکا به عنوان کدخدا و سپس اروپایی‌ها به عنوان آلترناتیو و جایگزین کاخ سفید در برجام به تعهدات خود عمل نکردند و آمریکا از برجام خارج شد و اروپا نیز در پازل بازی آمریکا ایران را بازی داد و معطل کرد، چشم امید اصلاح طلبان دوباره باز به آمریکا افتاده است! اینکه آمریکایی که از برجام خارج شد چه فرقی با آمریکای آینده دارد، موضوعی است که اصلاح طلبان سعی دارند با بازی آمریکای خوب و بد آنرا برای مردم جا بیندازند و دوباره کشور را به برجام و توافقنامه هسته ای دیگر با کاخ سفید امیدوار سازند. مشخص نیست پس از اینهمه بدعهدی و شکست در حوزه دیپلماسی اصلاح طلبان چرا بازهم رو به سوی غرب دارند.
گویی بس نبود اینهمه ظرفیت های مختلف کشور معطل برجام شد و وضعیت موجود اقتصادی را پیش آورد که اصلاح طلبان به همین مسئله راضی نمی شوند و با وجود اینکه چند بار از یک سوراخ گزیده شده اند، اما بازی خطرناکی و جنون آمیزی را در عرصه سیاست خارجی دوباره پیگیری می کنند و دوباره سعی دارند ایران را در تله مذاکره با آمریکا بیندازند.
این موضوع به خوبی نشان می دهد که اصلاح طلبان آلترناتیوی جز برجام و مذاکره با غرب ندارد و به صورت لجوجانه برای اینکه مطرح کنند که سیاست خارجی شان با همه تبعات و آسیب هایی که داشته درست بوده است، سعی می کنند دست به یک قمار بزرگ بزنند.از همین روست که روزنامه های اصلاح طلب از سازندگی تا آرمان و روزنامه های دسته چندمی بهشت گمشده ای را با آمدن «جو بایدن» کاندیدای دموکرات‌ها در آمریکا دوباره برای افکارعمومی ترسیم می کنند. متاسفانه همین تصویرسازی های خیال بافانه و افسانه گونه بوده که باعث شده تصویر واقعی حوزه بین الملل گم شود و از سوی دیگر طرف غربی زیر سایه همین توجیهات بود که گستاخ تر از گذشته در جهت بی خاصیت کردن برجام کم کم گام برداشت. درواقع اصلاح طلبان خود با دست خودشان برجام را به لبه پرتکاه برده اند.
تیترهایی مانند «امضای کری تضمین است» که امروز مدیرمسئول روزنامه شرق عنوان می کند که عقل جن هم به این موضوع نمی رسید که آمریکا از برجام خارج شود، حاصل همین افسانه بافی ها و خیال پردازی های اصلاحات است. وگرنه بسیاری از کارشناسان حوزه بین الملل حتی به صورت دقیق از روی کار آمدن ترامپ که وعده داده بود برجام را پاره می کند، اظهار نگرانی کرده بودند.
جالب اینجاست که اصلاح طلبان راه کشورداری را تنها در غرب می بینند و همین موضوع سبب شده که نه تنها ظرفیت های بزرگ کشور مسکوت بماند بلکه کشور را دچار تنگناهای مختلفی بکند که امروز به عینه آنرا می بینیم. درحالی که در یک تقطه محوری وقتی موضوع برنامه راهبردی ایران و چین مطرح شد، بسیاری از کشورهایی که تا دیروز با فرمان آمریکا از سرمایه گذاری در ایران عقب نشینی کرده بودند، حالا با رقیب سازی ایران و دیپلماسی فعال جهانی و نه یکسویه به طرف غرب، نگرانی زیادی در خصوص از دست دادن موقعیت های مختلف پیدا کرده اند.
چه اینکه ایران به سبب موقعیت استراتژیک و محوری که دارد، در معادلات و مناسبات بین المللی بسیار تعیین کننده است. ترس هندی ها از حضور چینی ها در پروژه ای که دو سال است به فرمان آمریکا معطل گذاشته‌اند یکی از همین موارد است. تا جایی این موضوع برای هندی ها گران تمام شده که اندیشکده‌های این کشور با انتقاد شدید از سیاست حاکمان هند و خصوصا راهبرد ضدایرانی ترامپ، بیان می کنند که این سیاست سبب شده تا ایران به سمت چین و کشورهای رقیب دیگر حرکت کند.
اکنون رسانه های طرفدار دولت و برجام هم اعتراف می کنند که «اینکه برجام وجود دارد و کار می کند یک ناراست بزرگ است که روحانی و ظریف به مردم ایران می گویند و خود و منافع ایرانیان را قربانی آن می کنند.»
بدون شک کشورمان در این روزها نه توان بازگشت به مذاکرات دیگری با آمریکا و غرب بر سر برجام و موارد مشابه دارد و نه مردم دیگر در این حوزه نسبت به سیاست های غرب باوری خوش بین هستند و امروز کشور نیازمند نوعی دیپلماسی فعال جهانی برای شکوفایی ظرفیت های داخلی است که قدرت اقتصادی کشور را تقویت و تحریم های بین المللی را بدون مذاکره با غرب از بین ببرد
